Jak na gitarzystę książka porywająca , szczególnie dla słuchanych w Bluesie . Życzył bym sobie takich książek od Jimi Hendrix , Stevie Ray Vaughan , Gary Moore , Rory Gallagher. Mój top gitarzystów ! Polecam
cytat
Scena muzyczna w dzisiejszych czasach różni się nieco od tej, w której wzrastałem. Procentowy układ jest niezmiennie taki sam: 95% chłamu i 5% prawdziwej muzyki.

Jak na gitarzystę książka porywająca , szczególnie dla słuchanych w Bluesie . Życzył bym sobie takich książek od Jimi Hendrix , Stevie Ray Vaughan , Gary Moore , Rory Gallagher. Mój top gitarzystów ! Polecam
cytat
Scena muzyczna w dzisiejszych czasach różni się nieco od tej, w której wzrastałem. Procentowy układ jest niezmiennie taki sam: 95% chłamu i 5% prawdziwej muzyki.

Na pewno super że był szczery w książce i nie bał się podejmować trudnych tematów jak i pisać o uczuciach. Kogoś nie lubił to wspominał o tym. Trochę za duży skok dla mnie od kupna gitary do wirtuoza. Choć pewnie skoro tak utalentowany to nauka szła szybciej. Fajnie że wierny swoim ideałom gdzie zaznaczał że chce grać taką muzykę jaką kocha. Robiąc porządki w domu włączałem jego płyty a także jadąc do pracy. Polecam. Wpływa to lepiej na odbiór książki i pozwalało w jakimś stopniu poczuć klimat tych piosenek i wczuć się lepiej w książkę. Poza tym muzyka sama w sobie piękna. Kocham bluesa więc trafiało idealnie do mnie. Szkoda że tak mało zdjęć. No i dla mnie za dużo nazwisk. Rozumiem że ze względu na ilość muzyków i zespołów z którymi grał tak musiało być ale nie sposób skojarzyć tyle osób. Imiona jakieś się przewijały ale nie zawsze mogłem je dopasować do konkretnych osób a potem się okazywało że były one dla Claptona bardzo istotne i wiele im zawdzięczał.

Na pewno super że był szczery w książce i nie bał się podejmować trudnych tematów jak i pisać o uczuciach. Kogoś nie lubił to wspominał o tym. Trochę za duży skok dla mnie od kupna gitary do wirtuoza. Choć pewnie skoro tak utalentowany to nauka szła szybciej. Fajnie że wierny swoim ideałom gdzie zaznaczał że chce grać taką muzykę jaką kocha. Robiąc porządki w domu włączałem...

Trudno nawet określić, na czym się autor skupił - czy na wątkach osobistych, czy na muzyce i ścieżce kariery. Ani tego ani drugiego tematu nie ujął w sposób wystarczający, choć trzeba przyznać, że nazwisk muzyków i osób współpracujących przy płytach i w zespołach bardzo dużo. Brakowało mi zdecydowanie większej ilości zdjęć (skoro to autobiografia, więc dostęp i wybór odpowiednich nie powinien stanowić problemu) oraz większego zaangażowania osobistego - związki z kobietami i przyjaźnie męskie opisane bardzo pobieżnie, wszyscy przedstawieni jako fajni ludzie, trochę jakbym czytała jakiś pamiętnik (wykorzystując schematy myślowe, które oczywiście nie powinny być stosowane) nastoletniej dziewczyny-blondynki, która wszystkim się zachwyca, a jednocześnie pozwala wszystkim za siebie totalnie decydować. Strasznie lubię jego muzykę, ale jako osoba, mężczyzna oraz autor - w tej książce mnie bardzo rozczarował we wszystkich trzech postaciach.
Uwaga dodatkowa do wydania papierowego - czcionka fatalnie dobrana, dosyć gęsta i szarawa, więc nieprzyjemnie się czyta, męczy po prostu.

Trudno nawet określić, na czym się autor skupił - czy na wątkach osobistych, czy na muzyce i ścieżce kariery. Ani tego ani drugiego tematu nie ujął w sposób wystarczający, choć trzeba przyznać, że nazwisk muzyków i osób współpracujących przy płytach i w zespołach bardzo dużo. Brakowało mi zdecydowanie większej ilości zdjęć (skoro to autobiografia, więc dostęp i wybór...

