GANGSTA’S PARADISE

But I ain't never crossed a man that didn't deserve it
Me be treated like a punk you know that's unheard of
You better watch how you're talkin', and where you're walkin'
Or you and your homies might be lined in chalk
(…)
They got the situation, they got me facin'
I can't live a normal life, I was raised by the stripes
- Coolio (feat. L.V.)

Dziś na recenzencki warsztat biorę zbiorczo kolejną mangową serię. Tym razem mój wybór padł na „Gangstę”, mroczny, krwawy i brudny akcyjniak, który robi na czytelniku spore wrażenie. Chcecie mocnych i realistycznych wrażeń, jednocześnie tempem akcji i sekwencjami walk przypominających shouneny? A zatem złapcie za „Gangstę” i doświadczcie wrażeń, niczym z najlepszego kina gangsterskiego.

Witajcie w Ergastulum, mieście gdzie na dobro nie ma właściwie miejsca. Ulicami, gdzie nie brak prostytutek, a przemoc jest chlebem powszednim, pod okiem skorumpowanych policjantów, rządzą gangsterzy. Ale nie każdy toleruje taki stan rzeczy, a wtedy na scenę wkraczają oni. Nazywa się ich Specjalistami, którzy gotowi są podjąć się dosłownie każdego zadania. A co więcej są w stanie je wykonać. Czasem trzeba odzyskać pieniądze, czasem sprzątnąć jakiegoś niewygodnego członka mafii – a oni się tym zajmą, nie ważne czego wymagałoby to zajęcie. Los chce, że dołącza do nich prostytutka, która zacznie się interesować ich przeszłością…

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2020/09/gangsta-1-4-kohske.html

GANGSTA’S PARADISE

But I ain't never crossed a man that didn't deserve it
Me be treated like a punk you know that's unheard of
You better watch how you're talkin', and where you're walkin'
Or you and your homies might be lined in chalk
(…)
They got the situation, they got me facin'
I can't live a normal life, I was raised by the stripes
- Coolio (feat. L.V.)

Dziś na...

Kohske jak na swój pierwszy duży debiut mangowy stworzyła dzieło naprawdę interesujące. Pomysłowy dystopijny świat, w którym liczy się tylko siła i władza a miłość i współczucie to dawno zapomniane cnoty, pielęgnowane tylko przez wybrane jednostki. Każdy kolejny tom mangi to nieźle prowadzona fabuła pochłaniania przez czytelnika z wielką ciekawością. Niestety biorąc pod uwagę czas, jaki minął pomiędzy wydaniem tomu 7 i 8, śmiem sądzić, że na kontumację historii przyjdzie nam bardzo długo poczekać a szkoda, bo całość czyta się naprawdę bardzo dobrze i szybko. Ciekawym dodatkiem jest umieszczenie na końcu każdego tomu kilku stron, na których umieszczane są ważne informacje dla świata mangi, dzięki którym czytelnik może dowiedzieć się coś więcej na temat miasta czy przeszłości tego świata oraz małe humorystyczne wstawki.

Jeśli chodzi o warstwę artystyczną, to prezentuje się ona dobrze. Projekty postaci są ciekawie i różnorodne, szczególnie jeśli chodzi o mężczyzn. W większości przypadków są to dobrze zbudowani i przystojni faceci (jakiś fetysz autorki?),którzy mogą spodobać się żeńskiej grupie czytelniczej. Bohaterki płci pięknej są już odrobinę mniej wyraziste, może poza Alex, która od samego początku epatuje swoimi wdziękami. Tła są tutaj co najwyżej poprawne, jest kilka kadrów, w których są dobrze narysowane i podkreślają głębie rysunki, ale w większości przepadków są dość mdłe lub w ogóle ich brakuje. O wiele lepiej wypada cieniowanie, które momentami może wydawać się zbyt przesadzone i niechluje, ale nadaje poszczególnym rysunkom swoistego brutalnego klimatu.


Rodzime wydanie wypada bardzo dobrze, tłumaczenie jest poprawne bez zauważanych wpadek językowych. Jedyne, do czego można się przyczepić to pomimo powiększonego formatu mangi, niektóre dymki z tekstami umieszczone przy krawędzi komiksu są delikatnie obcięte. Jest kilka miejsc, w których może dotoczyć to nawet lister, ale na całe szczęście są to przypadki jednostkowe.

Gangsta to niezłe dzieło, które powinno spodobać się miłośnikom dynamicznych tytułów, w których cały czas coś się dzieje. Nie mamy tutaj co prawda zbyt głębokiej fabuły, w której można byłoby się doszukiwać ukrytego przesłania, ale całość prezentuje się na naprawdę dobrym poziomie fabularnym. Jest to pozycja, która powinna zainteresować każdego dorosłego czytelnika, szukającego czegoś mocnego, ale nastawione jednocześnie na rozrywkę.

