Wydawałoby się, że o Marsie i jego kolonizacji powstało wiele książek i filmów science-fiction. Uważa się, że ten temat został już ostatecznie wyeksplorowany i już raczej nie powstanie nic nowego. Jednakże po lekturze Marsjańskiej gorączki, jestem skłonna zaprzeczyć tej powszechnej prawdzie.
Ta książka jest swoistym novum w myśleniu o tematyce astronomicznej. Czerwona Planeta jest w całości zamieszkana przez ludzi, którzy nadal eksplorują Wszechświat w poszukiwaniu nowych osad. Świat przyszłości przedstawiony w powieści zbytnio nie odbiega od współczesnego.

Ciekawostkę stanowi również sam autor. Informacji o nim jest niewiele, a jego dorobek pisarski zamyka się w zaledwie czterech pozycjach.

Tytułowa choroba zakaźna rozprzestrzenia się równie szybko jak się pojawiła, a jej objawy mogą przyprawić czytelnika o śmiech. Zarażeni zachowują się dziwacznie, robią niecodzienne rzeczy i mówią bełkotliwie. Jedną z ofiar choroby, ale także pacjentem zero, jest Billy Anders. Urzędnik dość szybko staje się bohaterem afery, a jego ekscentryczne zachowanie powoduje natychmiastowe osadzenie w szpitalu psychiatrycznym. Jednakże, czy pobyt w placówce go wyleczy? Czy pozostali pacjenci i personel szpitala nie ucierpią? Czy naukowcy znajdą lekarstwo na niecodzienną zarazę? Dowiecie się tego z książki, którą polecam.

Bohaterowie przedstawieni na kartach książki są przedstawieni w różnych sytuacjach, które są składową opowieści o epidemii marsjańskiej gorączki. Za główną postać można uznać Scotta Ridleya, opiekuna hodowli ryb, zwanych altrosami. Mężczyzna jest samotnikiem z wyboru, który całe dorosłe życie spędził na Deszczowej Planecie III. Ceniący spokój i uroku przyrody, codziennie doglądający mało wymagających zwierząt, miał czas na wszystko, na co tylko miał ochotę. Z zapałem czytał książki i słuchał muzyki, zanim na planecie pojawili się niecodzienni goście. W zależności od świata równoległego, wydarzenia na Deszczowej Planecie III ulegają zmianie, a ich skutki są nieoczekiwane – Scott ratuje pasażerów statku kosmicznego, zostaje przyszywanym dziadkiem jednego z piratów lub patronem nowo powstałej kolonii. Alternatywne losy Ridleya są doskonałą rozrywką dla wnikliwego czytelnika.

Jednym z wielu bohaterów jest również profesor Richard Holbroock, który staje się jedną z ofiar choroby. W czasie jednego z wykładów naukowiec opowiedział studentom o swojej teorii światów równoległych i o zagięciu czasoprzestrzeni. Jakie były okoliczności jego nagłego zachorowania oraz czy udało mu się wyzdrowieć, przeczytajcie koniecznie.

Jestem skłonna stwierdzić, że Marsjańskiej gorączki nie nazwałabym powieścią. Jest to raczej zbiór opowiadań, składających się na spójną opowieść ukazaną z perspektyw kilku bohaterów. Zaskakujący jest sposób połączenia opowieści, na które składają się zdarzenia odbywające się w tym samym czasie w kilku światach równoległych. Uważam to za zabieg bardzo interesujący i wzbogacający narrację.

Książka obfituje w interesujące momenty, które na pewno docenią wielbiciele science- fiction. Autor nie stroni od ironicznych komentarzy dotyczących postaci, ich sposobu postępowania oraz rzeczywistości, w której żyją. Przyszłość zaprezentowana przez pisarza nie jest idealna, lecz pełna niesprawiedliwości, którą jawnie komentuje. Za ogromny atut uważam wplecenie do fabuły teorii o równoległych światach i możliwych konsekwencjach, które mogą pojawić się, gdy w czasoprzestrzeni nastąpią nieoczekiwane abberacje. Pisarz wprowadza czytelnika w atmosferę świata przyszłości, choć nie czyni tego bez drobnych błędów. Jednakże są one tak nikłe, że nie zaburzają całej narracji utworu.

Marsjańską gorączkę polecam miłośnikom fantastyki oraz osobom lubiącym igranie z tradycyjną powieściową konwencją. Książka jest przewrotna i wymaga poświęcenia jej większej uwagi. Niemniej całość prezentuje się interesująco i zapewnia rozrywkę.

Wydawałoby się, że o Marsie i jego kolonizacji powstało wiele książek i filmów science-fiction. Uważa się, że ten temat został już ostatecznie wyeksplorowany i już raczej nie powstanie nic nowego. Jednakże po lekturze Marsjańskiej gorączki, jestem skłonna zaprzeczyć tej powszechnej prawdzie.
Ta książka jest swoistym novum w myśleniu o tematyce astronomicznej. Czerwona...