Sięgając po "Jeźdźca miedzianego" absolutnie nie byłam przygotowana na coś takiego. W sensie pozytywnym, oczywiście. Ot, pewnie jakieś romansidło, w tle wojna i tyle. Nic bardziej mylnego - "Jeździec.." jest lekturą fenomenalną, powalającą na kolana i wciągającą bardziej niż najlepszy serial, zatem przychylam się do grona Czytelników zachwyconych, opinie te były jak najbardziej trafne.
"Jeździec.." jest książką słusznych rozmiarów, ale tempo, a jakim czytałam było jak na mnie rekordowe, tak bardzo chciałam poznać losy Tatiany i Aleksandra w ogarniętym szaleństwem wojny Leningradzie, że wszystkie inne książki zeszły na plan dalszy.
Sceny blokady Leningradu są tak przejmujące i wstrząsające, że na długo zapadają w pamięć, Autorka bardzo sugestywnie zestawia ze sobą obraz początku wojny i wojenną pożogę pół roku później. Nie brak tu skojarzeń z "Przeminęło z wiatrem" czy z "Wojną i pokojem" lub "Doktorem Żywago".
Na tle wydarzeń historycznych rozgrywa się dramatyczna historia miłosna młodziutkiej Tatiany Mietanowej i oficera wojsk Armii Czerwonej, Aleksandra Biełowa. Skomplikowana miłość w ponurych czasach nie ma szans przetrwać, ale czy na pewno?
Przejmująca i rewelacyjnie napisana, bohaterowie są pełnokrwiści i pełni skomplikowanych uczuć, podłe charaktery i szlachetne pobudki, nienawiść i zdrada, miłość i wiara - Autorka umiejętnie przemyka między rozmaitymi wydarzeniami, sprawiając, że jednych bohaterów nienawidzimy, a innych uwielbiamy.
Jedyny minus to wszelkie sceny miłosne dziejące się między Tanią a Aleksandrem, jest ich za dużo, są przejaskrawione i zbyt wyuzdane jak na mój czytelniczy gust. Autorka obdarzyła młodziutką przecież i podobno niedoświadczoną Tanię i jej jakże szarmanckiego kawalera ogromnymi seksualnymi apetytami i zachciankami godnymi "Pięćdziesięciu twarzy Grey'a". Rozumiem, że żołnierz na przepustce może być stęskniony za ukochaną, ale żeby zaraz przerabiać po sto razy Kamasutrę na milion sposobów przez ponad sto stron non stop? Nie wyobrażam sobie, żeby np. w "Wojnie i pokoju" przez ponad sto stron opisywać miłosne uniesienia Andrzeja Bołkońskiego.
Te łóżkowe ekscesy w Łagodinie zaczynały być już bardzo nużące , zupełnie jakby nagle pióro Autorki przejął ktoś inny, ale ponieważ akcja wkrótce znów wkroczyła na bardziej przyziemne i szalenie ciekawe wojenne tory, Autorce można to wybaczyć.
Ogółem WARTO! POLECAM gorąco wszystkim i zachęcam, pomijając te namolne seksualne orgietki, które można zwyczajnie pominąć, całość czyta się wspaniale. Na pewno siegnę po dalsze części i to niebawem, bo końcówka chwyta za gardło i zostawia z wieloma pytaniami, co dalej? :)

Sięgając po "Jeźdźca miedzianego" absolutnie nie byłam przygotowana na coś takiego. W sensie pozytywnym, oczywiście. Ot, pewnie jakieś romansidło, w tle wojna i tyle. Nic bardziej mylnego - "Jeździec.." jest lekturą fenomenalną, powalającą na kolana i wciągającą bardziej niż najlepszy serial, zatem przychylam się do grona Czytelników zachwyconych, opinie te były jak...