Pamiętam jak dziś gdy po raz pierwszy obejrzałam ‘Planetę małp’. Nie wiem nawet czy nie był to mój pierwszy film sciene-fiction. Sam gatunek nie należy do moich ulubionych, ale ekranizacja wywarła niesamowite wrażenie łącznie z zaskakującym zakończeniem.

W książce doznałam wielkiej konsternacji, bo już od pierwszej strony stało się dla mnie jasne, że film nie ma z nią nic wspólnego. Przeżyłam więc tę historię całkiem na nowo i niczego nie mogłam przewidzieć. Pozycja stworzona przez Boulla jest pasjonująca. Przedstawia apokaliptyczną wizje świata, na czele którego stoją małpy. Główny bohater przybywa na obcą planetę, ponieważ wydaje mu się fascynująca i nikt wcześniej na nią nie dotarł. Okazuje się, że jest zamieszkana nie tylko przez ludzi, którzy wcale jak ludzie się nie zachowują ale i przez żądne władzy małpy.

W moim przypadku film zachęcił mnie do przeczytania książki. Jednak gdyby było na odwrót i to książkę przeczytałabym pierwszą nie chciałabym oglądać ekranizacji. Zbyt wiele szczegółów i różnic daje się we znaki. Choć z drugiej strony przez to, że obie wersje były inne mogłam zapoznać się z dwoma różnymi historiami, które mają wspólny motyw. Pomysł wykreowany przez Boulla zasługuje na uwagę nie tylko ze względu na ciekawą treść, ale też przez wzgląd na język wobec którego żaden czytelnik nie może przejść obojętnie.

‘Planeta małp’ - sam tytuł przyprawia mnie o ciarki na plecach. Planeta, na której rządzą małpy. Co może z tego wyniknąć? I gdzie w tym wszystkim jest miejsce dla ludzi? Zdecydowanie polecam.

Pamiętam jak dziś gdy po raz pierwszy obejrzałam ‘Planetę małp’. Nie wiem nawet czy nie był to mój pierwszy film sciene-fiction. Sam gatunek nie należy do moich ulubionych, ale ekranizacja wywarła niesamowite wrażenie łącznie z zaskakującym zakończeniem.

W książce doznałam wielkiej konsternacji, bo już od pierwszej strony stało się dla mnie jasne, że film nie ma z nią nic...