Amelie urodziła się w Japonii, niestety żyła tam stosunkowo krótko, dlatego zawsze chciała powrócić do kraju jej dzieciństwa. Co więcej, zawsze chciała zdobyć status prawdziwej Japonki, a co może być bardziej japońskie, niż praca?

Japończycy znani są na całym świecie ze swojej przesadnej wręcz pracowitości i nie ukrywa się też faktu, że kobiety w tej wymagającej kulturze nie mają łatwo. Dla Japończyka najważniejsza jest godność, honor i nieskazitelność. Kobieta nie powinna się pocić, kobieta, nie może bałaganić, kobieta ma podlegać mężczyznom, ma być posłuszna, wstydliwa, potulna...

Nie sadzę by wiele zachodnich kobiet odnalazło się w Japonii. Kobiety w naszej kulturze przyzwyczajone są do równouprawnienia, a na formy seksizmu reagują często gwałtownie, nie stroniąc od ciętych słów, czy walki o należne miejsce. W Japonii coś takiego nie przejdzie, przez co Amelie niejednokrotnie staje przed wyborem spełnienia swojego marzenia o poczuciu się Japonką, a wypowiedzeniem nieprzyzwoitych słów, które same cisną się na usta, gdy traktowano ją, jak popychadło.

Zatrudniona w firmie Yamamoto, podpisała bodajże roczny kontrakt i obiecała sobie, że nie odejdzie przed upływem tego terminu. Nie było to łatwe, bo wszystko co robiła - robiła źle. Nie dostała żadnych obowiązków, nikt jej nie wdrożył w działanie firmy, a każda podjęta przez nią inicjatywa okazywała się fiaskiem, nieważne jak dobrze wykonała swoją pracę. Zatrudniona ze względu na znajomość języka japońskiego, dostała zakaz używania go, bo jacyś goście poczuli się urażeni, że Europejka mówi do nich swobodnie w ich języku. Kiedy z nudów przesuwała w biurach kratki kalendarza na właściwe dni - robi z siebie widowisko. Kiedy napisała piękny raport na czyjeś zlecenie - nie powinna tego robić, bo zabrała pracę temu, kto był na urlopie i wszystkich obowiązkiem było, aby na niego poczekać.

Kiedy wszyscy mieli już jej dosyć, dostała pracę z księgowości, na której się nie znała, i której nie podołała, przydzielono ją więc do... mycia kibli. Jednak i tam się nie spisała, bo powinno jej nie być w toaletach, kiedy ktoś do niej wchodzi...

Książka jest pełna takich absurdów, a autorka podchodzi do nich z typowym dla siebie poczuciem humoru, jednak jeśli spojrzymy na całą sytuację obiektywnie... Rzeczywiście wysoki wskaźnik samobójstw w Japonii nikogo nie dziwi...

Amelie urodziła się w Japonii, niestety żyła tam stosunkowo krótko, dlatego zawsze chciała powrócić do kraju jej dzieciństwa. Co więcej, zawsze chciała zdobyć status prawdziwej Japonki, a co może być bardziej japońskie, niż praca?

Japończycy znani są na całym świecie ze swojej przesadnej wręcz pracowitości i nie ukrywa się też faktu, że kobiety w tej wymagającej kulturze...