Książka przedstawia zbiór historii życia dzieci dyktatorów dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku. Siedemnaście rozdziałów traktujących o różnych krajach i ich władcach absolutnych oraz o dzieciach, które nie miały łatwego życia. Nazwiska znane i nieznane, władcy panujący w Europie, Azji, Afryce i Ameryce Południowej. Autorzy zebrali w jeden tytuł teksty napisane przez znawców konkretnych państw, historyków i reporterów. Stworzyło to ciekawą książkę, która czasem zaskakuje, ale potrafi też być ciężka w odbiorze.

Wcześniej nie zastanawiałam się jak wygląda życie dziecka urodzonego w rodzinie władców absolutnych. Kiedy zaczęłam się zastanawiać nad tym zagadnieniem wydawało mi się, że w czasie panowania swoich ojców są hołubione i mają wszystko, czego braknie społeczeństwu. Po lekturze tej książki widzę, jak duża była moja ignorancja w tym temacie. Mam wrażenie, że los dzieci zależy nie tylko od tego, że urodziły się w takich rodzinach, a raczej od tego, w jakim kraju i kulturze żyły. Dyktatury azjatyckie różnią się od tych afrykańskich czy też z Bliskiego Wschodu. Bliskie sobie kultury sprawiają, że wychowanie dzieci jest podobne. Chyba najbardziej ludzką twarz odkryli przede mną władcy europejscy - Mussolini, Franko czy Ceausescu. Współczułam dzieciom Mao, który nie potrafił ich prawdziwie kochać. Niektórzy ojcowie od małego wychowywali swoich synów na swój wzór, od dzieciństwa pokazując im tortury i śmierć, czy może więc dziwić, że stali się takimi samymi potworami?

Więcej: http://ksiazkowewyliczanki.blogspot.com/2015/11/dzieci-dyktatorow-jean-christophe.html

Książka przedstawia zbiór historii życia dzieci dyktatorów dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku. Siedemnaście rozdziałów traktujących o różnych krajach i ich władcach absolutnych oraz o dzieciach, które nie miały łatwego życia. Nazwiska znane i nieznane, władcy panujący w Europie, Azji, Afryce i Ameryce Południowej. Autorzy zebrali w jeden tytuł teksty napisane...