Ja nie wiem naprawdę jak to jest... Jak to jest możliwe, że jedynie ze słuchu można polubić jakiegoś autora? Ze słuchu - rozumiecie? Tylko dlatego że gdzieś tam w sieci przewijało mi się nazwisko niemieckiej pisarki, ja uznałam, że chcę poznać jej twórczość... że lubię jej twórczość. I choć nie zaczęłam od jej najgłośniejszej Trylogii Czasu, to przynajmniej stałam się dumną posiadaczką Trylogii Snów! I wiecie co? Zapraszam Was na jej Wielki Finał!

Wiecie, jaką wielką moc ma Świat Snu? To właśnie z marzeń sennych można dowiedzieć się najgłębiej skrywanych tajemnic. O ile oczywiście ktoś potrafi pogrzebać w czyjejś świadomości i podświadomości. I - ku nieszczęściu - jest taka osoba! Arthur rośnie w siłę, Secrecy wie coraz więcej o ludziach wokoło, a na dokładkę Anabel wychodzi z wariatkowa i samą swoją obecnością jest namacalnym dowodem, że COŚ zaczęło się dziać. Liv, Henry i Grayson są jedynymi osobami, które mogą uratować siebie i bliskich.

All that we see or seem
is but a dream within a dream.
EDGAR ALLAN POE

I tak oto dobiliśmy do zakończenia historii równie magicznej co jej okładki (wybaczcie - po prostu je uwielbiam!). I przyznam szczerze, że aż ciężko mi się tu zebrać i powiedzieć coś sensownego o Trzeciej Księdze Snów. Przede wszystkim należą się brawa dla autorki za wręcz wyśniony pomysł i iście perfekcyjne rozegranie wszystkich kart. Pomysł na fabułę dawał wiele możliwości od pierwszego tomu, lecz jedynie ktoś z talentem pisarskim potrafiłby wykorzystać go do perfekcji. I Kerstin Gier właśnie to zrobiła.

Trzeci tom trylogii ma to do siebie, że tłumaczy wszystkie nieścisłości oraz daje światło na tajemnice i zagadki rozsiane podczas lektury poprzednich dwóch tomów. Tym razem jest nie inaczej, choć - i tutaj znowu można bić brawo - Kerstin Gier dodała coś od siebie. W Trzeciej Księdze Snów naprawdę wiele się dzieje, choć nie mogę powiedzieć, by wszystkie "drzwi marzeń" zostały zamknięte. I w tym przypadku jest to brawurowe rozwiązanie.

Książkę czyta się naprawdę jednym tchem. Akcja w pewnym momencie się zagęszcza, a przy tym zachowuje odpowiednie tempo opowieści. Świat sennych marzeń tworzy otoczkę tej tajemnicy, a przy tym - jak to sen - jest nam bliski. Kerstin Gier potrafi pisać lekko, zabawnie, a kiedy trzeba - także dramatycznie. Wszystko jest doskonale wyważone i przeznaczone dla nastolatków. Choć może i starsi odbiorcy odnajdą coś dla siebie w tym świecie, w którym miękka poduszka jest kluczem?

Szczególnie, że główni bohaterowie są dobrze wykreowani. Choć mają po szesnaście/siedemnaście lat nie zachowują się w ten irytująco dziecinny sposób. Jest to na tyle ważne ze względu na fakt, iż całą historię poznajemy z punktu widzenia Liv. Do samego końca główna bohaterka okazała się zabawną, pewną siebie dziewczyną, której żaden książę nie jest aż tak bardzo potrzebny do pomocy. Choć oczywiście i książę się pojawia ;)

Nie mogę zatem nie polecić Trylogii Snu. Bardzo dobrze bawiłam się podczas lektury, a uśmiech nie zniknie mi pewnie przez długi czas, skoro wystarczy, iż spojrzę na okładki wszystkich trzech tomów a już mi się oczka śmieją. Cieszą oko swoją magią snu. Nie można się w nich nie zakochać. Wystarczy tylko sięgnąć po pierwszy tom, do czego Was zachęcam.

http://wymarzona-ksiazka.blogspot.com/2017/03/silver-trzecia-ksiega-snow-kerstin-gier.html

Ja nie wiem naprawdę jak to jest... Jak to jest możliwe, że jedynie ze słuchu można polubić jakiegoś autora? Ze słuchu - rozumiecie? Tylko dlatego że gdzieś tam w sieci przewijało mi się nazwisko niemieckiej pisarki, ja uznałam, że chcę poznać jej twórczość... że lubię jej twórczość. I choć nie zaczęłam od jej najgłośniejszej Trylogii Czasu, to przynajmniej stałam się dumną...