Zrezygnowałam z czytania. Przeczytałam tylko tom 1 i żałuję. Zakładam, że pozostałe są równie nudne i nijakie. W ogóle nie czuć klimatu podróży w pierwszym tomie. Może ten byłby ciekawszy, ale nie mam ochoty czytać takiego tomiska po poprzednim rozczarowaniu.

Zrezygnowałam z czytania. Przeczytałam tylko tom 1 i żałuję. Zakładam, że pozostałe są równie nudne i nijakie. W ogóle nie czuć klimatu podróży w pierwszym tomie. Może ten byłby ciekawszy, ale nie mam ochoty czytać takiego tomiska po poprzednim rozczarowaniu.

Zmęczyła mnie... Niby ciekawa, niby dobrze się czyta, ale: za dużo wątków na raz, za dużo postaci, ich historie opowiedziane pobieżnie, bardzo podobne. Pewne rzeczy jakby pomijane, potem tylko wspomniane mimochodem. Akcja powolna, czasem nudna. Brak narastania napięcia, oczekiwania i kulminacji. Wszystko takie płaskie. Sporo powtórzeń. Czasami miałam wrażenie, że czytam książkę popularno-naukową o historii Argentyny. Nie zgrywało się to z życiem bohaterów. Jak dla mnie został też zmarnowany pewien potencjał postaci Marleny.

Zmęczyła mnie... Niby ciekawa, niby dobrze się czyta, ale: za dużo wątków na raz, za dużo postaci, ich historie opowiedziane pobieżnie, bardzo podobne. Pewne rzeczy jakby pomijane, potem tylko wspomniane mimochodem. Akcja powolna, czasem nudna. Brak narastania napięcia, oczekiwania i kulminacji. Wszystko takie płaskie. Sporo powtórzeń. Czasami miałam wrażenie, że czytam...

Bardzo ciekawa historia, która trzyma w napięciu.

Bardzo ciekawa historia, która trzyma w napięciu.

Druga część Sagi Argentyńskiej, według mnie równie dobra jak pierwsza. Pojawiają się nowe postaci, dorasta drugie pokolenie emigrantów. Jednym wiedzie się całkiem dobrze, inni popełniają głupie życiowe błędy - jak to w życiu.Historia toczy się spokojnie, ale nie nudzi, wręcz przeciwnie - zaciekawia. W kolejce czeka część trzecia.

Druga część Sagi Argentyńskiej, według mnie równie dobra jak pierwsza. Pojawiają się nowe postaci, dorasta drugie pokolenie emigrantów. Jednym wiedzie się całkiem dobrze, inni popełniają głupie życiowe błędy - jak to w życiu.Historia toczy się spokojnie, ale nie nudzi, wręcz przeciwnie - zaciekawia. W kolejce czeka część trzecia.

Długo "męczyłam" tą książkę

Długo "męczyłam" tą książkę

Czytając opis z tyłu książki miałam obawy, że kolejny tom sagi argentyńskiej będzie obejmował tylko zupełnie nowych bohaterów. Na szczęście mogłam nie tylko poznać nowych bohaterów, ale też przekonać się, co słychać u osób z pierwszej części. Fabuła jest ciekawa, wciągająca, wręcz wstrząsająca. Poruszane są tematy prostytucji, przemocy w rodzinie, śmierci, niesprawiedliwości itp. Opisy historii już mnie tak nie nużyły i w pełni mogłam cieszyć się klimatem XIX-wiecznej Argentyny.
Polecam serdecznie :D

Czytając opis z tyłu książki miałam obawy, że kolejny tom sagi argentyńskiej będzie obejmował tylko zupełnie nowych bohaterów. Na szczęście mogłam nie tylko poznać nowych bohaterów, ale też przekonać się, co słychać u osób z pierwszej części. Fabuła jest ciekawa, wciągająca, wręcz wstrząsająca. Poruszane są tematy prostytucji, przemocy w rodzinie, śmierci,...

NOWE ZMAGANIA I PRZESZKODY

Po raz kolejny akcja powieści rozgrywa się w Argentynie, w czasach kolonialnych. Frank i Mina marzą o wspólnej przyszłości, jednak przekorny los ma wobec nich zupełnie inne plany. Wcześniej poprzysięgli sobie w razie rozłąki czekać na drugą osobę podczas Święta Niepodległości w Buenos Aires. Czy uda im się odnaleźć i otrzymać jeszcze jedną szansę na szczęście?

