Jestem zachwycona! Książkę przeczytałam za jednym zamachem. Po prostu nie mogłam oderwać się od powieści i jak najszybciej chciałam poznać zakończenie. Choć zapoznając się z jej opisem na końcu, nie byłam specjalnie zafascynowana tym rodzajem książki, to okazało się, że chyba tak naprawdę siebie nie znam. Poznawanie tej historii też przebiegało szybko i sprawnie, więc tym bardziej działa to na plus.

Zacznijmy od tego, co działo się w książce. Ogólny pomysł na podróże w czasie jest już bardzo popularny i można nawet określić go jako „wypłowiały”. Jednak tutaj przedstawiano go w trochę inny, odświeżony sposób. Bohaterowie nie przenoszą się w czasie ze zwyczajnej ciekawości, lecz starają się ratować swoje życia. Mają szereg zasad, do których się stosują, a za złamanie chociaż jednej z nich grozi sroga kara. Dodatkowo użyto tu typowego motywu silnej więzi między chłopakiem a dziewczyną. Łącząc to wszystko, otrzymujemy bardzo ciekawą i, co ważne, wciągającą historię.

Akcja była bardzo dynamiczna. Ciągle coś się działo, pojawiały się nowe wątki, na których rozwiązanie czekałam z niecierpliwością. Wydarzenia niejednokrotnie mnie szokowały i wyprowadzały z równowagi. Wiadomo, czytając, starałam się przewidzieć, jakie będą konsekwencje danego czynu, lub jak zakończy się któryś z wątków. Niestety, kolejne zdarzenia za każdym razem zmieniały moje postrzeganie dalszej fabuły o sto osiemdziesiąt stopni.

Okładka sama w sobie jest bardzo ciekawa. Choć, jak powiedziała moja przyjaciółka, lekko przypomina zeszyt, to w mojej ocenie okazała się oryginalna, mimo że nie pasuje do zawartości książki. Patrząc na nią pierwszy raz, nie miałam pojęcia, iż stykam się z literaturą fantastyczną. Prędzej do głowy przyszłaby mi książka związana z tajemnicami w związku czy kłótniami przyjaciół. Cóż, jeśli jednak ktoś nadał jej takową okładkę, pewnie miał soje powody. Jak to mówią, ilu ludzi, tyle pomysłów.

A co z bohaterami? Byli zarówno ci dobrzy, jak i źli. O większości z nich nie mogę za dużo powiedzieć, bo zdradziłabym wam zbyt wiele z fabuły książki, a tego przecież nikt nie chce. Pokuszę się jednak o stwierdzanie, iż w większości przypadków dobrze przedstawiono poszczególne cechy danych osób. W szczególności ci „źli” prezentowali zachowania, które nieraz mnie denerwowały. I choć niezbyt lubię, gdy w książce coś mi działa na nerwy, to w tym przypadku było inaczej. Takie zachowanie sprawiało, iż jeszcze bardziej chciałam zagłębić się w historię i jak najszybciej dowiedzieć się, co wydarzy się za parę chwil.

Skupiając się na Prennie, muszę przyznać, iż wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Dziewczyna okazała się rozsądną i ułożoną nastolatką, która potrafi wyciągać wnioski z zaistniałych sytuacji. Oczywiście momentami jej zachowanie wydawało się nieracjonalne, ale działo się to rzadko. Poza tym jej relacje z Ethanem przedstawione zostały bardzo realistycznie. Typowe zachowanie nastolatków w obliczu nietypowych zdarzeń, tak charakterystyczne dla literatury młodzieżowej. Nie brakowało między nimi sporów, jak i chwil, w których mile spędzali ze sobą czas. Można powiedzieć, iż prezentowali bardzo schematyczną parę. To jednak wcale nie jest minusem. Nie byli w swoim zachowaniu banalni, zatem całość czytało się miło i przyjemnie.

„Tu i teraz” pokazuje bardzo ciekawą, momentami zaskakującą czy bawiącą historię, która z pewnością na długi czas pozostanie w pamięci. Nie wymaga wielkiego skupiania się na fabule, dzięki czemu można czytać ją po ciężkim dniu z pewnością, iż nic nam nie umknie. Nie dość, że ładnie prezentuje się na półce, to potrafi zaciekawić i zszokować. Warta poświęcenia jej kilku chwil.

Jestem zachwycona! Książkę przeczytałam za jednym zamachem. Po prostu nie mogłam oderwać się od powieści i jak najszybciej chciałam poznać zakończenie. Choć zapoznając się z jej opisem na końcu, nie byłam specjalnie zafascynowana tym rodzajem książki, to okazało się, że chyba tak naprawdę siebie nie znam. Poznawanie tej historii też przebiegało szybko i sprawnie, więc tym...