Książka, która stawia ważne pytania: czy na pewno uczenie dzieci wg rocznika i rozdzielając co 45 min tematy, których się uczą z krótką przerwą na siku jest najlepszym rozwiązaniem dla edukacji? Opisuje kilka innych ciekawych modeli edukacji i pomysłów do zaszczepienia (np. praca projektowa nad tworzeniem przedstawień, angażowanie lokalnej społeczności). Jest to bardziej pozycja prowokująca do myślenia niż przewodnik ze szczegółami jak zmienić szkołę krok po kroku. Zabrakło mi nieco praktycznych szczegółów np. o współpracy z rodzicami czy wewnątrz szkoły, ale i tak warto sięgnąć!

Książka, która stawia ważne pytania: czy na pewno uczenie dzieci wg rocznika i rozdzielając co 45 min tematy, których się uczą z krótką przerwą na siku jest najlepszym rozwiązaniem dla edukacji? Opisuje kilka innych ciekawych modeli edukacji i pomysłów do zaszczepienia (np. praca projektowa nad tworzeniem przedstawień, angażowanie lokalnej społeczności). Jest to bardziej...

System edukacji potrzebuje zmiany. Ken Robinson w swojej książce pokazuje różnego rodzaju zmiany, jakie można wprowadzić, aby sprawić, żeby szkoły były bardziej kreatywne. Opisuje zarówno działania, które nauczyciele są w stanie wprowadzić, jak i takie na szerszą skalę.

Dodatkowym plusem jest poczucie humoru Kena Robinsona, polecam posłuchać jego wypowiedzi po angielsku.

System edukacji potrzebuje zmiany. Ken Robinson w swojej książce pokazuje różnego rodzaju zmiany, jakie można wprowadzić, aby sprawić, żeby szkoły były bardziej kreatywne. Opisuje zarówno działania, które nauczyciele są w stanie wprowadzić, jak i takie na szerszą skalę.

Dodatkowym plusem jest poczucie humoru Kena Robinsona, polecam posłuchać jego wypowiedzi po angielsku.

W zasadzie większość z nas wie, co jest nie tak ze szkołą. Ciszej lub głośniej na całym świecie powtarza się hasła o tym, że szkolnictwo i edukacja w XXI wieku powinno kłaść nacisk na kreatywność, zdolność do pracy w grupie, zaś każdy uczeń powinien mieć możliwość wzmacniania swoich najlepszych stron. Uczenie się na pamięć, klepanie formułek jest już przestarzałe i… nadal trwa.

Świetnie widać to przy okazji pandemii. O ile jeszcze wiosną wiele osób próbowało wykorzystać nowe technologie, w twórczy i aktywny sposób, o tyle od września, zdalne lekcje najczęściej stały się tak atrakcyjne jak Telewizyjne Technikum Rolnicze w latach 80. Nauczyciele wysyłali uczniom sfotografowane kartki z podręczników, uczniowie odsyłali zaś wypełnione również kopie, zrobione telefonami. Do tego dochodziła atmosfera podejrzliwości, która sprawia, że w wielu szkołach uczniowie muszą mieć stale włączone kamery, żeby było widać, czy są, pracują, śpią, czy może grają z kolegami. Oto szkoła XXI wieku, zamiast na nudnej lekcji przysypiać w ostatnim rzędzie kryjąc się za plecami kolegów, teraz dzieciaki przysypiają przed kamerkami.
[...]
całość:
https://www.speculatio.pl/kreatywne-szkoly/

W zasadzie większość z nas wie, co jest nie tak ze szkołą. Ciszej lub głośniej na całym świecie powtarza się hasła o tym, że szkolnictwo i edukacja w XXI wieku powinno kłaść nacisk na kreatywność, zdolność do pracy w grupie, zaś każdy uczeń powinien mieć możliwość wzmacniania swoich najlepszych stron. Uczenie się na pamięć, klepanie formułek jest już przestarzałe i… nadal...

Ty, szkola

Ty, szkola

Książka na wskroś ,,hamerykańska". Większość to powtarzające się historie z serii ,,od zera do bohatera". Czytamy ciągle jak tam ,,ktoś" coś poprawił i nagle szkoła stała się edukacyjnym rajem. Wszystko to okraszone retoryką coachingu. Nie powiem, było w niej wiele bardzo trafnych uwag, które z całą pewnością pomogłoby w takiej klasycznej polskiej placówce. Nie jest to książka bezwartościowa, co to to nie. Jednak połowę moglibyśmy spokojnie wyciąć.

Książka na wskroś ,,hamerykańska". Większość to powtarzające się historie z serii ,,od zera do bohatera". Czytamy ciągle jak tam ,,ktoś" coś poprawił i nagle szkoła stała się edukacyjnym rajem. Wszystko to okraszone retoryką coachingu. Nie powiem, było w niej wiele bardzo trafnych uwag, które z całą pewnością pomogłoby w takiej klasycznej polskiej placówce. Nie jest to...

