Ani porywająca, ani zła - tak powiedziałabym o tej książce. Wciąga na tyle, że trudno się oderwać, czaruje wyobraźnię opisami i rozbudza apetyt na więcej. I wszystko to kupuję, mimo że główna bohaterka jest niezwykle irytującym dzieckiem i że czasem naprawdę miałam ochotę dość mocno uderzyć ją w głowę.

Anastazja, bo o niej mowa, w wieku zaledwie 12 lat zostaje porwana z rodzinnego domu na jednej z greckich wysp, i dostarczona jako służąca do wsi Kumanowo. Tam właśnie pewien żebrak przepowiada jej, że zostanie osmańską królową, i mimo zdecydowanie niesprzyjających okoliczności Anastazja zaczyna w to wierzyć. Wyobraża sobie siebie jako wielką panią w zbytkownych szatach, a tymczasem los rzeczywiście kieruje ją do pałacu w charakterze prezentu dla nowej valide Handan. Od tej pory marzenia o beztroskim pałacowym życiu zajmuje brutalna rzeczywistość, a Anastazja musi radzić sobie ze światem pełnym intryg, które towarzyszą jej na każdym kroku, a zwłaszcza po jej pierwszym spotkaniu z sułtanem.

Gdy główna bohaterka doprowadza do szału tysiące czytelników na całym świecie, warto przyjrzeć się całej gamie postaci drugoplanowych, z których część to postaci historyczne. Dla mnie szczególnie ciekawa była Handan, słodka jak miód i sprawiająca wrażenie dobrego ducha Anastazji, a jednocześnie zabójczo skuteczna w eliminowaniu swoich wrogów. Moje współczucie wzbudziła natomiast Mahfiruz, pierwsza kobieta sułtana, znacznie brzydsza i mniej popularna od swojej rywalki, która przez brak urody została zepchnięta na margines jego życia.

Dzięki wartkiej akcji i bardzo plastycznym opisom, książkę czytało się niezwykle płynnie, a jednocześnie po lekturze sporo zostało mi w głowie. Postaci są na tyle dobrze nakreślone, że mimo ich mnogości (w końcu to harem), nie mylą się podczas czytania. Zdecydowanie nie jest to lektura wybitna, pozostawia pewien niedosyt i niespecjalnie trzyma w napięciu, ale można ją potraktować jako lekkie i przyjemne wprowadzenie w nowy rok. Jestem bardzo ciekawa tego, jak autorka przedstawiła dalsze losy Kosem i Imperium Osmańskiego, w którym mimo obecności wpływowych i inteligentnych kobiet, za czasów Ahmeda I nie działo się zbyt dobrze.

Ani porywająca, ani zła - tak powiedziałabym o tej książce. Wciąga na tyle, że trudno się oderwać, czaruje wyobraźnię opisami i rozbudza apetyt na więcej. I wszystko to kupuję, mimo że główna bohaterka jest niezwykle irytującym dzieckiem i że czasem naprawdę miałam ochotę dość mocno uderzyć ją w głowę.

Anastazja, bo o niej mowa, w wieku zaledwie 12 lat zostaje porwana z...