Bardzo się cieszę, że Wydawnictwo Poznańskie postanowiło wydać tę napisaną przed trzydziestu laty biografię Ataturka. Na wstępie chciałbym zaznaczyć, że praca jest skierowana nie tylko do osób zainteresowanych historią Turcji, czy historią w ogóle. Jej lekki i anegdotyczny styl sprawia, iż książkę czyta się bardzo przyjemnie. Praca pozbawiona jest przypisów, co powinno ułatwić lekturę osobom nie obcującym zbyt często z literaturą naukową. Na końcu książki mamy umieszczoną bibliografię oraz indeks osobowy. Odnosząc się już do samej treści pozycji, autor swoją "wędrówkę" rozpoczyna praktycznie od XV wieku, przedstawiając sytuację janczarów w Imperium Osmańskim oraz kolejno reformy jakie państwo przeszło w XIX wieku. Trzeba zauważyć, że poza postacią "Ojca Turków" sporo miejsca zajmuje tło polityczne tamtych czasów. Zwłaszcza dużo można przeczytać o samym ruchu kemalistowskim czy sytuacji Turcji po I wojnie światowej. Co do samej postaci Ataturka, autor w szeroki sposób charakteryzuje jego poglądy na różne tematy np. ekonomiczne. Nie brakuje także rozdziału o kontaktach Mustafy Kemala z Polakami. Autor zresztą bardzo często sięga do relacji Polaków znajdujących się wówczas w Turcji. Podsumowując, książka to nie tylko biografia Ataturka, ale również dobra panorama Turcji po I wojnie światowej.

Bardzo się cieszę, że Wydawnictwo Poznańskie postanowiło wydać tę napisaną przed trzydziestu laty biografię Ataturka. Na wstępie chciałbym zaznaczyć, że praca jest skierowana nie tylko do osób zainteresowanych historią Turcji, czy historią w ogóle. Jej lekki i anegdotyczny styl sprawia, iż książkę czyta się bardzo przyjemnie. Praca pozbawiona jest przypisów, co powinno...