Czasami nachodzi mnie ochota, żeby sięgnąć po jakiegoś nieznanego mi autora. I tak było tym razem. "Książki Robinsona wbijają w fotel" głosiły słowa Tess Gerritsen na okładce "Dzieci rewolucji", co w dużej mierze przykuło moją uwagę i wypożyczyłem tę powieść. Dopiero potem odkryłem, że to już 21. (!) tom serii o inspektorze Banksie. Jednak nie zraziło mnie to i wziąłem się do czytania. Nie poczułem jednak początkowo owego obiecanego wbicia w fotel. Ale w miarę czytania i wychodzenia na światło dzienne nowych poszlak, było coraz bardziej ciekawy rozwiązania zabójstwa Gavina Millera.
Co muszę powiedzieć o "Dzieciach rewolucji" to to, że jest to bardzo realistyczny kryminał. Nie ma szalonego biegu akcji, kolejnych trupów. Jest za to śledztwo, które odkrywa kolejne tropy i powoli policja (i czytelnik) dochodzą do rozwiązania zagadki.
Reasumując: mimo początkowego braku jakiejś więzi z tą powieścią, nie porzucam myśli o tym, że może jeszcze poczytam o wcześniejszych przygodach Banksa.

Czasami nachodzi mnie ochota, żeby sięgnąć po jakiegoś nieznanego mi autora. I tak było tym razem. "Książki Robinsona wbijają w fotel" głosiły słowa Tess Gerritsen na okładce "Dzieci rewolucji", co w dużej mierze przykuło moją uwagę i wypożyczyłem tę powieść. Dopiero potem odkryłem, że to już 21. (!) tom serii o inspektorze Banksie. Jednak nie zraziło mnie to i wziąłem się...