Wyzwanie czytelnicze wrzesień 2023

Pierwsza styczność: lato 2020
Druga styczność: 29.9.23

Mam duży sentyment do tej mangi, ponieważ była ona moim pierwszym japońskim komiksem jaki zdołałam przeczytać. Zarówno manga jak i pierwowzór (film anime) są REWELACYJNE! Bardzo polecam. Wkrótce dodam też recenzję kolejnych tomów tej mangi.

Wyzwanie czytelnicze wrzesień 2023

Pierwsza styczność: lato 2020
Druga styczność: 29.9.23

Mam duży sentyment do tej mangi, ponieważ była ona moim pierwszym japońskim komiksem jaki zdołałam przeczytać. Zarówno manga jak i pierwowzór (film anime) są REWELACYJNE! Bardzo polecam. Wkrótce dodam też recenzję kolejnych tomów tej mangi.

Dobrze się czyta, dla młodzieży raczej 11+

Dobrze się czyta, dla młodzieży raczej 11+

Ile jest w stanie poświęcić samotna matka, żeby zapewnić bezpieczeństwo i dobre życie swoim dzieciom, które mogą nie zostać zaakceptowane przez resztę społeczeństwa ze względu na swoją nietypową naturę? Naprawdę sporo. Zwłaszcza, jeśli weźmie się pod uwagę, jaki tragiczny los spotkał ukochanego mężczyznę Hany. "Wilcze dzieci" to intrygujący początek poruszającej historii o ogromnej miłości do rodziny.

Ile jest w stanie poświęcić samotna matka, żeby zapewnić bezpieczeństwo i dobre życie swoim dzieciom, które mogą nie zostać zaakceptowane przez resztę społeczeństwa ze względu na swoją nietypową naturę? Naprawdę sporo. Zwłaszcza, jeśli weźmie się pod uwagę, jaki tragiczny los spotkał ukochanego mężczyznę Hany. "Wilcze dzieci" to intrygujący początek poruszającej historii o...

Manga już po pierwszej części przekonuje do przeczytania, według mnie - najlepsza z 3 części.
Poznanie Hany z chłopakiem, dzieciaki, przeprowadzka.
Podoba mi się, że czytając nawet "myślowe" kwestie bohaterów (głownie maluchów) mogę je usłyszeć!
Mam w głowie ich głosy, czuje emocje z książki.

Duży minus - 5 minut czytania 😭

Manga już po pierwszej części przekonuje do przeczytania, według mnie - najlepsza z 3 części.
Poznanie Hany z chłopakiem, dzieciaki, przeprowadzka.
Podoba mi się, że czytając nawet "myślowe" kwestie bohaterów (głownie maluchów) mogę je usłyszeć!
Mam w głowie ich głosy, czuje emocje z książki.

