„Regulamin tłoczni win” to według mnie dzieło kompletne, wobec którego nie mam słowa zarzutu czy krytyki. Zawiera w sobie wszystkie elementy książki najwyższej klasy: piękny język, ciekawa fabuła, rozważanie trudnych moralnie zagadnień, doskonała kreacja bohaterów, wachlarz wywoływanych emocji od wzruszenia poprzez śmiech do odrazy, rzeczowość w zakresie opisywanych specjalistycznych zagadnień oraz bystre i mądre wnioski wynikające z uważnej obserwacji świata przez autora.

Powieść jest historią Homera Wellsa, wychowanka sierocińca, który nie został adoptowany i z biegiem czasu stał się asystentem dyrektora placówki i jednocześnie lekarza ginekologa-położnika. Homer chce jednak gdzie indziej szukać swojego miejsca w życiu.

Książka porusza wiele ważkich zagadnień, jak aborcja, sieroctwo, odnajdywanie swojego przeznaczenia, namiętność i miłość wobec dwóch osób jednocześnie, uzależnienie, przemoc w rodzinie. Nie jest to jednak jedynie nagromadzenie kontrowersji, bowiem z uwagi na fakt obszerności, w powieści jest miejsce i na radość, i na dobro, i na piękno rodzicielstwa. Jednak przede wszystkim jest to powieść o regułach i zasadach. „Są przepisy i przepisy. Jedne naprawdę mają sens. A inne są tylko przepisami. Można je łamać, byle ostrożnie.”

Mocno polecam.

„Regulamin tłoczni win” to według mnie dzieło kompletne, wobec którego nie mam słowa zarzutu czy krytyki. Zawiera w sobie wszystkie elementy książki najwyższej klasy: piękny język, ciekawa fabuła, rozważanie trudnych moralnie zagadnień, doskonała kreacja bohaterów, wachlarz wywoływanych emocji od wzruszenia poprzez śmiech do odrazy, rzeczowość w zakresie opisywanych...