„Są na ziemi i niebie rzeczy, o których się filozofom nie śniło”. Są wybory, których nie rozumiemy, które przychodzą spoza nas i zmieniają wszystko. Są powołania, które zadziwiają cały świat i wywołują swoiste rewolucje. Jean miał wszystko. Był bogaty, pochodził z zaangażowanej politycznie i inteligenckiej rodziny. Spotykał się z osobistościami i mędrcami tego świata. Mógł zostać kim tylko zapragnie, a jednak wybrał całkiem inną drogę niż ktokolwiek mógłby się spodziewać.

W książce Anne-Sophie Constant najbardziej uderzył mnie niesamowicie ciepły ton jej opowieści. To nie suche, encyklopedyczne fakty podane tak, by czytelnik mógł się z nimi zapoznać, ale podróż poprzez życie niezwykłego człowieka. Nie ma tu na szczęście patosu. Jest zafascynowanie Jeanem i leciutkie zdziwienie nad tym, jak rozrastają się dzieła przerastające ludzką wyobraźnię. Jest element tajemnicy, bo trzeba przyznać, że to co najpiękniejsze i największe przychodzi spoza nas. Jest oczarowanie i podziw wobec kogoś, kogo żadne wyzwanie zdaje się nie przerastać bez względu na to, jak wielkie by nie było. Bohater jest człowiekiem czynu, głęboko zaangażowanym w swoje działania, ale także trzeźwo myślącym, przewidującym i niezwykle inteligentnym. To ogromnie wrażliwa, ciepła, czuła i wyczulona na ludzką krzywdę i upokorzenie osoba. A przy tym ktoś, kto nie zniewala swoim charakterem. Pociąga, ale daje wolność. Uczy podejmowania decyzji i rozumienia tego, że czasami trzeba się rozstać i iść dalej. Autorka nie szuka na siłę odpowiedzi. Nienachalnie zadaje pytania i odsłania prawdę. Prowadzi czytelnika przez historię, pozwalając mu się zachwycić urokiem i nadzwyczajnością wydarzeń. Książka pociąga, wprowadza w całkiem inną rzeczywistość. Zmusza do przemyśleń, zastanowienia się nad światem i sobą. Ogromnie uderzają słowa, że każdy potrzebuje miłości i nieraz zrobi wszystko, by ją zyskać, że to nie osoby z niepełnosprawnością intelektualną powinny uczyć się od nas, ale my od nich. Szokujący wniosek, a jednak całe życie założyciela Arki potwierdza te słowa.

Czytając tę biografię miałam wrażenie, że to jakaś piękna baśń, niepozbawiona cierpienia oraz trudności i wykraczająca poza zwykłe szare życie i ludzkie rozumienie. Historia przesiąknięta oddaniem, słuchaniem swojego wewnętrznego głosu, miłością, radością, jak również ciężką pracą, zmaganiami z trudami codzienności, podróżami, dochodzeniem do jedności z drugim człowiekiem i odkrywaniem w nim piękna. Przez tę książkę się płynie, doświadcza się jej bardziej na płaszczyźnie duchowej i emocjonalnej niż zajmuje samymi faktami. To jedna z pozycji, po której człowiek ma ochotę wstać, zrobić coś dobrego, wzbogacić swoje życie. Po której nic już nie jest takie samo, bo w umyśle i w sercu otworzyła się jakaś furtka, która nie przestanie dawać o sobie znać...

Nieważne czy jesteś katolikiem, protestantem, ateistą, chłopakiem, dziewczyną, molem książkowym, czy masz uczulenie na biografie czy nie. Myślę, że po prostu kimkolwiek byś nie był, powinieneś przeczytać tę książkę. Nie dlatego, że mówię to ja, nie dlatego, że przekonała mnie w końcu jakaś biografia, ale z jednego prostego powodu, obok takiej historii nie można przejść obojętnie.

„Są na ziemi i niebie rzeczy, o których się filozofom nie śniło”. Są wybory, których nie rozumiemy, które przychodzą spoza nas i zmieniają wszystko. Są powołania, które zadziwiają cały świat i wywołują swoiste rewolucje. Jean miał wszystko. Był bogaty, pochodził z zaangażowanej politycznie i inteligenckiej rodziny. Spotykał się z osobistościami i mędrcami tego świata. Mógł...