Książka zapowiadała się jako ciekawa lektura na letnie spacery po lesie (albo jeszcze lepiej: wakacyjny wyjazd w Sudety, które stanowią tło jej wydarzeń). Atmosfera niesamowitości, tajemnicy, magii, nocne wyprawy w głąb sudeckich ostępów, historie o duchach i ezoteryce opowiadane w blasku ogniska, dziwne i niewytłumaczalne racjonalnie zjawiska - to wszystko mogłoby powodować dreszczyk emocji i sprawiać, że książkę czyta się z wypiekami na twarzy. Ale właśnie: mogłoby powodować, a niekoniecznie powoduje.
Sam klimat i pomysł na książkę, umieszczenie jej bohaterów w krainie, która rzeczywiście kryje w sobie wiele tajemnic i niesamowitych historii - mają duży potencjał. Ale wszystko rozmywa się w ulotnych dysputach, snutych teoriach o ezoteryce, duchowości, okultyzmie - które to tak naprawdę są zlepkiem różnych idei, a nie tworzą żadnej sensownej całości i tak do końca nijak się mają do wydarzeń w książce. Jakby autor chciał przez ich wprowadzenie zagęścić atmosferę tajemniczości i niesamowitości, ale nie do końca potrafił te zjawiska i myśli wytłumaczyć, a tym bardziej - dopasować je do toczących się zdarzeń...
Kilka obrazków zachwyca - jak pojawiające się znikąd widmo tajemniczego wędrowca u boku szukającej w leśnych ostępach samotności dziewczyny lub wariacki kurs łazikiem z kierowcą, który zmarł kilka tygodni wcześniej... Ale generalne odczucie po skończonej lekturze jest bliskie temu, co czuł jeden z bohaterów, wracający pod koniec opowieści do domu: rozczarowanie i zawód. Bo miało być tak niesamowicie, miał się rozwinąć duchowo, liznąć trochę wiedzy tajemnej. A wrócił do domu z większym niedosytem, niż przyjechał...

Książka zapowiadała się jako ciekawa lektura na letnie spacery po lesie (albo jeszcze lepiej: wakacyjny wyjazd w Sudety, które stanowią tło jej wydarzeń). Atmosfera niesamowitości, tajemnicy, magii, nocne wyprawy w głąb sudeckich ostępów, historie o duchach i ezoteryce opowiadane w blasku ogniska, dziwne i niewytłumaczalne racjonalnie zjawiska - to wszystko mogłoby...