Duży minus - 5 minut czytania 😭

Cudo. Na początku widzimy dwójkę dzieci : Yuki i Amane i są opisane słowa Yuki , która mówi , że Ona i Jej brat mają sekret. A następnie widzimy jak zamieniają się w wilki. A następnie Yuki mówi , że ich mama poznała tatę na studiach. I po tych słowach cofamy się w czasie i widzimy młodą kobietę - Hana , która uczęszcza na studia i jest tam pewien tajemniczy chłopak i dziewczyna w pewnej chwili się do niego odzywa i proponuje by razem korzystali z jednej książki(nie miał żadnych książek) i ten się uśmiechnął , a następnie Hana ciągle o nim myśli. Potem widzimy jak razem korzystają z książki , a potem mija czas i para spędza ze sobą czas. A w pewnej chwili spacerują i chłopak mówi , że chciałby mieć własny dom , gdzie mógłby wracać i wołać , że jest w domu. A wtedy Hana mu odpowiedziała , że Ona by mu odpowiadała - "Witaj w domu kochanie" I wtedy mężczyzna mówi , że musi Jej coś powiedzieć i prosi by zamknęła oczy. A , gdy po chwili je otwiera ujrzała , że jej ukochany zamienił się w wilka. Następnie widzimy jak spędzają ze sobą noc i mężczyzna się pyta czy się boi , ale Hana mówi , że nie , bo to wciąż On. Potem mija czas i Hana zachodzi w ciąże i oboje się cieszą. I mężczyzna dba o nią i poluję by mieli jedzenie. Potem na świat przychodzi Yuki i spędzają czas we trójkę. A następnie znów przemawia Yuki i mówi , że jej brat przyszedł na świat rok później , gdy bardzo padało. I widzimy jak Hana wygląda przez okno i czeka na ukochanego trzymając dzieci i w pewnej chwili wychodzi z nimi by go znaleźć , ale nagle widzi jak służby wyciągają jej ukochanego z wody pod postacią wilka. Mężczyzna był martwy. Hana była załamana i chciała podejść do ciała , ale jej nie pozwolono. Następnie znów przemawia Yuki i mówi , że nie mogli pochować ojca i , że nigdy się nie dowiedzieli o czym myślał. Czy polował dla dziecka. A może dla ukochanej , która była osłabiona po ciąży. Następnie Hana śni o ukochanym i ten jej mówi by się nie martwiła , a Ona płaczę i mówi by wrócił do domu. A On mówi , że będzie dobrze i odchodzi , a Hana obiecuję , że , że dobrze wychowa ich dzieci. Następnie mija czas i widzimy jak dzieci rosną. I Yuki jest bardzo rozbrykana , a Amane cichy. I Hanie jest ciężko , ale jakoś sobie radzi. I znów przemawia Yuki i mówi , że mama żałowała , że nie zapytała taty jak go wychowywano. Potem są w parku i Yuki warczy na psa , a Hana szybko ją zabiera. A w nocy Yuki wyję. A właścicielka mieszkania ją ochrzania , bo myśli , że ukrywa zwierzęta. Zjawia się też opieka społeczna , bo Hana nie zaszczepiła dzieci. Jednak kobieta ich nie wpuściła , a potem pyta dzieci czy wolą być ludźmi czy wilkami i przeprowadzają się na wieś i Yuki jest zadowolona i szaleję po ich nowej działce , ale Amane jest przygnębiony i wolałby wrócić do domu. Potem są w miasteczku i tamtejsi ludzie o nich rozmawiają. A potem znów widzimy jak dzieci biegają po ich terenie i Yuki łapię węże , a Amane podąża za kotem , ale ten go podrapał. A Yuki stwierdza , że Ona niczego się nie boi , ale Hana ją uczy by nie prowokowała innych zwierząt. A Amane mówi , że nie chcę być wilkiem i wtedy Hana mówi , że Ona zawsze będzie lubiła wilki. Potem matka z dziećmi zaczyna uprawiać rolę i świetnie się bawią. Nagle zjawia się sąsiad(staruszek) i mimo , że Hana uprzejmie się wita to On mówi chłodno , że jak będą się tak wydurniać to nic im nie wyrośnie. I tak się kończy 1 tom. Manga już od pierwszych stron pokazuję swoją cudowność. Szkoda , że ukochany bohaterki zginął. Bardzo było mi szkoda Hany. Na plus relacja kobiety z dziećmi. Widać jak bardzo ich kocha. Świetna jest też Yuki. Amane trochę słabiej , ale też go lubię. I zaraz biorę się za 2 tom. I trzeba jeszcze dodać , że mangę naprawdę szybko się czyta

Cudo. Na początku widzimy dwójkę dzieci : Yuki i Amane i są opisane słowa Yuki , która mówi , że Ona i Jej brat mają sekret. A następnie widzimy jak zamieniają się w wilki. A następnie Yuki mówi , że ich mama poznała tatę na studiach. I po tych słowach cofamy się w czasie i widzimy młodą kobietę - Hana , która uczęszcza na studia i jest tam pewien tajemniczy chłopak i...

Zarówno film, jak i wszystkie trzy tomy mangi podbiły moje serce i na pewno będę często do niej wracać.

Zarówno film, jak i wszystkie trzy tomy mangi podbiły moje serce i na pewno będę często do niej wracać.

„Wilcze dzieci” to jeden z naprawdę nielicznych przypadków, kiedy Polscy fani japońskiej animacji mieli okazję obejrzeć film w kinie. W 2014 roku do niewielkich studyjnych kin wszedł obraz wyreżyserowany przez Mamoru Hosodę i zebrał całkiem niezłe recenzje od krytyków i zwykłych fanów anime. Ciepła i wzruszająca opowieść, w której czuć było ducha Studia Ghibli, mogła się podobać i tylko szkoda, że w ślad za nią nie poszły kolejne produkcje, bo jeśli rynek mangi w Polsce jest naprawdę rozwinięty tak właśnie anime to totalna pustynia bez widoków na lepszą przyszłość.

Obraz Hosody osiągnął zresztą sukces nie tylko u nas i w Japonii, ale na całym świecie czego efektem było m.in. przełożenie opowieści na język mangi, czego podjęła się artystka znana jako Yu. To właśnie ona zajęła się zilustrowaniem zaadaptowanego scenariusza Mamoru Hosody. Cała manga podzielona została na trzy tomiki, które w Polsce ukazały się dzięki Waneko. Co oczywiste sama historia została bez zmian względem anime, więc jeśli ktoś oglądał tę produkcję, to już od początku zna jej finał. W żadnym wypadku nie przeszkadza to jednak w odbiorze, gdyż stworzony świat jest na tyle ciekawy a sama historia wciągająca, że chce się ją przeżyć więcej niż raz. I dzięki mandze mamy ku temu okazję.

