Całkowita zmiana stylu życia i tożsamości – spełnione marzenie, czy niespodziewane wyzwanie?

Kozioł ofiarny autorstwa Daphne du Maurier znalazł się w moich rękach trochę w wyniku przypadku. Podczas zakupów po prostu wrzuciłam pierwszą lepszą książkę do koszyka i udałam się dalej. Dzięki temu zyskałam czas spędzony na czytaniu jednej z zabawniejszych dla mnie książek, co stanowiło ciekawą odmianę od dotychczasowych lektur.

Z podobnym przypadkiem styka się główny bohater powieści – John. W jego przypadku dochodzi do spotkania mężczyzny o imieniu Jean, który nie różni się od niego zupełnie niczym. Oczywiście tylko z wyglądu, są to bowiem osoby o dwóch zupełnie różnych osobowościach, grupach krwi (co, o dziwo, ma znaczenie) i stylach życia. John to borykający się z depresją i samotnością historyk z Londynu, zakochany w historii i języku Francji, które wykłada, bez rodziny. Jean de Gue jest zaś francuskim hrabią, zajmujący się odlewnią oraz rodziną – żoną, córką, matką, bratem oraz szwagierką. Nie łączy ich zupełnie nic. John jest uczciwy, Jean wprost przeciwnie. Gdy dochodzi do ich spotkania to on postanawia zrealizować plan polegający na ich zamianie miejscami. W ten sposób ucieka od tego, do czego sam doprowadził dotychczas w swoim życiu. 'Zmienia' John'a w samego siebie i znika, by udawać historyka.

I tak zaczyna się wyzwanie anglika – musi przeistoczyć się z prostego mężczyzny w hrabię, głowę rodziny. Szybko okazuje się jednak, że naprawa szkód, jakie wyrobił prawdziwy de Gue wcale nie jest takie proste, a żeby móc tego dokonać oraz z sukcesem przekonać wszystkich o swojej autentyczności, John musi zgłębić się w historii rodziny, w którą niespodziewanie wszedł.

Z każdym rozdziałem poznajemy coraz bardziej wszystkie grzechy, romanse i tajemnice nie tylko hrabiego, ale także każdego z domowników. Szybko okazuje się, że ta z pozoru dostojna, wzorowa rodzina jak z obrazu wcale nie jest taka idealna. Problemy z biznesem, a przede wszystkim z relacjami rodzinnymi ukazują się coraz bardziej, aż ma się wrażenie, że nie da się już nic zrobić. W tej beznadziejnej sytuacji John musi zebrać wszystkie swoje siły i pomysły, by ułożyć życie człowieka, którym niespodziewanie się stał. W końcu stał się tytułowym kozłem. Jak mu to wychodzi? Bardzo różnie.

Kozła ofiarnego przeczytałam w kilka godzin, bo nie ukrywam, ta lektura jest bardzo płynna, szybka i skupiająca uwagę. Nie musiałam sobie obiecywać, że 'jeszcze tylko jeden rozdział'. Wiedziałam, że jeszcze tylko cała reszta książki, albo wcale, za bardzo wczułam się w główną postać by móc ją zostawić, by nie chcieć wiedzieć co dalej. Podczas czytania praktycznie wcale się nie uzewnętrzniam, wszystkie emocje trzymam w sobie. Jednak nie ukrywam, ta książka kilkukrotnie rozbawiła mnie na tyle, że nie mogąc się powstrzymać śmiałam się z pomyłek bohatera. Oczywiście nie wszystkie jego błędy były tylko nieporozumieniem usprawiedliwionym nieznajomością rodziny i jej relacji. Wszystkie błędy, jakie popełnia John niestety prowadzą także do kolejnych katastrof. W takich momentach szczerze współczułam bohaterowi. Wcale nie tak łatwo stać się kimś innym.

Książkę oceniam na siedem gwiazdek na dziesięć. Jest naprawdę warta uwagi, bawi, uczy oraz daje do myślenia. Jedyną rzeczą jaką bym zmieniła jest zakończenie, według mnie nieco nijakie, po tak ciekawym momencie kulminacyjnym.

Całkowita zmiana stylu życia i tożsamości – spełnione marzenie, czy niespodziewane wyzwanie?

Kozioł ofiarny autorstwa Daphne du Maurier znalazł się w moich rękach trochę w wyniku przypadku. Podczas zakupów po prostu wrzuciłam pierwszą lepszą książkę do koszyka i udałam się dalej. Dzięki temu zyskałam czas spędzony na czytaniu jednej z zabawniejszych dla mnie książek, co...