"Bractwo Mandylionu" to moje drugie, po "Krwi Faraonów", spotkanie z twórczością Wojciecha Dutki. Powieści tego pisarza są specyficzne: z jednej strony to bogato rozbudowane tła historyczne, z drugiej niezliczone opisy, które mogą wydawać się zbyt długie i niepotrzebne. Jednak każdy z tych elementów jest niezwykle ważny dla utworu i tworzy spójną całość.

W powieści wraz z Gotfrydem z Melville obserwujemy zmiany zachodzące w świecie. A trzeba nam pamiętać o tym, że podróżujemy po jednej z najbardziej mrocznych epok — średniowieczu. Dzięki splotowi okoliczności losy głównego bohatera i Henryka, jego towarzysza, a z czasem przyjaciela, zostają skrzyżowane z Templariuszowi. Z bractwem tym zwiążą swoje życie, które poświęcą na walkę z heretykami oraz poszukiwania tytułowego Mandylionu — ważnej relikwii dla wszystkich chrześcijan. Opis relikwii wskazuje na to, że jest to Całun Turyński, czyli płótno grobowe.

Tempo akcji jest zróżnicowane. Autor wprowadza na karty powieści bohatera, przybliża nam jego charakterystykę, by nagle przyspieszyć akcję, opisując jedną z wielu dynamicznych walk czy też potyczek. Po opisie bitwy następuje zwolnienie akcji, aby po kilku stronach znowu ją przyśpieszyć.

"Bractwo Mandylionu" napisane jest językiem pozbawionym archaizmów. Jedynymi odniesieniami do epoki są pojawiające się cytaty z Biblii i ksiąg średniowiecznych oraz sentencje łacińskie. Uwspółcześnienie warstwy językowej sprawia, że tekst jest łatwy w odbiorze.

Powieść ta pełni funkcję edukacyjną. Autor z wielkim rozmachem nakreślił panoramę średniowiecza; opisał krucjaty; przybliżył motywy postępowania ówczesnych możnych tego świata — np. Barbarossa, Ryszard Lwie Serce czy papież Innocenty III. Ważną rolę w powieści odgrywa wątek katarów, którzy niemal całkowicie opanowali tereny ówczesnej Prowansji oraz odwieczny konflikt pomiędzy wyznawcami islamu i chrześcijaństwa. Średniowiecze jawi się nam jako epoka pełna intryg, spisków, zdrady i walki o wpływy.

Książka ta trafi przede wszystkim do osób oczytanych, które w jakimś stopniu znają historię. Laicy, którym obce są dzieje średniowiecznej Europy, mogą z jednej strony czuć się przytłoczeni natłokiem informacji, z drugiej zaś zmotywowani do pogłębienia wiedzy na temat wydarzeń czy postaci historycznych pojawiających się na łamach powieści Wojciecha Dutki.

"Bractwo Mandylionu" to moje drugie, po "Krwi Faraonów", spotkanie z twórczością Wojciecha Dutki. Powieści tego pisarza są specyficzne: z jednej strony to bogato rozbudowane tła historyczne, z drugiej niezliczone opisy, które mogą wydawać się zbyt długie i niepotrzebne. Jednak każdy z tych elementów jest niezwykle ważny dla utworu i tworzy spójną całość.

W powieści wraz...