Nieczęsto oceniam książkę tak nisko, ale tym razem wyżej nie potrafię. Sam pomysł na główną bohaterkę, wiedźmę Bolesną, nie powala, ale zły też nie jest. Forma opowiadań także ujdzie. Brak emocji - już nie. Autorka w żaden sposób nie udowadnia słów o miłości czy przywiązaniu, czytelnik nie ma szans uwierzyć w ich istnienie. Ja nie uwierzyłam. Postacie są płaskie, jednowymiarowe. Ot, poprawnie napisane. I nic więcej. Szkoda.

Nieczęsto oceniam książkę tak nisko, ale tym razem wyżej nie potrafię. Sam pomysł na główną bohaterkę, wiedźmę Bolesną, nie powala, ale zły też nie jest. Forma opowiadań także ujdzie. Brak emocji - już nie. Autorka w żaden sposób nie udowadnia słów o miłości czy przywiązaniu, czytelnik nie ma szans uwierzyć w ich istnienie. Ja nie uwierzyłam. Postacie są płaskie,...

Hm... Opowiadania są strasznie nierówne. Najlepsze było przedostatnie, reszta nie porywała, a ostatnie to chyba jakieś nieporozumienie.

Hm... Opowiadania są strasznie nierówne. Najlepsze było przedostatnie, reszta nie porywała, a ostatnie to chyba jakieś nieporozumienie.

Vimka jest wiedźmą, lekarką, uzdrowicielką. Ma przydomek Bolesna, zabiera cały ból i leczy rany. Wędrując przez różne krainy pomaga ludziom, ale nie tylko, również smokom, jednorożcom, wampirom, upiorom, smokobójcom, dziewożonom, Pływakom, Jeźdźcom. Nie odmawia pomocy nikomu. Ludzie się jej boją i jednocześnie odnoszą się z szacunkiem. Jest piękna, młoda, ale i bardzo samotna. Przez swój dar, który jest jednocześnie przekleństwem i błogosławieństwem.

Ogólnie książka podobała mi się, zwłaszcza początkowe rozdziały, środek już trochę mniej, zakończenie, niestety rozczarowało mnie, było jakby wyrwane z kontekstu. Ale może to tylko moje odczucie? I pomimo tego, że wiedźma Vimka wzbudziła moją sympatię i zainteresowała mnie jej historia, czegoś mi tutaj zabrakło. Czytając nie czułam dreszczyku emocji, przed tym co wydarzy się za chwilę. Książka była pełna smutku, cierpienia, bólu, strachu i śmierci. Mało w niej pozytywnych uczuć. Jak dla mnie trochę za mało. Ale z drugiej strony to fantastyka - więc i świat przedstawiony w tej opowieści nie będzie do końca różowy. Dodatkowy plus za ilustracje.
Myślę, że książkę warto przeczytać, choćby po to by wyrobić sobie własną opinię. Ja daje 6.

Vimka jest wiedźmą, lekarką, uzdrowicielką. Ma przydomek Bolesna, zabiera cały ból i leczy rany. Wędrując przez różne krainy pomaga ludziom, ale nie tylko, również smokom, jednorożcom, wampirom, upiorom, smokobójcom, dziewożonom, Pływakom, Jeźdźcom. Nie odmawia pomocy nikomu. Ludzie się jej boją i jednocześnie odnoszą się z szacunkiem. Jest piękna, młoda, ale i bardzo...

Aż dziw bierze, że dostałam to co sobie wyobrażałam. Wiązałam z nią wielkie nadzieje i nie zawiodłam się. Dałam się porwać. Poznałam Dziwożony, czworonogich Jeźdźców oraz Pogromcę Smoków. Spędziłam czas ze smokami, a Kropla Bursztynu to mój ulubieniec jak i jego opowieść.
Wzruszałam się i śmiałam. Wiele się nauczyłam, dużo zwiedzałam i brałam udział w przygodach Vimki. Czułam się tak jakbym to ja była wiedźmą.
Jestem zadowolona i podekscytowana. Z żalem przewróciłam ostatnią kartkę i wyszłam z tego świata by zamknąć książkę i odłożyć ją na półkę. Na pewno będę chciała na nowo przeżyć to wszystko, co było mi dane.
Vimko, już za Tobą tęsknię choć jesteś na wyciągnięcie ręki. Ukoiłaś mój smutek i chwilowe uczucie samotności.

Plus za to, że to inne spojrzenie na fantastykę i fantastyczny świat. Ciekawe opisy, ciekawe dialogi. Brak nużących opisów bitew, dużo magii i ciepła. Taaaak, ta książka jest po prostu ciepła i pouczająca. Klimat podobny jak w Wiedźminie.

Pełna opinia na moim blogu:
http://wypacykowana.blogspot.com/

Aż dziw bierze, że dostałam to co sobie wyobrażałam. Wiązałam z nią wielkie nadzieje i nie zawiodłam się. Dałam się porwać. Poznałam Dziwożony, czworonogich Jeźdźców oraz Pogromcę Smoków. Spędziłam czas ze smokami, a Kropla Bursztynu to mój ulubieniec jak i jego opowieść.
Wzruszałam się i śmiałam. Wiele się nauczyłam, dużo zwiedzałam i brałam udział w przygodach Vimki....