Fabularnie więc otrzymujemy to, co część z nas już zna. Studentka Hana spotyka tajemniczego mężczyznę, który okazuje się być w połowie wilkiem. Parze rodzi się dwójka dzieci, a sam ojciec w tragicznych okolicznościach umiera. Wychowanie dzieci spada więc na barki matki. Ta mierzyć się musi z wieloma przyziemnymi sprawami, bo wychowanie „zwykłych” dzieci i to jeszcze w ilości „razy dwa” może przyprawić o zawrót głowy, a tutaj przecież mamy do czynienia z dwójką dzieci niezwykłych, które przejęły cechy od ojca. I właśnie te zmagania matki o szczęście swoich potomków obserwujemy w tej mandze. Widzimy, jak dorastają, jak udają się do szkoły, w końcu jak kształtują się ich charaktery. Ot zwykłe życie niezwykłej rodziny. Jeśli macie jakieś obawy, że historia może być nudna, to śpieszę, aby was uspokoić. Owszem bieg rzeczy jest miejscami leniwy, ale nie ma tu mowy o nudzie. To naprawdę piękna, wzruszająca opowieść z tzw. gatunku „okruchy życia”.

To w dalszym ciągu piękna, pełna pasji i wzruszeń opowieść, która potrafi przyprawić o szybsze bicie serca, ale też o uronienie łzy. Obserwowanie zmagań o normalne życie o to, by móc być sobą, potrafi zaintrygować, a losy Hany autentycznie nas obchodzą. Cała manga jest niezwykle ciepłą opowieścią, ale też bardzo minimalistyczną i intymną. Słowa padają tylko tam, gdzie są niezbędne, dużo jest opowiedziane obrazami. Ta intymność sprawia, że traktujemy ją bardzo osobiście. Nie pokuszę się o ocenę czy lepsza jest manga, czy anime, nie to chcę bowiem przekazać. Zależy mi na tym, aby pokazać, że manga jest równie dobra, jak obraz animowany, że ma zachowaną tę atmosferę, że wzrusza i jest dobrze przełożona na język komiksu.

Równie dobrze jest narysowana. Rysunki Yu są piękne, słodkie, ciepłe i kształtujące nastrój mangowej wersji historii. Nie ma tu zbyt wielu dynamicznych ujęć – aczkolwiek i takie znajdziemy – ale i tak mnóstwo się dzieje. Raz autorka skupia swoją uwagę na obliczach trójki bohaterów, innym razem stara się pogłębić kreowany świat przez ukazanie fauny i flory. Całość wypada naprawdę świetnie i współgra z fabułą. I łatwo jest zauważyć, że kadry są minimalistyczne, że nie ma na nich zbędnych wypełniaczy, jest to co najważniejsze, czyli uczucia. Yu nie stara się na siłę wymyślać czegoś nowego, a raczej stara się przekazać piękno anime, filtrując je przez własny styl. I rozwiązanie to sprawdza się doskonale.

Czy więc jest to tytuł, po który warto sięgnąć? Bezwzględnie tak. Osoby, które lubią tego typu historie, znajdą tu całą paletę wyjątkowych cech, które wspólnie tworzą piękną historię, którą zresztą można odbierać na kilku płaszczyznach i różnie interpretować. Ciepło, wzruszenie, ludzkie dramaty mimo pozornej leniwej atmosfery dzieje się tu naprawdę dużo i całość prezentuje się naprawdę dobrze i autentycznie mimo swojego – w pewnej mierze - bajkowego charakteru. Nieważne więc czy oglądaliście anime, czy nie. Sięgnijcie też po wersję komiksową.

https://jaroslawd.blogspot.com/2021/01/recenzja-mamoru-hosoda-yu-wilcze-dzieci.html

„Wilcze dzieci” to jeden z naprawdę nielicznych przypadków, kiedy Polscy fani japońskiej animacji mieli okazję obejrzeć film w kinie. W 2014 roku do niewielkich studyjnych kin wszedł obraz wyreżyserowany przez Mamoru Hosodę i zebrał całkiem niezłe recenzje od krytyków i zwykłych fanów anime. Ciepła i wzruszająca opowieść, w której czuć było ducha Studia Ghibli, mogła się...

Komiks, który kiedyś czytałem, pozostał u mnie głęboko w zapomnieniu. Jednak gdy sobie odświeżyłem historię Hany i jej dwójki dzieci, od razu sięgnąłem po drugi tom ze względu nie tylko na wspaniałą kreskę autora, ale też historię odgrywającą się w tym komiksie.

