"Wir Pacyfiku" to klasyka literatury sensacyjno-przygodowej: przystojnego głównego bohatera, Dirka Pitta, nawet w obliczu zagrożenia nie opuszcza odwaga, spryt, ani poczucie humoru, gdy wraz z wiernym towarzyszem próbuje powstrzymać od niecnych zamiarów swego złego oponenta z rodzaju typowych czarnych charakterów. Tego typu historie wszyscy znają doskonale z filmów z Jamesem Bondem. Tutaj też zresztą mamy bohaterki, które co do jednej muszą być niezwykle piękne i seksowne, oraz zasugerowany związek emocjonalny z jedną z nich - muszę przyznać, że na tym akurat polu Cussler poległ z kretesem, gdyż opisany romans był bardzo naiwny i płytki, wręcz śmiesznie groteskowy. Poza tym jednak cała historia dosyć mi się spodobała: było niebezpieczeństwo, strzelanki, wyścig z czasem.
Na tle innych przeczytanych przeze mnie przygodówek "Wir Pacyfiku" nie wypada najgorzej (jest o wiele bardziej wiarygodny niż na przykład cykl McDermotta), jednak moim zdecydowanym faworytem w tym gatunku nadal pozostaje trylogia "Poszukiwacze" Luisa Montero Manglano, i nie sądzę, aby Cussler mógł zająć jej pierwsze miejsce. Myślę, że dam mu jednak szansę spróbować i kiedyś jeszcze sięgnę po jego książki, bo chociaż "Wir Pacyfiku" mnie jakoś szczególnie nie zachwycił, stanowił mimo wszystko łatwy i przyjemny sposób na chwilowe oderwanie się od codziennych zmartwień.

"Wir Pacyfiku" to klasyka literatury sensacyjno-przygodowej: przystojnego głównego bohatera, Dirka Pitta, nawet w obliczu zagrożenia nie opuszcza odwaga, spryt, ani poczucie humoru, gdy wraz z wiernym towarzyszem próbuje powstrzymać od niecnych zamiarów swego złego oponenta z rodzaju typowych czarnych charakterów. Tego typu historie wszyscy znają doskonale z filmów z...