7/10 - BARDZO DOBRY

W Bradfield znalezione zostają brutalnie okaleczone zwłoki czterech mężczyzn. Wszystko wskazuje na to, że w mieście działa seryjny morderca, który wyszukuje swoje ofiary w środowisku lokalnych homoseksualistów. Policyjne śledztwo nie przynosi spodziewanych efektów, ponieważ do tej pory każdą z tych zbrodni rozpatrywano osobno. Kiedy zapada decyzja o połączeniu dochodzeń, sprawa zostaje przekazana w ręce inspektor Carol Jordan. Do pomocy ekipie śledczej przydzielony zostaje psycholog kryminalny Tony Hill, którego zadaniem jest stworzenie portretu psychologicznego mordercy. Czy młoda policjantka i borykający się ze specyficznymi problemami natury osobistej Hill będą w stanie odkryć tożsamość psychopaty i powstrzymać go przed dokonaniem kolejnego zabójstwa?

Czytając tę książkę faktycznie można doszukać się pewnych podobieństw do twórczości Thomasa Harrisa. Zresztą sama autorka nie ukrywa specjalnie faktu, że seria powieści o Hannibalu Lecterze była dla niej inspiracją, ponieważ nawiązania do niej dość licznie powtykała w treść „Syreniego śpiewu”. Tak samo jak w przypadku książek Harrisa, również tutaj fundamentem fabuły jest psychologiczny pojedynek jaki morderca toczy z organami ścigania, reprezentowanymi w tym przypadku przez dokooptowanego do śledztwa Tony’ego Hilla. Dość szybko potyczka ta nabiera znamion intymnego i osobistego charakteru, którego podłożem są równie skomplikowane charakterystyki postaci mordercy oraz próbującego go wytropić psychologa kryminalnego. O ile jednak „homobójca” jak nazywany jest przez media psychopata wydaje się całkiem autentyczny, to osoba Hilla sprawia wrażenie nieco przekombinowanej. Mam wręcz wrażenie, że jego problemy osobiste są przejaskrawione, zupełnie jakby były kreowane na siłę, tylko po to by przedstawić niejednoznaczną i kontrowersyjną charakterystykę tego bohatera. Tak więc z występujących w „Syrenim śpiewie” postaci to właśnie zabójca jest tym, który ciekawi i najmocniej przyciąga uwagę. Spory wpływ na takie postrzeganie rzeczy mają rozdziały zwane „plikami miłość”, które są swoistymi pamiętnikami mordercy, przybliżającymi czytelnikowi jego osobę, sposób działania, motywacje oraz kulisy popełniania zbrodni. Ciekawym uzupełnieniem treści „Syreniego śpiewu” są też poprzedzające każdy z regularnych rozdziałów motta będące cytatami z traktatu Thomasa de Quincey’a pt. „O morderstwie jako jednej ze sztuk pięknych”.

„Syreni śpiew” to mocny i klimatyczny chociaż nieco sztampowy thriller psychologiczny, którego najmocniejszym punktem jest świetnie wykreowana postać mordercy oraz ciekawie przedstawiona metoda tworzenia profilu psychologicznego zwyrodnialca. Dla fanów tego typu literatury powinna to być satysfakcjonująca lektura. Polecam.

7/10 - BARDZO DOBRY

W Bradfield znalezione zostają brutalnie okaleczone zwłoki czterech mężczyzn. Wszystko wskazuje na to, że w mieście działa seryjny morderca, który wyszukuje swoje ofiary w środowisku lokalnych homoseksualistów. Policyjne śledztwo nie przynosi spodziewanych efektów, ponieważ do tej pory każdą z tych zbrodni rozpatrywano osobno. Kiedy zapada decyzja o...