Komiks, który kiedyś czytałem, pozostał u mnie głęboko w zapomnieniu. Jednak gdy sobie odświeżyłem historię Hany i jej dwójki dzieci, od razu sięgnąłem po drugi tom ze względu nie tylko na wspaniałą kreskę autora, ale też historię odgrywającą się w tym komiksie.

Nie planuję tego co chcę czytać na w nowym miesiącu, więc i w Nowym Roku nie miałam jakiegoś konkretnego planu. Mimo to chciałam zacząć 2021 tak, by lektura została ze mną na długo. Wybór jest ciężki, ale nie chciałam brać nic mocnego, bo martwiłam się, że przygniecie mnie zbyt mocno i nie będę chciała oddawać się lekturom porządnie, a wiadomo, że tak być nie może. I tak oto stanęło na tym, że ten rok zacznę manga, której okładka jest urocza, a przecież tego chyba właśnie mi trzeba na start.

Poznajemy młodą Hannę, która spotyka na uczelni swojego ukochanego. Otwiera się on przed nią i ujawnia, że jest w połowie wilkiem. Oczywistością jest, że młoda kobieta i tak pozostaje u boku swojego wybranka. Z ich miłości rodzi się dwójka dzieci, ale sam mężczyzna niestety nieszczęśliwie ginie. Czy Hanna poradzi sobie z wychowaniem dwójki młodych ludzi i utrzymaniu w tajemnicy tego, że dzieci mają swoją specjalną przypadłość?

Takimi historiami warto zaczynać Nowy Rok. Ta jakże nie wielka seria jest pełną wzruszeń, czułości i uroczości samej sobie, niby jest prosta, ale dosadna i konkretna. Nawet gdyby nie było nie wielkiej ilości tekstu to i tak podbiła by moje serce. Kreska jest śliczna, wyraźna. Tekst jest spory i czytelny, a to dla mnie zawsze bardzo istotny priorytet. Do tego w każdym tomie na początku ilustracje są kolorowe – genialny pomysł na przyjemny akcent! Zresztą cała ta historia jest po prostu ciepła, nawet jeśli nie mamy pełnej rodziny to i tak ten klimat możemy poczuć!

W przyjemny sposób autorzy ukazali oddanie matki i jej radość z małych rzeczy. Pokazali nam również, że rodzeństwo może się kłócić, ale każdy z nas sam wybiera swoją drogę. Hanna oczywiście martwi się o swoje pociechy, a mimo to cieszy się, że jej potomkowie potrafią sobie poradzić, nawet jeśli mają potknięcia... No właśnie, potknięcie. Yuki niestety takie miała, ale to jak wyszła z opresji i czym to zaowocowało sprawdźcie sami! Pamiętajcie tylko, by mieć ze sobą porządną paczkę chusteczek, bo naprawdę ta historia doprowadzi Was do wzruszenia prostymi zagraniami, prostymi, codziennymi rzeczami.

Nie planuję tego co chcę czytać na w nowym miesiącu, więc i w Nowym Roku nie miałam jakiegoś konkretnego planu. Mimo to chciałam zacząć 2021 tak, by lektura została ze mną na długo. Wybór jest ciężki, ale nie chciałam brać nic mocnego, bo martwiłam się, że przygniecie mnie zbyt mocno i nie będę chciała oddawać się lekturom porządnie, a wiadomo, że tak być nie może. I tak...

Coś pięknego. Nie oglądałam anime, przeczytałam tylko mangę, ale się zakochałam...

Manga ,,Wilcze dzieci" opowiada o trudnościach samotnego wychowywania dzieci, o stracie, prawdziwej miłości i poświęceniu. Świetna i poruszająca historia. Kreska jedna z piękniejszych jaką widziałam. Choć samą mangę klasyfikowałabym raczej dla kobiet, to myślę, że mężczyźni też mogą po nią sięgnąć. Mogą nauczyć się m.in. o trudzie, jako wkładają matki w wychowanie swoich dzieci i jak ciężka jest to praca, jeśli jest się w tym samemu, bez niczyjej pomocy.

Czytając ,,Wilcze dzieci" można poczuć się jakbyśmy byli w tym świecie, jakbyśmy znali tych bohaterów. Wszystko jest zrobione w tak prosty i przejrzysty sposób, że nie ma się ani jednej chwili zagubienia. Z całą pewnością sięgnę po drugi tom.

10/10

Coś pięknego. Nie oglądałam anime, przeczytałam tylko mangę, ale się zakochałam...

Manga ,,Wilcze dzieci" opowiada o trudnościach samotnego wychowywania dzieci, o stracie, prawdziwej miłości i poświęceniu. Świetna i poruszająca historia. Kreska jedna z piękniejszych jaką widziałam. Choć samą mangę klasyfikowałabym raczej dla kobiet, to myślę, że mężczyźni też mogą po nią...