Przez większość książki nie mogłam się wgryźć w tę historię i coś mi w niej nie grało, ale kiedy w końcu chyba w połowie zaczęłam się przy niej nawet dobrze bawić.

Eden po roku niewidzenia się ze swoim przyrodnim bratem Tylerem, zostaje zaproszona przez niego do Nowego yorku, aby mogli spędzić ze sobą kilka tygodni. Przez te parę tygodni ich tłumione uczucia do siebie ponownie odżywiają. Na początku nie są siebie pewni, ale z czasem są coraz bliżej siebie, wszystko się komplikuję, gdy odwiedzają ich Dean obecny chłopak Eden i była dziewczyna Tylera.

Z tego, co pamiętam, że w pierwszym tomie jak najbardziej lubiłam Tylera, ale po tej końcówce mam wrażenie, że jest jeszcze większym dupkiem, niż Hardin, jeśli to jest w ogóle możliwe. Bo Hardin rzeczywiście jest dupkiem, ale ja naprawdę go lubiłam, a Tylera po tej końcówce nie znoszone go.

Jeśli tylko u nas się pojawi trzeci tom, to pewnie go kupie, żeby dowiedzieć się, jak ta historia się potoczy i mam nadzieję, że główna bohaterka nie będzie taką klipą jak Tessa i nie wybaczy mu tego, co zrobił. Jak dla mnie tom ten był raczej taki średni.

Przez większość książki nie mogłam się wgryźć w tę historię i coś mi w niej nie grało, ale kiedy w końcu chyba w połowie zaczęłam się przy niej nawet dobrze bawić.

Eden po roku niewidzenia się ze swoim przyrodnim bratem Tylerem, zostaje zaproszona przez niego do Nowego yorku, aby mogli spędzić ze sobą kilka tygodni. Przez te parę tygodni ich tłumione uczucia do siebie...