Jeżeli pozycję tą zakwalifikowano by do kanonu baśni myślę, że dałbym więcej gwiazdek:)
Nie rozumiem zachwytu nad książką. Autor miał nawet ciekawy pomysł, i nawet zaczął go dobrze wprowadzać w życie, ale w połowie książki pomysł się wyczerpał i autor pogrzebał całość.
Odnoszę takie wrażenie, że autor chciał się rozprawić z obłudą katolicką, która przedstawiana jest tu tylko negatywnie. Na przeciwnym biegunie stoi wiara Słowian - przedstawiana tylko w pozytywnym świetle. Część wydarzeń - ważnych dla całości powieści - jest opisana wręcz niestrawnie: np. założenie Wspólnoty Bałtyckiej. Czy to jakiś obraz Raju Utraconego? Przenosząc się do dzisiejszych czasów - bo część akcji toczy się właśnie dziś - też rozczarowanie. Nie do końca potrafię zidentyfikować głównego bohatera. Imiona występujących postaci są na siłę słowiańskie. Rodowe powiązania z postaciami żyjącymi w czasach Mieszka, wychodzące nagle na jaw... naiwne... No i główny przeciwnik polityczny naszego obecnie panującego króla Kazimierza, opisem i charakterem przypominający mi kogoś z telewizji a stojący na czele partii Tradycja i Honor, był już dla mnie ciosem, z którego się nie podniosłem. Litości....
Jako powieść porażka. Proponuję przekwalifikowanie na baśń i będzie lepiej. A w baśniach wszystko jest możliwe....

Jeżeli pozycję tą zakwalifikowano by do kanonu baśni myślę, że dałbym więcej gwiazdek:)
Nie rozumiem zachwytu nad książką. Autor miał nawet ciekawy pomysł, i nawet zaczął go dobrze wprowadzać w życie, ale w połowie książki pomysł się wyczerpał i autor pogrzebał całość.
Odnoszę takie wrażenie, że autor chciał się rozprawić z obłudą katolicką, która przedstawiana jest tu...