– Ze względów prawnych w książce nie mogłem opisać pewnych wydarzeń, ale mogę was zapewnić, że niektórych ludzi nie chcę już nigdy widzieć – powiedział na spotkaniu z polskimi czytelnikami Dylan Evans, autor książki „Eksperyment Utopia”. Zarówno sam eksperyment, jak i jego opis są świadectwem nieuniknionego nadejścia wyzwania, przed jakim stanie ludzkość: intelektualnego zmierzenia się z autodestrukcją w wymiarze ekologicznym, ekonomicznym czy etycznym.
„Eksperyment Utopia” (wyd. Relacja, Warszawa 2016) to książka kolaż, umiejętnie łącząca trzy główne wątki, z których każdy mógłby być w zasadzie osobną opowieścią.
Autor, Brytyjczyk, psycholog z wykształcenia, w wyniku okoliczności i dokonywanych wyborów pracował przy rozwijaniu sztucznej inteligencji. W pewnym momencie zdał sobie jednak sprawę, że praca nie daje mu radości, a wręcz odrzuca go spędzanie godzin w laboratorium naukowym. Rzucił pracę, sprzedał wszystko i oddał się szalonemu eksperymentowi w wietrznych i wilgotnych górach Szkocji – o tym opowiada pierwsza opowieść. Kryzys związany z wiekiem średnim czy coś więcej? Evans sądzi, że to choroba duszy, która toczyła go od lat, aż wreszcie przejęła nad nim kontrolę. Dociekliwemu czytelnikowi z pewnością takie wyjaśnienie nie wystarczy.
Druga opowieść dotyczy wyzwania, jakie Dylan Evans postawił przed sobą i ochotnikami: rzucić wszystko i stać się jak rozbitek po katastrofie totalnej, która zmieniła świat nieodwracalnie i spowodowała, że ludzie musieli wrócić do samowystarczalności. 18 miesięcy symulacji miało dać odpowiedź na wiele pytań, czy i jak ludzie mogliby poradzić sobie po upadku globalnej wioski. Przebieg eksperymentu, pod wieloma względami nieidealny, był wystarczająco obfity w wydarzenia, żeby można było śmiało wyciągać z niego wnioski.
I wreszcie trzecia historia, zamykająca obie w sposób dość nieoczekiwany, słodko-gorzki powrót to rzeczywistości po chorobie psychicznej, której podłoża możemy się doszukiwać zarówno w usposobieniu autora-bohatera, jak i w czasach, w których żyjemy. 10 lat po eksperymencie dostajemy od autora relację zarówno z okoliczności i przebiegu choroby, jak i jej leczenia. Wszystko kończy się źle i dobrze – mógłby powiedzieć autor – ale czy w ogóle powinniśmy się zastanawiać, jak to się skończy?

Cała recenzja: http://baranowscy.eu/wordpress/dylan-evans-eksperyment-utopia-recenzja/

– Ze względów prawnych w książce nie mogłem opisać pewnych wydarzeń, ale mogę was zapewnić, że niektórych ludzi nie chcę już nigdy widzieć – powiedział na spotkaniu z polskimi czytelnikami Dylan Evans, autor książki „Eksperyment Utopia”. Zarówno sam eksperyment, jak i jego opis są świadectwem nieuniknionego nadejścia wyzwania, przed jakim stanie ludzkość: intelektualnego...