Podobało mi się. Uwielbiam starożytny Rzym. Wolę okres pierwszych cesarzy, ale ten nie był zły, coś (dla mnie) nowego.
Nie jestem ani historykiem (znawcą antyku) ani filologiem klasycznym, więc jeśli jakieś historyczne niedociągnięcia były to ja ich nie zauważyłam. Ale może nie było, autorka zaznacza, że opowiedziana historia owszem jest zmyślona, ale całe tło to prawda. Nie jestem też czytelnikiem rozsmakowanym w kryminałach, a więc akcja, która ma umiarkowane tempo, jak najbardziej mi odpowiadała. Podobała mi się atmosfera, obrazy malowane słowem (np. wygląd Egiptu, Wiecznego Miasta, wilii Hadriana). W książce pełno postaci, imiona niektórych trudno zapamiętać, ale to raczej postaci drugoplanowe. Fabuła momentami może być nużąca, sporo historycznych szczegółów, ale myślę, że wplatanie w treść informacji w formie listów i notatek Eliusza ożywia książkę. Eliusz Spartianus (główny bohater) to nie (na przykład) Robert Langdon, ale to dobrze, trudno, żeby akcja starożytnego kryminału rozegrała się w 24 godziny... Książka jest przepięknie wydana, twarda oprawa, zachęcająca okładka, papier miły w dotyku, starannie dobrany krój czcionki - przyjemnie się czyta. Choćby dlatego warto po nią sięgnąć - dla czystej przyjemności czytania. No i warto dowiedzieć się, kim (lub czym) jest złodziej wody...

Podobało mi się. Uwielbiam starożytny Rzym. Wolę okres pierwszych cesarzy, ale ten nie był zły, coś (dla mnie) nowego.
Nie jestem ani historykiem (znawcą antyku) ani filologiem klasycznym, więc jeśli jakieś historyczne niedociągnięcia były to ja ich nie zauważyłam. Ale może nie było, autorka zaznacza, że opowiedziana historia owszem jest zmyślona, ale całe tło to prawda....