Jak mocno druga wojna światowa wpływa nadal, 80 lat po jej wybuchu, na losy wielu ludzi, pokazuje Włodzimierz Nowak w jednym z najlepszych zbiorów reportaży, jakie udało mi się dotychczas przeczytać.

Znajdą się tu historie niezwykle wzruszające („Serce majkino...”), zastanawiające („O Wandzie...” i „Brzegi coraz bliżej...”), przerażające („Mój warszawski szał”), niepojęte („Noc w Wildenhagen”), zaskakujące („Przygody dobrego wojaka Manfreda”), smutne („Obwód głowy”, „Adam z Ewką żyli w raju”), przewrotne („Przejdziem Nysę, przejdziem Odrę”), pokrzepiające („Za Odrę po togę”) i zniechęcające („Radiobudzik pani Mohs” i „Dwie minuty kontra trzy”). Zważywszy, że są to historie prawdziwe, czytelnik otrzymuje przy pomocy tego tomiku znakomity przegląd losów Niemców w Polsce oraz Polaków w Niemczech oraz ma okazję zasmakować specyficznego klimatu, jaki panował (a być może jeszcze nadal panuje) na polsko-niemieckim pograniczu.

Relacje obu narodów charakteryzują się nadal sporą dozą wzajemnej nieufności. Jeśli kiedykolwiek uda się cokolwiek w nich zmienić, to zapewne tylko poprzez codzienne obcowanie z sąsiadem. Włodzimierz Nowak pokazuje, że na niemiecko-polskim pograniczu normalni obywatele obydwu państw poczynili już pierwsze ważne kroki na długiej drodze w tym kierunku.

Jak mocno druga wojna światowa wpływa nadal, 80 lat po jej wybuchu, na losy wielu ludzi, pokazuje Włodzimierz Nowak w jednym z najlepszych zbiorów reportaży, jakie udało mi się dotychczas przeczytać.

Znajdą się tu historie niezwykle wzruszające („Serce majkino...”), zastanawiające („O Wandzie...” i „Brzegi coraz bliżej...”), przerażające („Mój warszawski szał”),...