Przeczytałam tylko tom 1 i żałuję. Oceniam dwa pozostałe tomy ponieważ zakładam, że są równie nijakie jak 1 część. Nie czuć klimatu podróży. Historia w 1 tomie nudna i banalna. Wątek miłosny nijaki. Nie mam ochoty sięgać po 2 następne części, zakładam, że są tak samo bezbarwne. Oceniamcykl, ponieważ wątpię aby znacząco się różnił od 1 tomu i chcę przestrzec, aby inni nie czytali tej sagi. Strata czasu. Idźcie na piknik. ; )

Przeczytałam tylko tom 1 i żałuję. Oceniam dwa pozostałe tomy ponieważ zakładam, że są równie nijakie jak 1 część. Nie czuć klimatu podróży. Historia w 1 tomie nudna i banalna. Wątek miłosny nijaki. Nie mam ochoty sięgać po 2 następne części, zakładam, że są tak samo bezbarwne. Oceniamcykl, ponieważ wątpię aby znacząco się różnił od 1 tomu i chcę przestrzec, aby inni nie...

Troszkę słabsza niż poprzednie części. Momentami drażniąca była dla mnie postać Clarissy, pozostałe postaci realistyczne. Czyta się dobrze.

Troszkę słabsza niż poprzednie części. Momentami drażniąca była dla mnie postać Clarissy, pozostałe postaci realistyczne. Czyta się dobrze.

Seria argentyńska była jedną z najlepszych, jakie czytałam. Poznałam wiele ciekawych historii, niesamowitych bohaterów, cieszyłam się i zasmucałam razem z nimi... Jedyne co przeszkadzało mi w czytaniu trzeciej części to natłok wszystkich bohaterów, jacy się pojawili (były zarówno postacie znane z porzednich części, ich potomkowie jak i jeszcze jacyś nowi ludzie). Książki Sofii Caspari będę bardzo miło wspominała, polecam.

Seria argentyńska była jedną z najlepszych, jakie czytałam. Poznałam wiele ciekawych historii, niesamowitych bohaterów, cieszyłam się i zasmucałam razem z nimi... Jedyne co przeszkadzało mi w czytaniu trzeciej części to natłok wszystkich bohaterów, jacy się pojawili (były zarówno postacie znane z porzednich części, ich potomkowie jak i jeszcze jacyś nowi ludzie). Książki...

Mam wrażenie, że każdy kolejny tom cyklu Sofii Caspari jest gorszy. O ile "W krainie kolibrów" było naprawdę ciekawą lekturą, to w kontynuacji autorka wprowadziła tyle wątków i postaci, że nie można oprzeć się wrażeniu, że narracja jest prowadzona bardzo pobieżnie, a akcja wręcz gna do przodu. Jeśli ktoś szuka niewymagającej lektury na letni dzień,to może spodobać mu się ta pozycja. Bardziej wymagający czytelnik prawdopodobnie poczuje się rozczarowany.

Mam wrażenie, że każdy kolejny tom cyklu Sofii Caspari jest gorszy. O ile "W krainie kolibrów" było naprawdę ciekawą lekturą, to w kontynuacji autorka wprowadziła tyle wątków i postaci, że nie można oprzeć się wrażeniu, że narracja jest prowadzona bardzo pobieżnie, a akcja wręcz gna do przodu. Jeśli ktoś szuka niewymagającej lektury na letni dzień,to może spodobać mu się ta...

ŚMIERĆ ZMIENIA WSZYSTKO

Życie Clarissy w jednej chwili przybiera niespodziewany obrót. Jej mąż ginie w tragicznych okolicznościach, a ona wkrótce będzie musiała się zmierzyć z zemstą jego rodu. Tymczasem poznaje młodego lekarza – Roberta, który poświęca się, by pomóc pięknej nieznajomej. Tylko czy będzie w stanie uleczyć jej złamane serce?

„W krainie wodospadów” to trzecia i zarazem ostatnia część cudownej sagi autorstwa niemieckiej pisarki, Sofii Caspari. W całej serii zakochałam się już podczas lektury pierwszego tomu i do tej pory moja fascynacja nie przeminęła.

„Ratując jednego człowieka, ratujesz cały świat.”

