Ostatni potomek jednego z potężnych i zamożnych rodów czyni przed wampirem Lestatem spowiedź swojego życia - niezwykle barwnego, a jednocześnie brutalnie przerwanego ludzkiego życia - pełnego namiętności, młodzieńczych fascynacji a zarazem mrocznego i tajemniczego, skrywającego pośród mętnych mokradeł rodzinne sekrety.

Nawet teraz kiedy to piszę, nie jestem w stanie uwolnić się od wizji tajemniczego, pociągającego, niezwykle magicznego miejsca jakim jest Dwór Blackwood, z jego korytarzami, duchami, płomieniami świec, portretami przodków na ścianach i zaklętych w nich historiach. To nieodparte wrażenie, że żyjesz tamtymi czasami, przechadzasz się wraz z bohaterami po ich korytarzach, zwiedzasz ich komnaty równie wnikliwie jak ich dusze wraz z ich własnymi demonami, upiorami przeszłości i zakazanymi opowieściami, pozostającymi od wieków za zamkniętymi drzwiami posiadłości. Każdy jej zakamarek przesiąknięty jest tragediami mieszkańców, zarówno tych obecnych, jak i ich przodków.
Gorsety, taftowe spódnice, koronki, kamee, stukot szpilek na marmurowych podłogach, strych, będący grobowcem upiorów przeszłości, a w tym niezwykła szczegółowość opisów, namacalność przedmiotów, unoszący się kurz i wszechobecna magia, pociągają jeszcze bardziej.

Trudno się zatem dziwić, że mały chłopiec, z czasem przystojny młodzieniec poznając historie rodzinne, medium potrafiące dostrzegać niedostrzegalne, wiedziony zwyczajną, dziecięcą ciekawością powołuje do życia demony przeszłości, wyciągając na światło dzienne zatrważającą historię własnego rodu, ze wszystkimi jego mrocznymi sekretami oraz tragedią, która zawiśnie nad nim niczym klątwa. Ciekawość prowadząca do odarcia ze śmiertelnego życia, po którym pozostanie jedynie rozpacz.

Mówi się, że nie należy rozdrapywać starych ran, wypowiadać na głos tego, co powinno pozostać przemilczane ani przywoływać duchów, które powinny zostać zapomnianymi na wieki. Istnieje jednak także przekonanie, że niektóre historie powinny ujrzeć światło dzienne, zostać poznane, wysłuchane i zrozumiane by fascynowały, wzbogacały, uczyły a przede wszystkim przynosiły oczyszczenie.

Miłość, rozpacz, szaleństwo, tajemnica. Wszystko to znajdziecie na Dworze Blackwood, przyprawione szczyptą elektryzującego erotyzmu.
Po przeczytaniu dziewiątego tomu Kronik Wampirów nie jestem w stanie nadziwić się p. Rice.
Ach, ach. I uwielbiam tego diabła Lestata. Całym sercem i duszą :)

Ostatni potomek jednego z potężnych i zamożnych rodów czyni przed wampirem Lestatem spowiedź swojego życia - niezwykle barwnego, a jednocześnie brutalnie przerwanego ludzkiego życia - pełnego namiętności, młodzieńczych fascynacji a zarazem mrocznego i tajemniczego, skrywającego pośród mętnych mokradeł rodzinne sekrety.

Nawet teraz kiedy to piszę, nie jestem w stanie...