Największą zaletą tej książki jest dla mnie to, że pokazuje, że szkoły już teraz mogą działać inaczej. Wiemy już, co się w edukacji sprawdza, musimy tylko zacząć robić to na szeroką skalę. Nie musimy czekać, aż zmieni się prawo (co może się jeszcze długo nie stać),ani aż ktoś inny coś zmieni. Sami możemy bardzo dużo.
Byłem zaskoczony, kiedy zdałem sobie sprawę, że nawet w polskiej szkole publicznej lekcja nie musi mieć 45 minut, a materiał nie musi być podzielony na przedmioty.
Dzięki Robinsonowi na pewno podejmę bardzo konkretne decyzje co do edukacji moich dzieci.

Największą zaletą tej książki jest dla mnie to, że pokazuje, że szkoły już teraz mogą działać inaczej. Wiemy już, co się w edukacji sprawdza, musimy tylko zacząć robić to na szeroką skalę. Nie musimy czekać, aż zmieni się prawo (co może się jeszcze długo nie stać),ani aż ktoś inny coś zmieni. Sami możemy bardzo dużo.
Byłem zaskoczony, kiedy zdałem sobie sprawę, że nawet w...

Książka zawiera wiele ciekawych przemyśleń i idei, nie wydaje się być jednak dobrze przemyślana. Większość treści jest powtarzana kilkukrotnie i opatrzona schematycznymi, nie różniącymi się zbytnio od siebie anegdotami. Całość - gdyby pozbyć się owych powtórzeń - mogłaby się zmieścić w 15-stronicowym artykule. I byłby to artykuł bardzo dobry.

I jeszcze drobna refleksja. Autor wielokrotnie podkreśla bezcelowość rankingów i współzawodnictwa. No ale Ci Finowie to są najlepsi...

Książka zawiera wiele ciekawych przemyśleń i idei, nie wydaje się być jednak dobrze przemyślana. Większość treści jest powtarzana kilkukrotnie i opatrzona schematycznymi, nie różniącymi się zbytnio od siebie anegdotami. Całość - gdyby pozbyć się owych powtórzeń - mogłaby się zmieścić w 15-stronicowym artykule. I byłby to artykuł bardzo dobry.

I jeszcze drobna refleksja....

"Czy martwisz się o edukację? Ja tak. Jednym z moich najpoważniejszych zmartwień jest to, że choć systemy edukacji na całym świecie są poddawane reformom, to w wielu przypadkach reformy te przeprowadzane są z motywów politycznych i komercyjnych, przy błędnym rozumieniu tego, w jaki sposób ludzie tak naprawdę się uczą i jak działają wspaniałe szkoły. W rezultacie niszczy się perspektywy niezliczonej liczby młodych ludzi. Prędzej czy później, z pozytywnym czy negatywnym skutkiem, reformy te dotkną także Ciebie lub kogoś, kogo znasz. To ważne, by zrozumieć, czego dotyczą. Jeśli zgadzasz się z tym, że idą w złym kierunku, mam nadzieję, że staniesz się częścią ruchu na rzecz bardziej holistycznego podejścia, w którym pielęgnuje się zróżnicowane talenty wszystkich naszych dzieci..." - po przeczytaniu słów wstępu nie miałam wątpliwości co do dalszej lektury.

Można powiedzieć, że Ken Robinson "Kreatywnymi szkołami" rozpoczyna wspomnianą w podtytule oddolną rewolucję - poszerza horyzonty, zmienia sposób myślenia, inspiruje.
Poza żywą narracją, która wyróżnia Kena spośród innych mówców i pisarzy, książka ta zasługuje szczególną uwagę ze względu na przykłady jakimi autor poparł swoje tezy i postulaty.
Znaleźć tu można case study dotyczące zarówno naprawiania - wręcz ratowania - szkół, którym groziło zamknięcie lub trwanie w bezruchu na szarym końcu wszelkich rankingów, jak i autentycznych postaci - dyrektorów, nauczycieli, rodziców, uczniów - którzy zmieniają edukację i stają się częścią kluczowej dla przyszłości rewolucji.

"Kreatywne szkoły" to według mnie najlepsza książka Kena Robinsona - zachował w niej swój styl, jednocześnie napełniając ją wiedzą i wartością merytoryczną oraz tak wielką ilością przykładów i wyników badań, że może stanowić cenne źródło informacji dla wszystkich, którzy w edukacji chcieliby coś zmienić.

"Czy martwisz się o edukację? Ja tak. Jednym z moich najpoważniejszych zmartwień jest to, że choć systemy edukacji na całym świecie są poddawane reformom, to w wielu przypadkach reformy te przeprowadzane są z motywów politycznych i komercyjnych, przy błędnym rozumieniu tego, w jaki sposób ludzie tak naprawdę się uczą i jak działają wspaniałe szkoły. W rezultacie niszczy się...

Książka w bardzo prosty sposób pokazuje jak tak naprawdę wygląda edukacja w Polsce. Ukazuje także skutki takiego,a nie innego funkcjonowania systemu edukacji. W książce opisane są również inne systemy część z nich gdyby zastosować w Polsce to myślę, że system edukacji dawałby więcej pożytku, a i dzieci chętniej uczęszczałyby do szkoły.

Książka w bardzo prosty sposób pokazuje jak tak naprawdę wygląda edukacja w Polsce. Ukazuje także skutki takiego,a nie innego funkcjonowania systemu edukacji. W książce opisane są również inne systemy część z nich gdyby zastosować w Polsce to myślę, że system edukacji dawałby więcej pożytku, a i dzieci chętniej uczęszczałyby do szkoły.