Trudno tę powieść jednoznacznie sklasyfikować. Kryminał? Tak, ale tylko częściowo. Sensacja? Po trosze. Może political fiction? Nie potrafię jednoznacznie sklasyfikować "Radcy stanu". Na pytanie o potrzebę takiego szufladkowania odpowiem - trzeba to zrobić. Bo jeśli trzymamy się kategorii kryminału, to niewielu tu zagadek do rozwiązania. Sensacja już bardziej da się obronić. Fikcja polityczna - to chyba najbliższe prawdzie.
Powieść jest dobra, ale... za mało tu Fandorina, a Masa prawie się nie pojawia. Erast co prawda występuje w powieści nieustannie, ale jego działania są jakieś mdłe, brak jego zmysłu obserwacji i analitycznego myślenia. Jest za to wątek kariery (nie, nie Fandorina), motyw polityki wielkich tego świata i wreszcie podstawowy dla powieści temat terroryzmu końca XIX w. Tu dodam, że z punktu widzenia historycznego wątek jest prowadzony bardzo dobrze i zgodnie z dziejowym przekazem. Akunin zebrał znane przejawy działań terrorystycznych i skomponował z nich postać i działalność Grina.
Ale za mało w tym Fandorina, za mało błyskotliwości jego działań, a także za mało obserwacji epoki. Trudno. jak zawsze czyta się powieść dobrze, wciąga i zachęca do poświęcenia jej czasu. Zakończenie - trochę wątpliwe historycznie, ale zrozumiałe psychologicznie. Zresztą - oceńcie sami.
PS. Po 4 latach ponownie sięgnąłem po powieść i w opinii niczego nie zmieniam, choć chyba za nisko oceniłem pisarstwo Akunina, dając wtedy 6 gwiazdek. Teraz dodam jeszcze jedną.

Trudno tę powieść jednoznacznie sklasyfikować. Kryminał? Tak, ale tylko częściowo. Sensacja? Po trosze. Może political fiction? Nie potrafię jednoznacznie sklasyfikować "Radcy stanu". Na pytanie o potrzebę takiego szufladkowania odpowiem - trzeba to zrobić. Bo jeśli trzymamy się kategorii kryminału, to niewielu tu zagadek do rozwiązania. Sensacja już bardziej da się...