Niby skończyłam, ale ciężko mi się czytało tą historię. "Opowieści o Vimce" są trudne, smutne, przytłaczające. Samotność i nieszczęście wyzierają niemal z każdej karty tej książki. I nawet jeżeli gdzieś zapali się jakaś iskierka pozytywnych emocji, to na bank będzie jej towarzyszył cień.
"Słodko - gorzka": to określenie idealnie pasuje do tego tomu opowiadań.
Dla wytrwałych.

Niby skończyłam, ale ciężko mi się czytało tą historię. "Opowieści o Vimce" są trudne, smutne, przytłaczające. Samotność i nieszczęście wyzierają niemal z każdej karty tej książki. I nawet jeżeli gdzieś zapali się jakaś iskierka pozytywnych emocji, to na bank będzie jej towarzyszył cień.
"Słodko - gorzka": to określenie idealnie pasuje do tego tomu opowiadań.
Dla...

Pod względem klimatu książka przypomina mi nieco "Wiedźmina". Przedstawiony świat, z całą jego surowością i słowiańskością, bardzo przypadł mi do gustu, jednak sama Vimka... cóż, wydaje się jakaś taka mało wyrazista. Nie polubiłam jej specjalnie, nie potrafiłam się przejąć jej losami, wyborami, a już najmniej perypetiami miłosnymi. Historie niby ciekawe, ale jednak czegoś im brakuje - tego czegoś, co przykuwa czytelnika do książki, nie pozwalając oderwać się od lektury. A już ostatnie opowiadanie... Niby nie o Vimce, a tak naprawdę o Vimce tylko inaczej nazwanej. Mogę jeszcze uwierzyć w to, że istnieją inne Wiedźmy Bolesne - ale że ta konkretna też ma "szczególnego konia", to już mocno naciągane. Tak jakby autorka po napisaniu zreflektowała się, że ze względu na zakończenie poprzedniego rozdziału ten nie może dotyczyć Vimki, więc dla niepoznaki zmieniła jej imię.

Pod względem klimatu książka przypomina mi nieco "Wiedźmina". Przedstawiony świat, z całą jego surowością i słowiańskością, bardzo przypadł mi do gustu, jednak sama Vimka... cóż, wydaje się jakaś taka mało wyrazista. Nie polubiłam jej specjalnie, nie potrafiłam się przejąć jej losami, wyborami, a już najmniej perypetiami miłosnymi. Historie niby ciekawe, ale jednak czegoś...

Vimka, lekarka, wiedźma zwana bolesną, na swej drodze spotyka smoki, pogromców smoków,upiory. Jej celem jest przynoszenie ulgi cierpiącym i odbieranie im bólu.
Błąka się po kraju, nocując co noc w innym miejscu. Wyszła z Domu bólu i na pewno nie chce tam wrócić. Jest młoda, piękna i dobrze ubrana. Ludzie boją się jej i wiedzą, że ma niezwykły dar. Fascynuje, rozkochuje i leczy. Jeśli macie ochotę na fascynujące losy opowiedziane w lekko fragmentaryczny sposób, to polecam tą lekturę.
Po przeczytaniu pozostał mi niedosyt i liczę, że pojawią się dalsze losy tej niezwykłej wiedźmy.

Vimka, lekarka, wiedźma zwana bolesną, na swej drodze spotyka smoki, pogromców smoków,upiory. Jej celem jest przynoszenie ulgi cierpiącym i odbieranie im bólu.
Błąka się po kraju, nocując co noc w innym miejscu. Wyszła z Domu bólu i na pewno nie chce tam wrócić. Jest młoda, piękna i dobrze ubrana. Ludzie boją się jej i wiedzą, że ma niezwykły dar. Fascynuje, rozkochuje i...

Książka bardzo mi się podała. Jest świetna po prostu zakochałam się w niej szkoda ,że nie ma następnych części. Opowiada historie wiedźmy która leczyła wszystkich ludzi i nie tylko ludzi:) Polecam każdemu kto lubi historie o wiedźmach:)

Książka bardzo mi się podała. Jest świetna po prostu zakochałam się w niej szkoda ,że nie ma następnych części. Opowiada historie wiedźmy która leczyła wszystkich ludzi i nie tylko ludzi:) Polecam każdemu kto lubi historie o wiedźmach:)

Zbiór opowiadań jednej bohaterki, elementy słowiańskiej mitologii, wiedźma lekarka

Zbiór opowiadań jednej bohaterki, elementy słowiańskiej mitologii, wiedźma lekarka

Ciekawa historia wiedźmy Vimki :) Bardzo mi się podobała. Nie jest to wybitna książka, ale przyjemnie się ją czytało :)

Ciekawa historia wiedźmy Vimki :) Bardzo mi się podobała. Nie jest to wybitna książka, ale przyjemnie się ją czytało :)