Po wielu, wielu latach powróciłem do tej książki. Myślę, że teraz jako dorosły człowiek odbieram ją inaczej niż wtedy jak byłem dzieckiem. Chyba jako dziecko słabo identyfikowałem się z Tomkiem Sawyerem, to zostało mi w pamięci. Dziewiętnastowieczna rzeczywistość południowych Stanów Zjednoczonych jakoś słabo przekładała się na rzeczywistość Polski Ludowej, przynajmniej w odczuciu moim. Chyba jednak brakowało mi bardziej tego aby ktoś dorosły porozmawiał ze mną na temat tej książki i w odpowiedni sposób pomógł mi ją zrozumieć.

Książka jest w bardzo przejrzysty, prosty sposób napisana. Jej wyjątkowość polega na tym, iż autor opisuje w niej tylko wydarzenia z życia Tomka Sawyera i na tym w zasadzie poprzestaje. Mało dowiadujemy się o kontekście wydarzeń, mało jest refleksji wewnętrznej czy jakiegoś filozoficznego przekazu. Prostota fabuły i treści jest wielką zaletą tej książki. Czytelnik ma wyciągnąć wnioski z wydarzeń które mają miejsce. Ta dowolność interpretacji to zaleta książki. Z drugiej strony, bez odpowiedniego omówienia może prowadzić do tego, że młodszy czytelnik nie zwróci uwagę na pewne rzeczy. Tak właśnie było w moim przypadku kiedy czytałem tą książkę jako dziecko.

Akcja Tomka Sawyera toczy się w pierwszej połowie dziewiętnastego wieku. Została napisana jednak później, już po zakończeniu wojny secesyjnej, czyli po roku 1870. Nie test też do końca jasne ile lat ma Tomek i jego rówieśnicy. Możemy przypuszcząć, że są w wieku co najmniej 9, 10 lat, ale mogliby też mieć, 13, 14 lat.

Warunki materialne Tomka są trudne. Na co dzień nawet nie chodzi w butach. Nie wiemy również dlaczego nie jest wychowywany przez rodziców. Na początku książki odnosimy wrażenie, że Tomek jest łobuzem. Denerwuje ciocię, która go wychowuje. Wykorzystuje swoich rówieśników aby wykonywali zamiast jego obowiązki domowe i ogrodowe. W szkole raczej nie jest pilnym uczniem i próbuje jak może nabierać nauczycieli aby myśleli że jest pilnym uczniem.

W ciekawy sposób autor opisuje to jak dzieci przeżywają pierwszą miłość. Jest to naprawdę opis z punktu widzenia dziecka.

Wraz rozwojem akcji Tomek oraz jego przyjaciele przeżywają różne przygody. Na swój sposób próbują poznawać świat. Ocierają się o niebezpieczeństwa, ale mają też możliwość wykazać się bohaterstwem.

Oprócz książki obejrzałem również ekranizację produkcji niemieckiej. Przyznam, że bardzo mi się spodobała. Były różnice między filmem i książką, ale sceneria, postacie były świetnie i pomogły lepiej wyobrazić sobie jak wyglądał świat Tomka Sawyera.

Po wielu, wielu latach powróciłem do tej książki. Myślę, że teraz jako dorosły człowiek odbieram ją inaczej niż wtedy jak byłem dzieckiem. Chyba jako dziecko słabo identyfikowałem się z Tomkiem Sawyerem, to zostało mi w pamięci. Dziewiętnastowieczna rzeczywistość południowych Stanów Zjednoczonych jakoś słabo przekładała się na rzeczywistość Polski Ludowej, przynajmniej w...