"Bogowie Maorysów" to kolejna powieść pani Lark, od której nie mogłam się oderwać.
Nie jest to literatura wybitna, raczej czytadło, ale z górnej półki. No, i jakie czytadło! Akcja wciąga jak niebezpieczny wir i trzyma w napięciu, nawet jeśli niektóre wątki są przewidywalne. Na szczęście, autorka przygotowała także dla czytelników sporo fabularnych niespodzianek, więc kolejny raz chylę czoło przed jej warsztatową sprawnością. I wiedzą historyczną, bo "Bogowie..." to nie tylko powieść obyczajowa z wątkami romansowymi. Sporo jest tu informacji na temat przeszłości i tradycji Nowej Zelandii oraz stosunków białych osadników z Maorysami. Bogato i ciekawie pokazane są obrzędy i normy życiowe autochtonów.
A także warunki życia w Afryce i przebieg drugiej wojny burskiej oraz jej konsekwencje, gdyż część wydarzeń rozgrywa się na Czarnym Lądzie. Pani Lark odsłania prawdę o pierwszych obozach koncentracyjnych, w których Anglicy więzili wiele tysięcy Burów oraz rdzennych Afrykanerów. To mało znane powszechnie fakty, gdyż sam termin "obóz koncentracyjny" kojarzony jest przede wszystkim z drugą wojną światową i z nazizmem.

Podobnie jak w poprzednim tomie sagi, tak i tutaj przewijają się tematy związane z sufrażyzmem, a autorka często przypomina, że Nowa Zelandia to pierwszy kraj na świecie, który przyznał kobietom prawa wyborcze.
Bohaterki w ogóle są tu silne, zdecydowane, zdeterminowane i konsekwentnie dążą do swoich celów (bez względu na to, czy są one pozytywne, czy nie). Mężczyźni, jak w poprzednich częściach, zwykle okazują fajtłapami albo czarnymi charakterami. Są chwiejni, często nieporadni życiowo i bywa, że nie wiedzą, czego tak naprawdę chcą, Jedyny w pełni pozytywny bohater to weterynarz. Resztę facetów można wrzucić do worka z napisem "życiowe fujary":).

Czyta się szybko, lekko i bardzo przyjemnie. To świetna rozrywka i odpoczynek od ambitnej literatury, a przy tym lektura, która zapada w pamięć.
Mimo iż jest to trzecia część cyklu "Kauri" (i szósta nowozelandzkiej sagi), można ją czytać jako odrębną, zamkniętą całość, podobnie jak pozostałe tomy.

"Bogowie Maorysów" to kolejna powieść pani Lark, od której nie mogłam się oderwać.
Nie jest to literatura wybitna, raczej czytadło, ale z górnej półki. No, i jakie czytadło! Akcja wciąga jak niebezpieczny wir i trzyma w napięciu, nawet jeśli niektóre wątki są przewidywalne. Na szczęście, autorka przygotowała także dla czytelników sporo fabularnych niespodzianek, więc...