Muzyk światowy, ale trudno go polubić. W drugiej połowie życia bogobojny rasista, zwolennik polowań ( drażniło go gruchanie gołębi, siedzących na gzymsie jego domu). A teraz (w książce pisanej przed pandemią, oczywiście, tego nie ma)aktywny antyszczepionkowiec

Muzyk światowy, ale trudno go polubić. W drugiej połowie życia bogobojny rasista, zwolennik polowań ( drażniło go gruchanie gołębi, siedzących na gzymsie jego domu). A teraz (w książce pisanej przed pandemią, oczywiście, tego nie ma)aktywny antyszczepionkowiec

Książka niestety bardzo przeciętna. Dużo w niej niepotrzebnych fragmentów, nic nie wnoszących opisów. Styl też taki sobie. Za największy plus tej autobiografii mimo wszystko uważam to, że przez prawie całą książkę chodziła za mną myśl "jak ja nie lubie tego gościa!". Na szczęście pan Eric jest zdecydowanie lepszym muzykiem niż pisarzem i przy tej formie jego twórczości pozostanę.

Książka niestety bardzo przeciętna. Dużo w niej niepotrzebnych fragmentów, nic nie wnoszących opisów. Styl też taki sobie. Za największy plus tej autobiografii mimo wszystko uważam to, że przez prawie całą książkę chodziła za mną myśl "jak ja nie lubie tego gościa!". Na szczęście pan Eric jest zdecydowanie lepszym muzykiem niż pisarzem i przy tej formie jego twórczości...

Ciekawe, czy ktoś też tak miał: napociliście się pisząc opinię o książce która wywarła na Was wielkie wrażenie. Szukaliście przez długi czas słów właściwych by opisać swoje wrażenia, emocje, uczucia które napotkaliście podczas czytania. W końcu klikacie "Zapisz"....a tu DUPA. Zeżarło. Wessało. I nie odda, choćbym szukał ze staromodna świecą, nie używając telefonu-latarki.
Tak własnie miałem z moja opinią o autobiografii-pamiętniku Erica Claptona.
No to po raz drugi nie będę się spinał: jest jak w gwiazdkach: REWELACYJNIE.
No to koniec. Raczej. No.

Ciekawe, czy ktoś też tak miał: napociliście się pisząc opinię o książce która wywarła na Was wielkie wrażenie. Szukaliście przez długi czas słów właściwych by opisać swoje wrażenia, emocje, uczucia które napotkaliście podczas czytania. W końcu klikacie "Zapisz"....a tu DUPA. Zeżarło. Wessało. I nie odda, choćbym szukał ze staromodna świecą, nie używając...

Cudo. Nawet jak ktos z Claptona zna tylko My Father´s Eyes. Bardzo polecam.

Cudo. Nawet jak ktos z Claptona zna tylko My Father´s Eyes. Bardzo polecam.

Bardzo 'żywa' książka w ktorej autor ukazuje swoje wzloty i upadki. To co mi sie w niej podobało, to że nie była przerysowana, fakty z życia były zwięźle komentowane, czasem na wesoło, czasem zmuszały do chwili zastanowienia. Duży plus za brak natłoku nieznanych nazwisk co czesto zdarza się w muzycznych biografiach. Po przeczytaniu tej ksiazki podchodzę zupełnie inaczej do muzyki Claptona. Polecam!

Bardzo 'żywa' książka w ktorej autor ukazuje swoje wzloty i upadki. To co mi sie w niej podobało, to że nie była przerysowana, fakty z życia były zwięźle komentowane, czasem na wesoło, czasem zmuszały do chwili zastanowienia. Duży plus za brak natłoku nieznanych nazwisk co czesto zdarza się w muzycznych biografiach. Po przeczytaniu tej ksiazki podchodzę zupełnie inaczej do...

Bardzo szczegółowa autobiografia. Chwilami aż irytująca.
Szczegółowe opisy popadania w uzależnienia alkoholowego i od narkotyków.
Ciekawe znajomości z wieloma znanymi muzykami tamtych czasów.

Bardzo szczegółowa autobiografia. Chwilami aż irytująca.
Szczegółowe opisy popadania w uzależnienia alkoholowego i od narkotyków.
Ciekawe znajomości z wieloma znanymi muzykami tamtych czasów.

Idealna autobiografia. Eric Clapton, poza byciem najwybitniejszym gitarzystą w historii, umie w interesujący sposób opowiedzieć o swoim życiu.

Idealna autobiografia. Eric Clapton, poza byciem najwybitniejszym gitarzystą w historii, umie w interesujący sposób opowiedzieć o swoim życiu.