Co to znaczy kochać naprawdę? Czy wtedy można pozwolić komuś odejść? A może trzymać go przy sobie za wszelką cenę? Przed takim dylematem stanęła Jill Anderson, autorka autobiograficznej książki „Dotrzymana obietnica”. Jej ciężko chory mąż postanowił odebrać sobie życie, a ona musiała zadecydować, czy mu to umożliwić, czy też wręcz przeciwnie - zawalczyć o niego za wszelką cenę.

Historia choroby Paula była dość nietypowa. Zaczęła się od niegroźnego wirusa, złapanego na kilka dni przed ślubem. Potem mężczyzna stopniowo tracił siły, narzekał na boleści, stwierdzono u niego osteoporozę i porażenie nerwu barkowego. Po wielu latach, wizytach u lekarzy i różnych sposobach leczenia, zdiagnozowano u niego ostatecznie zespół ustawicznego zmęczenia.

Sytuacja była o tyle trudna, że dopiero w 2002 roku, czyli po siedmiu latach od zauważenia pierwszych dolegliwości męża Jill, brytyjska służba zdrowia w ogóle zaczęła diagnozować zespół ustawicznego zmęczenia. Obecnie ta choroba uznana jest przez Światową Organizację Zdrowia, jednak kiedy Paul cierpiał, nawet rodzina nie wierzyła mu, twierdząc, że to „jedynie” depresja.

Zarówno on, jak i Jill, spotykali się z lekceważeniem ze strony lekarzy i najbliższych. Trudna sytuacja obojga doprowadziła do bankructwa ich firmy oraz zerwania kontaktów z większością osób z otoczenia. W takich oto okolicznościach, Paul postanowił popełnić samobójstwo. Jill uratowała go dwa razy, jednak za trzecim razem odpuściła, pozwalając mu umrzeć w spokoju, we własnym domu...

Czy postąpiła słusznie? Na pewno nie mnie to oceniać. Bardzo trafne jest w tym miejscu zdanie Wisławy Szymborskiej: „Tyle wiemy o sobie, ile nas sprawdzono”. Nikt z nas nie może zamienić się z Jill miejscami i powiedzieć: „Zrobiłbym/zrobiłabym inaczej”, dlatego tę kwestię zostawiam otwartą. Skupię się za to na stylu, w jakim napisana jest „Dotrzymana obietnica”…

Niestety, mimo poważnego i istotnego tematu, książka mnie nie wzruszyła ani nie porwała. W moim odczuciu jest napisana beznamiętnym językiem, pozbawionym jakichkolwiek emocji. Większą część treści stanowią zapisy z taśmy przesłuchań, więc nieustannie czytamy pytania dwóch detektywów oraz odpowiedzi Jill. Z czasem do ich rozmów dołącza prawnik i wtedy wiadomo, że kobiecie grozi nawet do 15 lat więzienia za pomoc w samobójstwie męża.

Zapisy z taśmy byłyby może ciekawym zabiegiem, gdyby wstawiane pomiędzy nimi retrospekcje Jill były bardziej osobiste. Tymczasem w tych rozdziałach autorka relacjonuje głównie wycieczki, jakie urządzali sobie z mężem. A że był on zapalonym miłośnikiem przyrody, szczegółowo opisuje ich wspólne podpatrywanie zwierząt lub łowienie ryb. Nie tego się spodziewałam. Temat książki, którą napisało samo życie, był genialny, ale jego potencjał nie został - moim zdaniem - w pełni wykorzystany...

Co to znaczy kochać naprawdę? Czy wtedy można pozwolić komuś odejść? A może trzymać go przy sobie za wszelką cenę? Przed takim dylematem stanęła Jill Anderson, autorka autobiograficznej książki „Dotrzymana obietnica”. Jej ciężko chory mąż postanowił odebrać sobie życie, a ona musiała zadecydować, czy mu to umożliwić, czy też wręcz przeciwnie - zawalczyć o niego za wszelką...