Uwielbiam Czechowa i jego opowiadania. Genialne pióro!

DODANE:
Podczas DKK w mojej bibliotece omawialiśmy klasykę, literaturę rosyjską, a dokładnie Antoniego Czechowa i jego opowiadania: „Śmierć urzędnika", „Smutek", „Gruby i chudy" i „Kameleon". Te wymienione krótkie teksty można odnaleźć w zbiorku pt. „Śmierć urzędnika i inne opowiadania".

Autor w swoich utworach ukazuje nam m.in. ludzkie niedoskonałości i przywary. Przedstawia nam je jak na dłoni. Czytając jego teksty sami czujemy jak człowiek potrafi być kruchy i jak błądzi, jak skłonny jest niepotrzebnie przesadzić i wyolbrzymić swoje zmartwienia. Mamy bardzo skomplikowaną naturę, mała zadra potrafi nas wytrącić z równowagi, dogłębnie zranić, spowodować, że będziemy się czuć upodleni, „umieramy" ze zgryzoty w oczach innych i swoich („Śmierć urzędnika"). W „Smutku" dostrzegamy SAMOTNOŚĆ W TŁUMIE - to bardzo częste zjawisko także i w dzisiejszych czasach.

Czechow był niebywałym obserwatorem ludzkich zachowań – dosłownie wgryzamy się w ludzki umysł pod względem psychologicznym. Tworzył sytuacje, które intrygują i zaskakują. Miejscami zachowania ludzkie odczytujemy jako przerysowane, wypaczone, karykaturalne, napisane w sposób prześmiewczy. Patrząc jednak na system społeczny w tamtym czasie, można uznać je za normalne.

Czechow to genialny pisarz, który stosuje ciekawe zabiegi literackie, zabawę słowem, technikę powtórzeń. Jego utwory napisane są prostymi słowami, są jednak tak dosadne, wywarzone, dobrze skomponowane i dobrane, że czytelnik może odkryć w jego tekstach o wiele więcej. Typowy przerost treści nad formą. Mała liczba słów pisarza zawiera wszystko to, co ważne i po dziś dzień, jak najbardziej, aktualne. Wszystkie opowiadania coś łączy – jest to mianowicie ukazanie warunków i myślenia, jakie panowały w sferach i strukturach społecznych Rosji XIX wieku. Urzędnicy wyższego szczebla i generałowie byli traktowani z poważaniem. Mniej zamożni wręcz łasili się do nich, żeby zyskać ich sympatię i uznanie. Pisarz uwypuklał te sytuacje – pokazywał, że nie zgadza się z takim panującym porządkiem, buntuje przeciwko tej rzeczywistości, jest niechętny poklaskowi wobec „władzy". Te krótkie formy literackie to istne perełki, majstersztyki – pisarz, jak mało kto, opanował je do perfekcji. Zabawne, smutne, mocno ukazujące ułudę przerysowanej (bądź nie) rzeczywistości.

Omówiliśmy wszystkie cztery opowiadania. Każdy chętnie wypowiadał swoje przemyślenia i mówił o przeróżnych skojarzeniach, jakie im się nasuwają w związku z lekturą. Była to także rozmowa na temat historii Rosji. Często się ze sobą zgadzaliśmy, ale były i takie momenty, w których dochodziło między nami do konstruktywnej polemiki. Spotkanie było niesamowicie interesujące.

Uwielbiam Czechowa i jego opowiadania. Genialne pióro!

DODANE:
Podczas DKK w mojej bibliotece omawialiśmy klasykę, literaturę rosyjską, a dokładnie Antoniego Czechowa i jego opowiadania: „Śmierć urzędnika", „Smutek", „Gruby i chudy" i „Kameleon". Te wymienione krótkie teksty można odnaleźć w zbiorku pt. „Śmierć urzędnika i inne opowiadania".

Autor w swoich utworach...