Kolejna spisana historia homerowska, bez której nie mogłabym zacząć swojej przygody z bohaterami mitów greckich. Powstała około 800 roku p.n.e. później niż Iliada.

W tym wydaniu nie mamy bezpośrednich konfrontacji na polu bitewnym - przynajmniej nie to jest głównym wątkiem. Historia zapętli się, jak sam tytuł wskazuje, na postaci Odyseusza, który jest pokazany jako archetyp tułacza. Jak to zwykle bywa w utworach starogreckich, nad naszym bohaterem krąży fatum - mamy ingerencję bogów Olimpu, ale dlaczego go tak męczą? - otóż, odpowiedź jest bardzo prosta. Postaci Odyseusza nie można tak po prostu pominąć w dziejach mitologicznych, dlaczego? Dlatego, że przez jego historię przewija się masa herosów i istotnych osobistości, o czym większość zapewne czytała, albo została poinformowana w szkole. Co więc, takiego ważnego jest w Odysei Homera? - Może część z was wie, może i nie - Odys był autorem podstępu, który wyeliminował Troję z listy miast nie do zdobycia. Tak właśnie, Odyseusz zaprojektował sławnego konia trojańskiego, przez co naraził się nieźle tym "na górze". Dlatego, niestety zostaje skazany na tułaczkę po morzach i oceanach, żeby tego nie było zbyt mało, podczas tej swojej morskiej podróży, naraża się jeszcze bardziej - szczególnie Posejdonowi, dlatego wyrok mu się nie skraca i biedak będzie się błąkał i błąkał... Czeka na niego wiele przygód i wielki powrót.

Odyseja pokazuje jak silna jest nadzieja na zrealizowanie celu, nawet w beznadziejnej, skrajnie wyczerpującej i niebezpiecznej sytuacji. Odyseusz utwierdza nas w przekonaniu, że nie ma rzeczy niemożliwych, są tylko te, które ciężko osiągnąć, ale nie oznacza to, że z góry powinniśmy zakładać porażkę i poddawać się na początku podróży. Bohater uczy nas przezwyciężać pokusę, pragnienia, zwalczać strach i używać inteligentnych rozwiązań w dążeniu do upragnionego celu, jakim dla niego był powrót do rodzinnego domu i żony. Odyseusz poświęceniem i odwagą odgradza namnożone na swej drodze przeszkody i osiąga zamierzony cel swej tułaczki, powraca, mimo wieku, nadal kroczący z godnością uświadamia czytelnikowi, że mógłby znieść znacznie więcej w imię miłości.

Odyseja w swojej naturze jest książką przygodową-fantastyczną, tak jak w Iliadzie, mamy tutaj dwie płaszczyzny: boską i ludzką, oraz przeplatające się wydarzenia fantasy z rzeczywistością.

Iliada jest bardzo dobrą lekturą, dzięki której możemy zaznajomić się z językiem patetycznym i dziejami bohaterów, Odyseja jest w tym jeszcze lepsza.

Zdecydowanie polecam, jako fanka mitologii.

Kolejna spisana historia homerowska, bez której nie mogłabym zacząć swojej przygody z bohaterami mitów greckich. Powstała około 800 roku p.n.e. później niż Iliada.

W tym wydaniu nie mamy bezpośrednich konfrontacji na polu bitewnym - przynajmniej nie to jest głównym wątkiem. Historia zapętli się, jak sam tytuł wskazuje, na postaci Odyseusza, który jest pokazany jako...