W „Krainie kolibrów” główną rolę odgrywała historia Anny – Niemki, która płynęła do Argentyny do męża licząc na lepsze życie. Jednak to, co tam zastała, w niczym nie pokrywało się z jej marzeniami, a rzeczywistość skłoniła ją do brutalnej walki o przetrwanie. Teraz życie kobiety i jej rodziny schodzi jednak na drugi plan. Poznajemy wiele nowych postaci, których losy niespodziewanie łączą się ze znajomymi nam już bohaterami. Po raz drugi muszę przyznać, że w powieściach Sofii Caspari wszystkie osoby są opisane w fenomenalny sposób. Sama już od dawna mam wrażenie, że poznaję życie zwykłych ludzi i wydarzenia, które naprawdę miały miejsce w przeszłości, a nie fikcyjne postaci stworzone jedynie na potrzeby sagi.

„Czasem najlepiej jest przyjąć z wdzięcznością to, co nas spotyka.”

Naprawdę miło było znowu powrócić do Argentyny, do znajomych mi już osób i miejsc, za którymi trochę tęskniłam. Jak zwykle, z zapartym tchem śledziłam losy już nie tylko Anny i Juliusa, ale przede wszystkim Franka i Miny wciąż zastanawiając się, co autorka zaserwuje nami tym razem. Nawet opisy przyrody, tradycji, argentyńskiego społeczeństwa czy też sytuacji politycznej panującej w kraju nie nudziły mnie, ale przekonały do tego, że warto lepiej poznać Amerykę Południową. I z uśmiechem przyznaję, że nie zawiodłam się. Ba, nie spodziewałam się, że druga część trylogii okaże się równie dobra, co pierwsza. Jak widać,Sofia Caspari nadal utrzymuje swój wysoki poziom i ani myśli z niego rezygnować.

„W krainie srebrnej rzeki” to druga część pięknej trylogii niemieckiej pisarki, która pokazuje nam blaski i cienie argentyńskiej codzienności w XX wieku. Opowiada o ludziach, dla których los nie zawsze był sprawiedliwy, a jednak znaleźli oni w sobie siłę, by zawalczyć o swoje szczęście. Jeśli jeszcze do tej pory nie mieliście okazji poznać tej serii, to zdecydowanie musicie to zmienić!

www.carolinelivre.pl

NOWE ZMAGANIA I PRZESZKODY

Po raz kolejny akcja powieści rozgrywa się w Argentynie, w czasach kolonialnych. Frank i Mina marzą o wspólnej przyszłości, jednak przekorny los ma wobec nich zupełnie inne plany. Wcześniej poprzysięgli sobie w razie rozłąki czekać na drugą osobę podczas Święta Niepodległości w Buenos Aires. Czy uda im się odnaleźć i otrzymać jeszcze jedną szansę...

Druga część powieści, ciąg dalszy losów znanych już bohaterów i poznajemy nowych. Wszystko to powoduje mnogość postaci i można się pogubić. Jednak książka nadal ciekawa chociaż nie porywa. Czekam na kolejną część.

Druga część powieści, ciąg dalszy losów znanych już bohaterów i poznajemy nowych. Wszystko to powoduje mnogość postaci i można się pogubić. Jednak książka nadal ciekawa chociaż nie porywa. Czekam na kolejną część.

Druga część "Sagi argentyńskiej" jest nieco słabsza od pierwszej. Chyba trochę za dużo tutaj bohaterów. O ile "W krainie kolibrów" to powieść głównie o Annie i Viktorii, to w jej kontynuacji na scenę wkracza prawdziwy tłum i mam wrażenie, że wiele wątków zostało potraktowanych pobieżnie. Czyta się lekko, łatwo i przyjemnie, jednak mogło być lepiej.

Druga część "Sagi argentyńskiej" jest nieco słabsza od pierwszej. Chyba trochę za dużo tutaj bohaterów. O ile "W krainie kolibrów" to powieść głównie o Annie i Viktorii, to w jej kontynuacji na scenę wkracza prawdziwy tłum i mam wrażenie, że wiele wątków zostało potraktowanych pobieżnie. Czyta się lekko, łatwo i przyjemnie, jednak mogło być lepiej.

Ciąg dalszy rodzinnych losów, często bardzo pogmatwanych, czyta się przyjemnie.

Ciąg dalszy rodzinnych losów, często bardzo pogmatwanych, czyta się przyjemnie.