Cała recenzja na stronie: PopKulturowy Kociołek

https://gameplay.pl/news.asp?ID=117282

Kohske jak na swój pierwszy duży debiut mangowy stworzyła dzieło naprawdę interesujące. Pomysłowy dystopijny świat, w którym liczy się tylko siła i władza a miłość i współczucie to dawno zapomniane cnoty, pielęgnowane tylko przez wybrane jednostki. Każdy kolejny tom mangi to nieźle prowadzona fabuła pochłaniania przez czytelnika z wielką ciekawością. Niestety biorąc pod...

Specom to nawet nie jest dane zjeść w spokoju lunchu. W pełni zasłużonego i darmowego nawet. Jako najemnicy ciągle są pod telefonem i tak się akurat składa, że z ich usług chcą skorzystać miejscy policjanci z Ergastulum. Imponujące zdolności Woricka są na wagę złota i choć są nadal poszukiwani listem gończym, to stróże prawa przymykają na to oko. O ile będą współpracować. Tym razem powodem jest znaleziona w jednym z magazynów pocięta masa trupów. Obrażenia są dość charakterystyczne, ale tylko Worick może powiedzieć coś naprawdę ciekawego na podstawie samych tylko zdjęć z miejsca przestępstwa.

Przesłuchanie nie trwa długo, bo praca wre. Kolejne zlecenie, też od policji, Spece dostają jeszcze na komisariacie. Okazuje się, że potrzebuje ochrony mafijna rodzina Monroe, która ma na pieńku z ludźmi Corsico. Wprawdzie mają w swoich szeregach jednego nieśmiertelnika i to o randze D/0, ale to za mało. Do akcji zostaje więc przydzielony Nick, by posprzątać bałagan i ochronić głowę rodziny, Dannyego. Są tak zajęci, że nie zauważają, że coś nie tak jest z Alex…

Więcej na https://www.monime.pl/gangsta-tom-2/

Specom to nawet nie jest dane zjeść w spokoju lunchu. W pełni zasłużonego i darmowego nawet. Jako najemnicy ciągle są pod telefonem i tak się akurat składa, że z ich usług chcą skorzystać miejscy policjanci z Ergastulum. Imponujące zdolności Woricka są na wagę złota i choć są nadal poszukiwani listem gończym, to stróże prawa przymykają na to oko. O ile będą współpracować....

Na polskim rynku nie jest obecnie wydawanych zbyt wiele serii dla dorosłych z gatunku seinen, zwłaszcza nowszych tytułów. Dominują publikacje dla nastolatków typu shoujo i shounen. Myślę, że tym samym jeszcze większą radość sprawiło wydawnictwo Waneko, decydując się na wydanie mangi Gangsta autorstwa mangaki o pseudonimie Kohske. To historia dla tych, którzy nie wystraszą się przemocy. A naprawdę warto spróbować zajrzeć do tego świata.

Już od pierwszego tomu jesteśmy rzuceni w wir wydarzeń, które rozgrywają się w rządzonym przez mafię mieście Ergastulum. Główni bohaterowie to dwójka mężczyzn o silnych charakterach, którzy dogryzają sobie ciętymi ripostami i zajmują się każdą brudną robotą zarówno zleconą im przez mafię, policję jak i… babcię z kiosku (mówię wam ona jest najgorsza). Tacy „prawdziwi mężczyźni” z bronią w ręku i papierosem w ustach. To nic, że jeden jest głuchy a drugi nie ma oka. Nick Brown i Worick Arcangelo, bo to o nich mowa, są tzw. Specjalistami. Tom pierwszy zaczyna się od ich zlecenia na Barry’ego Abotta i cały jego gang. Kończy się ono na tym, że przyjmują pod opiekę prostytutkę Alex, która cierpi na amnezję. Ewidentnie jej postać była wprowadzona po to, by móc wyjaśnić wiele rzeczy czytelnikowi – bo pomimo że pracowała ona w Ergastulum już od jakiegoś czasu to zdaje się nie mieć zielonego pojęcia o jego funkcjonowaniu. Nie wie kim są Nieśmiertelnicy, Twilighci, jak funkcjonuje mafia. Innymi słowy służy do tego, by zadawać pytania we właściwym momencie. Jednak po lekturze czterech tomów mogę powiedzieć, że na szczęście nie jest ona irytująca i z kogoś bez charakteru i celu staje się ciekawsza i uczy się podejmować własne decyzje. Jej wątek zostaje powoli, ale ciekawie rozbudowany i naprawdę dość zgrabnie została wpleciona w całą fabułę.

tomu na tom cała historia zaczyna się pogłębiać – pojawia się coraz więcej bohaterów, wyjaśniane jest coraz więcej pytań dotyczących funkcjonowania miasta, ale pojawia się jeszcze więcej nowych znaków zapytania. Poza wydarzeniami trwającymi w teraźniejszości pojawiają się także wspomnienia, głównie należące do Nicka i Worricka, które pokazują jak się poznali. Wciąż jednak nie zostało do końca wyjaśnione jak doszło do tego, że zostali Specjalistami, ale można już się tego domyślać. Mimo tego, że są to główni bohaterowie, to nie w każdym tomie grają pierwsze skrzypce. Mamy wiele postaci pobocznych jak doktor Theo, grupę Paulkee czy rodzinę Christiano.