Streszczenie całej fabuły w kilku zdaniach wydaje się być i tym razem po prostu niemożliwe. Caspari stworzyła tak wielowątkową fabułę, że chwilami trudno połapać się w tym, gdzie rozgrywa się akcja. Od pierwszej części tylko przybywa bohaterów, nowych miejsc i zdarzeń, a wszystko okazuje się być ze sobą ściśle związane. Pełno tutaj również zwrotów akcji, czy zupełnie niespodziewanych wydarzeń. Zupełnie, jak w życiu, które zaskakuje nas każdego dnia. To książka pełna uczuć i emocji, pełna zarówno bólu i cierpienia, jak i przede wszystkim dobra, życzliwości i namiętnych miłości, które aż chciałoby się przeżyć samemu. Zapiera dech w piersiach i już po pierwszych stronach przyciąga czytelnika mocniej niż magnes. Pomimo najszczerszych wysiłków nie sposób się od niej oderwać…

„W krainie wodospadów” to jak najbardziej udane zakończenie argentyńskiej sagi, za którą na pewno będę tęsknić. Mimo że książka spełniła moje wysokie oczekiwania, czuję jednocześnie pewien niedosyt – po prostu mam wrażenie, że moja przygoda z Argentyną skończyła się za wcześnie, a ja chciałabym więcej. Po cichu liczę jednak na to, że niemiecka pisarka napisze jeszcze niejedną powieść, która porwie mnie równie mocno, jak ta.

www.carolinelivre.pl

ŚMIERĆ ZMIENIA WSZYSTKO

Życie Clarissy w jednej chwili przybiera niespodziewany obrót. Jej mąż ginie w tragicznych okolicznościach, a ona wkrótce będzie musiała się zmierzyć z zemstą jego rodu. Tymczasem poznaje młodego lekarza – Roberta, który poświęca się, by pomóc pięknej nieznajomej. Tylko czy będzie w stanie uleczyć jej złamane serce?

„W krainie wodospadów” to...

Nie będę pisać dużo, bo nie chciałabym powielać tego, co napisałam o dwóch pierwszych tomach "Sagi argentyńskiej". Warto poświęcić czas na wszystkie trzy części- to stwierdzam z dużym przekonaniem. Cała bowiem historia- dość rozbudowana zresztą, jest dobra od początku do samego końca. Każdy z tych trzech tomów tak samo mocno mnie interesował i sprawiał, że z przyjemnością po nie sięgałam.
W przypadku ostatniej części żałuję jednak jednego: że pomiędzy nią a dwoma wcześniejszymi miałam zbyt dużą przerwę. Saga Caspari jest, jak już wyżej stwierdziłam, rozbudowana i bogata w wiele wątków. Jeśli ich poznawanie rozłożymy zbyt mocno w czasie, ryzykujemy, że się z leksza pogubimy. Nie tylko w imionach postaci, ale również ich powiązaniach i często zazębianych historiach. To jednocześnie moja skromna rada dla przyszłych czytelników, których ta saga (jestem tego pewna) będzie jeszcze miała.
Trzecia część, już chyba tradycyjnie, to w pierwszej kolejności przygody nowej, zakochanej i walczącej z przeciwnościami losu pary. W ich tle, podobnie jak w poprzednich tomach, toczą się losy już doskonale nam znanych bohaterów. Wszystkie te historie to przeplatają się, to mijają, by znów wrócić na wspólne tory i ostatecznie szczęśliwie kończą. I cieszy mnie to i wręcz przeciwnie, bo koniec tomu "W krainie kolibrów" to jednocześnie pożegnanie ze wszystkimi bohaterami, z którymi co najmniej się zaprzyjaźniłam.
Podsumuję ten krótki wywód po raz kolejny z pełnym przekonaniem: saga Sofii Caspari jest niesamowicie przyjemna i ciekawa i z pewnością nie zmarnujecie czasu decydując się na jej przeczytanie.
Więcej wrażeń i wniosków znajdziecie na moim blogu: amatorkacooltury.blogspot.com

Nie będę pisać dużo, bo nie chciałabym powielać tego, co napisałam o dwóch pierwszych tomach "Sagi argentyńskiej". Warto poświęcić czas na wszystkie trzy części- to stwierdzam z dużym przekonaniem. Cała bowiem historia- dość rozbudowana zresztą, jest dobra od początku do samego końca. Każdy z tych trzech tomów tak samo mocno mnie interesował i sprawiał, że z przyjemnością...

