Żal, smutek, rozpacz, niedowierzanie… Znacie te uczucia? Czytając „Księgę życia” wróciły do mnie wspomnienia przywołujące wcześniej wspomniane emocje. Ale także stwierdzenie, które zna większość z nas: „Czas nie leczy ran, uczy nas z nimi żyć”. Przecież niejednokrotnie zastanawialiśmy się co by było gdyby, chcielibyśmy móc zmienić przeszłość. Wymazać jakieś straszne wspomnienie, zdarzenie które nas skrzywdziło. Nie możemy jednak tego zrobić.

Księga życia opowiada losy Eliasa Eina, ostatniego potomka żydowskiej rodziny zniszczonej przez Holocaust. Przenosi się on do Braunau, gdzie w piwnicy starego domu odkrywa wielką bibliotekę. A w niej niezwykłą Księgę Życia, opisującą losy każdego człowieka. Robi ona na nim ogromne wrażenie, zarywa kolejne noce byle tylko poznać historię. Poznaje jej możliwości, podróżując w czasie. Czuje, że może zmienić przeszłość i pomóc dzięki temu ludziom. Niestety, nie zdaje sobie sprawy iż sam fakt chęci „naprawy” świata nie wystarczy ani z tego, że zmiana przeszłości automatycznie zmienia przyszłość. I to niekoniecznie na lepsze.

Więcej na: https://magiakultury.pl

Żal, smutek, rozpacz, niedowierzanie… Znacie te uczucia? Czytając „Księgę życia” wróciły do mnie wspomnienia przywołujące wcześniej wspomniane emocje. Ale także stwierdzenie, które zna większość z nas: „Czas nie leczy ran, uczy nas z nimi żyć”. Przecież niejednokrotnie zastanawialiśmy się co by było gdyby, chcielibyśmy móc zmienić przeszłość. Wymazać jakieś straszne...