Kreska jaką narysowano mangę jest dość specyficzna, ale nie odstrasza. Rysunki są wyraźnie, nie ma problemu z rozróżnieniem bohaterów czy dostrzeżeniem co się dzieje. Pasuje bardzo do klimatu historii. Widać wyraźne skupienie się na postaciach – tła (zwłaszcza architekturę miasta) zepchnięto na znacznie dalszy tor. Ponadto, co bardzo mi odpowiada, mimo całej brutalności miasta, rysowniczka potrafi ją oddać nie epatując niepotrzebnie widokiem ludzkich wnętrzności. Widać, że ma wielkie wyczucie w jaki sposób prezentować krew itd.

Na polskim rynku Gangsta możemy czytać dzięki wydawnictwu Waneko. Użyto powiększonego formatu. Obwoluty są starannie wykonane z bardzo ciekawym zastosowaniem lakieru – w pierwszym tomie elementy takie jak tytuł, ksywa autorki, etc mienią się odcieniem złota, w drugim czymś pomiędzy niebieskim a srebrnym, trzecim w miedzi i czwartym srebrno-szarym. Daje o fajny metaliczny efekt. Dodatkowo, gdy się dobrze przyjrzeć, również oczy wybranych postaci są w ten sposób wykonane. Napisy nie nachodzą na sylwetki, co bardzo mi się podoba. Ciekawym efektem jest to, że na przedniej okładce jedna postać stoi przodem druga tyłem (np. przy pierwszym tomie przodek stoi Nick a tyłem Worrick),a na tylnej okładce układ jest odwrócony (przodem stoi Worrick, a tyłem Nick). Tworzy to efekt pokazania tej samej ilustracji z dwóch perspektyw. Co również mówi nam wiele o tym, jak poprowadzona jest historia, bo raz widzimy wydarzenia z perspektywy jednego bohatera, kolejnym razem innego. Pod obwolutami (z wyjątkiem pierwszego tomu) znajdują się drobne rysunki, komiksy i inne dodatki.

W każdym tomie znajdziemy jedną stronę kolorowej ilustracji. Ponadto każdy posiada dość sporo dodatków na końcu m.in. sylwetki postaci wraz z ich wiekiem i wzrostem, mapki np. Ergastulum, mieszkania Specjalistów czy krótki czteropanelowy komiks nie związany z fabułą. Od drugiego tomu pojawiają się na początku także profile z postaciami wraz z podpisem do jakiej rodziny czy gildii należą. Myślę, że to bardzo ułatwia przypomnienie sobie, kto dla kogo pracuje, zwłaszcza czytając tomy, gdy wychodzą w odstępach dwumiesięcznych.


Tłumaczenie dobrze oddaje charakter historii, na pewno nie znajdziemy w nim cenzury. Postacie potrafią naprawdę „soczyście” się wyrażać. Zdarzyło się kilka literówek, ale na szczęście niewiele i nie rażą jakoś mocno.

Podsumowując, Gangsta to mocna i wciągająca historia dla tych co nie boją się widoku krwi. Zapewniam, że nie sposób się przy niej nudzić. Z niecierpliwością czekam, żeby przeczytać dalsze tomy.

Ocena: 8/10

Po więcej recenzji zapraszamy do Kosza z Książkami!
http://koszzksiazkami.pl/

Na polskim rynku nie jest obecnie wydawanych zbyt wiele serii dla dorosłych z gatunku seinen, zwłaszcza nowszych tytułów. Dominują publikacje dla nastolatków typu shoujo i shounen. Myślę, że tym samym jeszcze większą radość sprawiło wydawnictwo Waneko, decydując się na wydanie mangi Gangsta autorstwa mangaki o pseudonimie Kohske. To historia dla tych, którzy nie wystraszą...

Drugi tom o "specjalistach" w którym:
- dowiadujemy się kim są Twilighci
- poznajemy glówne siły miasta Ergastulum czyli: rodzinę Corsico, rodzię Cristiano, rodzinę Monroe oraz gang Paulklee
- detektyw Chad wraz z Codym prowadzą śledztwo
- poznajemy kolejnego "nieśmiertelnika" A/0
- Alex dostaje ataków paniki

Drugi tom o "specjalistach" w którym:
- dowiadujemy się kim są Twilighci
- poznajemy glówne siły miasta Ergastulum czyli: rodzinę Corsico, rodzię Cristiano, rodzinę Monroe oraz gang Paulklee
- detektyw Chad wraz z Codym prowadzą śledztwo
- poznajemy kolejnego "nieśmiertelnika" A/0
- Alex dostaje ataków paniki

Odnoszę wrażenie, że Waneko ma wypaczony sposób dodawania grupy wiekowej do mang. Jak jest seks lub rysunki przypominające, ale bez genitaliów to od 18, ale mordowanie i przeklinanie już od 16 lat dozwolone.

Odnoszę wrażenie, że Waneko ma wypaczony sposób dodawania grupy wiekowej do mang. Jak jest seks lub rysunki przypominające, ale bez genitaliów to od 18, ale mordowanie i przeklinanie już od 16 lat dozwolone.