Jako człowiek urodziny w wolnej Polsce komunę znam wyłącznie z lekcji historii, opowieści krewnych oraz kilku komediowych filmów. Natomiast z twórczością Andrzeja Pilipiuka nigdy nie miałem styczności, ale parokrotnie słuchałem go na różnych konwentach i to rozbudziło moją ciekawość. Dlatego też zdecydowałem sięgnąć po książkę o peerelowskich krwiopijcach.

„Wampir z M-3”, bo o tej powieści mowa to historia, w której komunistycznego ducha, cwaniactwo wynikających z egzystencji w mało przyjemnym ustroju czuć od pierwszych stron. Fabułę oraz komunistyczną Warszawę Czytelnik poznaje z perspektywy młodej uczennicy liceum – Gośki. Dziewczyna z powodu zawodu miłosnego postanawia targnąć się na swoje życie. Niestety coś jej nie wyszło i zamiast zakończyć swoje męczarnie na tym padole łez Małgorzata zostaje umarłym krwiopijcą. Andrzej Pilipiuk w tej powieści nie tylko opowiada o przygodach poznającej wampirze życie Gośce, ale także o kilku innych warszawskich przedstawicieli tego gatunku.

Podoba mi się podejście autora do tematyki, jest ono wyjątkowo satyryczne, ciekawe, a przede wszystkim błyskotliwe, dzięki czemu ta powieść szybko wciąga i daje ogromną satysfakcję z lektury. „Wampir z M-3” nie udaje poważnej książki, raczej bawi i odmóżdża, chociaż i to się czasem przydaje. :) Z ogromną chęcią poznam dalsze perypetie Małgorzaty i innych krwiopijców. Polecam Wam ten tytuł.

Jako człowiek urodziny w wolnej Polsce komunę znam wyłącznie z lekcji historii, opowieści krewnych oraz kilku komediowych filmów. Natomiast z twórczością Andrzeja Pilipiuka nigdy nie miałem styczności, ale parokrotnie słuchałem go na różnych konwentach i to rozbudziło moją ciekawość. Dlatego też zdecydowałem sięgnąć po książkę o peerelowskich krwiopijcach.

„Wampir z M-3”,...