Umiarkowanie interesujący opis, niezbyt zachęcająca okładka... Trudno się dziwić, że po lekturze Kluczy, debiutu Adama Langa, który już za parę dni wejdzie do księgarń, nie spodziewałam się niczego dobrego. Mimo to postanowiłam zaryzykować - i była to jedna z lepszych decyzji podjętych przeze mnie w ostatnim czasie. Są powieści, po których od razu widać, że są debiutami - tu i tam niedociągnięcia, niewprawione pióro, krótko mówiąc - brak doświadczenia rażący w oczy. Ale są i powieści, które sprawiają wrażenie, jakby autor miał już w dorobku co najmniej trzydzieści powieści. Tak jest w przypadku Kluczy.

Adam Lang przez dekadę uczył jako matematyk, teraz zaś zajmuje się przygotowywaniem arkuszy maturalnych z tego też przedmiotu. Na mój gust, bardzo wszechstronnie utalentowany matematyk, co wnioskuję z tego, że autor pisze jakby urodził się z piórem w ręku! Poprawka - nie pisze, on bawi się słowem, raz po raz zachwycając czytelników. Świetnie napisana, lekka, przystępna, a dzięki temu, że jest podzielona na bardzo krótkie rozdziały, czyta się ją w błyskawicznym tempie. Tylko jednemu autorowi dotąd udało się tak bardzo zainteresować mnie pozornie zwyczajną historią pewnego licealisty, przeżywającego pierwsze miłości, problemy z rodzicami i szkołą, i była to Ewa Nowak - moja ulubiona polska powieściopisarka. Momentami Klucze bardzo przypominają jej twórczość!

Opowieść, jaką opowiada nam autor, pozornie może wydawać się zwyczajna. Adam to licealista, który kilkakrotnie przeżył koniec świata. Walcząc ze wspomnieniami, przeżywa kolejne problemy sercowe i próbuje dogadać się z rodziną. Wydawałoby się: nic nadzwyczajnego, ale w tej pozornie prostej historii ukryte jest wiele interesujących przemyśleń i refleksji nad otaczającą rzeczywistością. Ale Klucze to przede wszystkim powieść do bólu szczera, ironiczna i inteligentna, wciągająca w swoje szpony od pierwszej strony lepiej niż jeden kryminał. Jedna z tych, które dla czytelnika mogłyby nie mieć końca, a gdy ten nadchodzi, książkę odstawia się na półkę z wielkim żalem.

Debiut Adama Langa okazał się dla mnie jednym z większych pozytywnych zaskoczeń tego roku. To słodko-gorzka, dająca do myślenia historia skierowana dla młodzieży, jedna z najlepszych, jakie znajdziemy na współczesnym rynku literackim. Osobiście już nie mogę doczekać się kolejnych powieści, jakie wyjdą spod pióra pana Langa i mam nadzieję, że stanie się to jak najszybciej. Od dłuższego czasu szukałam właśnie takiej pozycji jak Klucze i jestem przeszczęśliwa, że udało mi się ją znaleźć. Premiera już niebawem, a ja już dzisiaj gorąco Was zachęcam do mienia na uwadze tej książki!

recenzja pochodzi z mojego bloga: http://zakochana-w-ksiazkach-i-w-czekoladzie.blogspot.com/2015/09/przedpremierowo-151-klucze-adam-lang.html#more

Umiarkowanie interesujący opis, niezbyt zachęcająca okładka... Trudno się dziwić, że po lekturze Kluczy, debiutu Adama Langa, który już za parę dni wejdzie do księgarń, nie spodziewałam się niczego dobrego. Mimo to postanowiłam zaryzykować - i była to jedna z lepszych decyzji podjętych przeze mnie w ostatnim czasie. Są powieści, po których od razu widać, że są debiutami -...