No nie wiem.. mam mieszane odczucia po przeczytaniu tej pozycji a w sumie po całej serii.
Niby jest klimat, rozbudowane akcje i ciekawe postacie, ale... no właśnie. Milion razy czytając po prostu się gubiłam, ponieważ ilość postaci i pomieszanie ich historii na przełomie lat powodowało, że już nie wiedziałam kto jest synem kogo, kto ciotką itp.. Całość jednak czytało sie przyjemnie i momentami nawet bardzo ciekawie, ale przyznam szczerze, że pod koniec 3 części czyli właśnie tej pozycji nie mogłam doczekać się końca. Końca chyba się też nie mogła doczekać sama autorka, ponieważ odniosłam wrażenie, że albo pomysłu brakło, albo czas gonił -krótko mówiąc- końcówka banalna, przewidywalna i nudna.

No nie wiem.. mam mieszane odczucia po przeczytaniu tej pozycji a w sumie po całej serii.
Niby jest klimat, rozbudowane akcje i ciekawe postacie, ale... no właśnie. Milion razy czytając po prostu się gubiłam, ponieważ ilość postaci i pomieszanie ich historii na przełomie lat powodowało, że już nie wiedziałam kto jest synem kogo, kto ciotką itp.. Całość jednak czytało sie...

Zaznaczam, że przeczytałam tylko ten tom sagi, więc może moje odczucia byłyby inne gdybym przeczytała całość. Powieść od około setnej strony zaczęła być naprawdę wciągająca. Oceniam ją jednak jako "przeciętną" i napiszę co w moim odczuciu nie grało.
Za duże, serio, za duże stężenie romansów, ja wiem, że sięgnęłam po taki a nie inny typ książki, ale ona toczy się w okół dobieraniu bohaterów w pary (przypomina to trochę parowanie skarpet po praniu). Na końcu książki dosłownie każdy główny bohater ma już swoją drugą połówkę, z którą żyje długo i szczęśliwie :)
Za mało jest w tle tej obiecywanej wielkiej historii i przemian społecznych. Chociaż zdaję sobie sprawę z tego, że być może sama sobie to obiecałam i to indywidualne odczucie, bo dla mnie może jest za mało, ale dla kogoś innego w sam raz.
No ale największy minus to podział bohaterów przez autorkę na tych dobrych (i często też pięknych) oraz na tych złych do szpiku kości. Ci dobrzy, nawet jeśli postępują źle to są usprawiedliwiani, bo działali pod wpływem szlachetnych pobudek i ostatecznie im wybaczamy.
Z kolei ci źli są tak źli jak tylko zły może być czarny charakter. Czynią zło dla samego zła. Powiedziałabym, że są tak źli jak Janusz Tracz w Plebanii (jeśli ktoś kojarzy:D).

Za to opisy tego co się dzieje dookoła! Przyroda, krajobraz, rośliny, zwierzęta, budynki! Aż mam ochotę wyjechać do Argentyny. Dla tych przeżyć warto było przeczytać tę książkę.

Zaznaczam, że przeczytałam tylko ten tom sagi, więc może moje odczucia byłyby inne gdybym przeczytała całość. Powieść od około setnej strony zaczęła być naprawdę wciągająca. Oceniam ją jednak jako "przeciętną" i napiszę co w moim odczuciu nie grało.
Za duże, serio, za duże stężenie romansów, ja wiem, że sięgnęłam po taki a nie inny typ książki, ale ona toczy się w okół...

Skończyła się niezwykła przygoda. Chociaż już w trzeciej części trochę gubiłam się w postaciach, ale i tak przeżycia jakich dostarczają, pozostają w pamięci na długo. Jak już wcześniej napisałam potwierdzam jeszcze raz, wspaniałe oderwanie od rzeczywistości. Polecam.

Skończyła się niezwykła przygoda. Chociaż już w trzeciej części trochę gubiłam się w postaciach, ale i tak przeżycia jakich dostarczają, pozostają w pamięci na długo. Jak już wcześniej napisałam potwierdzam jeszcze raz, wspaniałe oderwanie od rzeczywistości. Polecam.

Ostatni tom sagi i intrygujące losy następnych pokoleń rodziny.
Lekturę czyta się przyjemnie, mimo pogmatwanych historii, zakończenie jest przewidywalne.

Ostatni tom sagi i intrygujące losy następnych pokoleń rodziny.
Lekturę czyta się przyjemnie, mimo pogmatwanych historii, zakończenie jest przewidywalne.