"Jak to jest, kiedy kogoś kochasz?"

W końcu nadszedł dzień, w którym udało mi się skończyć tę książkę. Przeciągałam czytanie tej opowieści tak długo nie dlatego, że była nuda, ale dlatego, że chciałam jak najdłużej cieszyć się światem stworzonym przez Sarah J. Maas. To co autorka zafundowała czytelnikom w tym tomie wgniata w siedzenie i sprawia, że pragnie się więcej.

Nadszedł czas zemsty. Aelin wraca do Adarlanu, by pomścić swych bliskich, odzyskać tron i zmierzyć się z ciemnością, która nadchodzi ze wszystkich stron.

Ta część okazała się być jak dotąd najlepszym tomem cyklu. Wszystkie wydarzenia, które mają miejsce w tej historii są naładowane akcją i jej zwrotami, kipią emocjami i niejednokrotnie przyprawiły mnie o stan przedzawałowy. Były momenty, które zaskakiwały mnie swoim rozwojem i finałem. Wielokrotnie bałam się o los bohaterów, których tak bardzo polubiłam.

Wielowątkowość historii i zmiana perspektyw, z których można obserwować bieg wydarzeń sprawiają, że książka pomimo swojej objętości nie jest nudna, ani przeciągnięta. Jak zawsze cieszę się, że dane mi było poznać historię z tak wielu punktów widzenia. Każdy bohater miał swoje pięć, znaczących minut.

Postacie wykreowane przez autorkę jak zawsze są na najwyższym poziomie. Aelin dojrzewa ze strony na stronę, z tomu na tom. Nie jest już zwykłą zabójczynią i dziewczyną na posyłki. Jest królową jakiej Terrasen potrzebuje, a może i cała Erilea. Rowan, Aedion, Dorian, Chaol, Manon, Elide, Lysandra - każdy z tych bohaterów wnosi do książki ważny element, bez którego cała historia byłaby uboga. Bez takich przyjaciół i sprzymierzeńców podbicie świata byłoby niemożliwe.

Nie będzie zaskoczeniem jeśli napiszę, że świat stworzony przez autorkę jak zawsze zaskakuje swoją oryginalnością i precyzją. Niejednokrotnie pisałam, że Sarah J. Maas potrafi czarować prostymi słowami. Moja wyobraźnia została jak zawsze pobudzona do granic możliwości, a czuję, że jeszcze niejednym mnie w przyszłości zaskoczy.

Z niecierpliwością wyczekuję tomu piątego i cieszę się, że Pani Maas skończyła tą część w tak spokojnym momencie. Przynajmniej mogę odetchnąć i wyczekiwać "Imperium Burz", ze spokojniejszym sercem.

"To trochę tak, jakby się każdego dnia umierało po kawałku, ale z drugiej strony żyło pełnią życia."

Polecam.

"Jak to jest, kiedy kogoś kochasz?"

W końcu nadszedł dzień, w którym udało mi się skończyć tę książkę. Przeciągałam czytanie tej opowieści tak długo nie dlatego, że była nuda, ale dlatego, że chciałam jak najdłużej cieszyć się światem stworzonym przez Sarah J. Maas. To co autorka zafundowała czytelnikom w tym tomie wgniata w siedzenie i sprawia, że pragnie się...