To moja druga pozycja autorstwa Geoffreya Wawro którą przeczytałem. Po książce o starciu austriacko-pruskim przyszła kolej na dzieło poświęcone wojnie francusko-pruskiej. Z perspektywy polskiej historiografii jest to ważna i potrzebna pozycja, gdyż do tej pory konflikt ten był raczej pomijany w polskiej literaturze.
Jeśli chodzi o podział pracy, to książka składa się z 12 rozdziałów. Od przyczyn wojny poprzez omówienie armii obu walczących stron i działania wojenne aż do rozmów pokojowych. Całość dopełnia kilkanaście map i ilustracji oraz bibliografia i indeks. Gdybym miał wskazać największą zaletę książki amerykańskiego historyka to z pewnością zwróciłbym uwagę na język. Temat został ujęty bardzo konkretnie, działaniom wojennym autor poświęcił najwięcej miejsca oraz porównał wojskowość obu walczących stron, co przy tego typu pozycjach zawsze jest potrzebne. Książkę czyta się świetnie, bitwy zostały przedstawione niezwykle plastycznie, chciałoby się rzec, że aż słychać wystrzały chassepotów czy ma się przed oczami urwane kończyny, które tak często przewijają się w relacjach świadków. Wszystko jest jasne i czytelne, autor przedstawia przyczyny klęsk czy zwycięstw, analizuje taktykę, pokazuje mocne i słabe strony walczących stron.
Moją uwagę przykuła również spora liczba archiwaliów wykorzystanych w książce. Są to źródła nie tylko z Niemiec i Francji, ale również Austrii, Wielkiej Brytanii czy Stanów Zjednoczonych. Myślę, że fani militariów będą zachwyceni tą pozycją.

To moja druga pozycja autorstwa Geoffreya Wawro którą przeczytałem. Po książce o starciu austriacko-pruskim przyszła kolej na dzieło poświęcone wojnie francusko-pruskiej. Z perspektywy polskiej historiografii jest to ważna i potrzebna pozycja, gdyż do tej pory konflikt ten był raczej pomijany w polskiej literaturze.
Jeśli chodzi o podział pracy, to książka składa się z 12...