Recenzja znajduje się również na moim blogu: http://pasion-libros.blogspot.com/2016/01/162-dzieci-gniewu-paul-grossman.html

Po kilku książkach obyczajowych naszła mnie ochota na jakiś kryminał. Zainteresowały mnie "Dzieci gniewu" autorstwa Paula Grossmana, gdyż zazwyczaj kryminałów jednak nie czytam, o wiele częściej thrillery.

Główny bohater Willi Kraus to policjant, który mieszka w Berlinie wraz z żoną i dwójką synów. Żyje w wyjątkowo ciężkich czasach - na przełomie lat 20. i 30. XX wieku, gdy Niemcy odbudowują się po przegranej wojnie i pragną wrócić do czasów, kiedy nie żyło im się tak ciężko, przez co łatwiej jest nimi manipulować, moim zdaniem, co zresztą widać np. podczas pierwszej przemowy Hitlera. Jednak nie jest to oczywiście jedynym "problemem" głównego bohatera. Większym problemem, bardziej dla społeczeństwa, niż dla niego, jest fakt, że jest on Żydem. Na każdym kroku musi znosić docinki, wyzwiska, wyśmiewanie. Mimo tego, że jest bardzo dobrym śledczym, który na swoją karierę zapracował własnym wysiłkiem, wytyka mu się za każdym razem, że ktoś mu pomógł awansować.

Willi sprawia wrażenie bardzo miłego i dobrego człowieka i zdecydowanie nie zasługuje na takie traktowanie, jak w książce. Od razu wzbudza sympatię i oczywiście jest typowym "dobrym bohaterem", który musi się zmierzyć z wieloma przeciwnościami losu. Natomiast u niektórych jego "kolegów" z pracy zaczynają się już tworzyć nazistowskie zapędy, a cierpi na tym Willi. Jest niesprawiedliwie traktowany również przez swojego uprzedzonego przełożonego, przez co zostaje zawieszony na jakiś czas. Jednak nie zniechęca go to do prowadzenia własnego śledztwa, gdyż jemu w odróżnieniu od innych, nie jest obojętny los osieroconych, żyjących na ulicy małych chłopców, którymi nikt się nie opiekuje. Dyskryminacja wyznaniowa jest jednym z głównych wątków, zaraz po kryminalnej sprawie.

W książce właściwie sporo się dzieje, jest dużo wątków. Trochę społecznych np. sposób traktowania Żydów w Niemczech,politycznych, czyli o rodzącej się partii nazistowskiej, ekonomicznych np. kryzys w Stanach Zjednoczonych i jego wpływ na Berlin, kryminalnych, czyli główne wątki o wygotowanych kościach małych chłopców i zatrutych kiełbaskach (które z czasem łączą się w jeden), religijnych np. o sekcie czczącej szatana. Naprawdę sporo tego jest, a w samym centrum tego wszystkiego znajduje się nasz bohater - Sierżant Kraus.

Książka jest naprawdę dobrym kryminałem łączącym w sobie bardzo wiele wątków i problemów: od społecznych i psychicznych po polityczne. Sprawa porwań i morderstw oraz późniejszego "traktowania" zwłok jest na pewno oryginalna i zdecydowanie przerażająca. Wyobraźnia autora zaskakuje, a czytelnik zastanawia się, co jeszcze autor ma w zanadrzu...

Recenzja znajduje się również na moim blogu: http://pasion-libros.blogspot.com/2016/01/162-dzieci-gniewu-paul-grossman.html

Po kilku książkach obyczajowych naszła mnie ochota na jakiś kryminał. Zainteresowały mnie "Dzieci gniewu" autorstwa Paula Grossmana, gdyż zazwyczaj kryminałów jednak nie czytam, o wiele częściej thrillery.

Główny bohater Willi Kraus to policjant,...