„Boję się, że w końcu przestanę pamiętać jej zapach, dotyk jej włosów na policzku. Złości mnie myśl o tym, że mogłabym o niej całkowicie zapomnieć. Ten rodzaj złości można znieść tylko do czasu, dopóki coś w tobie nie pęknie.”
Alexandra Burt to urodzona w Niemczech autorka, która wyjechała do Stanów Zjednoczonych aby zajmować się tłumaczeniem oraz tworzyła opowiadania, które ukazywały się na łamach prasy. Powieść „Gdzie jest Mia?” to jej debiut literacki.
Bohaterką jest Estelle Paradise, której historia rozpoczyna się w momencie, gdy budzi się w szpitalu po poważnym wypadku. Kilka dni wcześniej zostaje znaleziona bliska śmierci w wąwozie w Dover oddalonym od jej miejsca zamieszkania o kilka godzin. Nie pamięta, co się stało ani dlaczego się tam znalazła. Pamięta jedynie, że jej siedmiomiesięczna córka Mia została porwana, a wszelkie ślady jej istnienia (butelki, pieluszki, ubranka) zniknęły z mieszkania. Dziwne zachowanie Estelle po urodzeniu małej sprawia, że zostaje główną podejrzaną w sprawie zaginięcia dziewczynki. Nawet mąż Jack uważa, że to właśnie ona zrobiła krzywdę własnej córce. Kobieta za wszelką cenę chce dowiedzieć się prawdy. Aby odzyskać utracone wspomnienia zgadza się na eksperymentalną terapię w specjalistycznej placówce pod kierownictwem doktora Ari. W trakcie leczenia na jaw wychodzą kolejne fakty, które coraz bardziej przybliżają bohaterkę do odkrycia prawdy. Gdy Estelle przypomina sobie o odkrytym w swoim mieszkaniu przejściu przez szyb windy z własnego mieszkania do drugiego, zaczyna sobie uświadamiać, że za zniknięcie Mii może być odpowiedzialny jej sąsiad, David Lieberman, którego postanawia odnaleźć.
„Gdzie jest Mia?” to wspaniały debiut literacki, który czyta się jednym tchem. Niesamowicie wciąga i trzyma czytelnika w napięciu do ostatniej strony. Ta interesująca historia pokazuje, jakim strasznym przeżyciem dla kobiety jest utrata własnego dziecka i jak straszna jest niemoc, jaka ogarnia rodziców, gdy nie mogą nic zrobić, aby to dziecko odnaleźć. Ponadto w książce poruszany jest bardzo ważny temat, jakim jest depresja poporodowa, która często się zdarza. Ważne bowiem jest by w tym trudnym czasie mieć oparcie w kimś bliskim, po to aby nie doszło do tragicznego finału.
Czekam z niecierpliwością na kolejne dzieła Alexandry Burt.

„Boję się, że w końcu przestanę pamiętać jej zapach, dotyk jej włosów na policzku. Złości mnie myśl o tym, że mogłabym o niej całkowicie zapomnieć. Ten rodzaj złości można znieść tylko do czasu, dopóki coś w tobie nie pęknie.”
Alexandra Burt to urodzona w Niemczech autorka, która wyjechała do Stanów Zjednoczonych aby zajmować się tłumaczeniem oraz tworzyła opowiadania,...