Nie żałuję czasu poświęconego tej książce. Idiotyczny tytuł i wesołkowata okładka sugerowały głupawą komedię, tymczasem treść powieści dotyka ważnych problemów- choroby i śmierci rodziców, żałoby, relacji w rodzinie i między siostrami. Opowieść przedstawiona jest naprzemiennie z punktu widzenia obu sióstr i ten zabieg też podnosi atrakcyjność formy. Książka kilkukrotnie mnie wzruszyła i zmusiła do refleksji, choć może niezbyt odkrywczych, to jednak wartych czasami odświeżenia.Polecam, tym bardziej, że na ekranach kin gości obecnie film pod tym tytułem.

Po obejrzeniu filmu: Nawet w 10% film nie oddaje tego, co można przeżyć czytając książkę, co dla mnie stanowi dowód na wyższość literatury nad sztuką filmową:)))). Ani nie wzrusza, ani nie bawi, bardzo płytko i pobieżnie przedstawia istotę treści.

"Trzeba zrozumieć, że śmierć nie jest naszym wrogiem; ona jest częścią nas. Rodzimy się i umieramy. Gromadzimy dobra, a potem one tracą sens. Dlatego trzeba łapać chwile, bo tylko one zostają. Życie jest chwilką. Liczy się tylko chwilka, którą pamiętamy. Reszta nie ma znaczenia."

Nie żałuję czasu poświęconego tej książce. Idiotyczny tytuł i wesołkowata okładka sugerowały głupawą komedię, tymczasem treść powieści dotyka ważnych problemów- choroby i śmierci rodziców, żałoby, relacji w rodzinie i między siostrami. Opowieść przedstawiona jest naprzemiennie z punktu widzenia obu sióstr i ten zabieg też podnosi atrakcyjność formy. Książka kilkukrotnie...