Dla miłośników sagi jest to zapewne pozycja idealna. Dzieje się w Teksasie na przestrzeni wielu lat, a jeżeli jeszcze dodać pierwszą część „Plantację Somerset”, to obejmuje około 150 lat. Opisuje losy wielu przedstawicieli rodów Toliverów i Warwicków, skupiając się przede wszystkim na Mary i Rachel, Percym i Matcie, czyniąc ich głównymi bohaterami tej zawiłej, pokrętnej historii o miłości. Miłości do drugiego człowieka i obsesyjnej wręcz miłości do ziemi, rodzinnej plantacji. Skąd my to znamy? Oczywiście, w tej książce jest sporo odniesień do „Przeminęło z wiatrem” (czego nie widziałam w jej poprzedniczce), chociaż na więcej porównań sobie nie pozwolę, bo to byłoby nadużycie. W zakresie tzw. czytadeł „Przeminęło z wiatrem” jest swego rodzaju arcydziełem i wszystkie wątki są poprowadzone w sposób bardzo przemyślany. „Róże”, moim zdaniem, są lekko wydumane, fabuła na siłę skomplikowana, niezbyt przekonująca. Brakowało mi też, dość bogato obecnej w „Plantacji Somerset”, historii. Są jakieś nieśmiałe odniesienia do II wojny światowej, czy wojny w Korei, ale to wszystko. Zdaję sobie sprawę, że autorka w tej powieści postawiła na coś innego, lecz szersze tło historyczne, według mnie, wzbogaciłoby sagę, nawet gdyby miało to być kosztem innych wątków.

Mimo przewidywalnego zakończenia i sporej rozwlekłości, czytałam z dużym zaciekawieniem, bo przecież lubię sagi. Jestem jednak przekonana, że odchudzenie powieści wyszłoby jej i odczuciom czytelników na dobre.

Dla miłośników sagi jest to zapewne pozycja idealna. Dzieje się w Teksasie na przestrzeni wielu lat, a jeżeli jeszcze dodać pierwszą część „Plantację Somerset”, to obejmuje około 150 lat. Opisuje losy wielu przedstawicieli rodów Toliverów i Warwicków, skupiając się przede wszystkim na Mary i Rachel, Percym i Matcie, czyniąc ich głównymi bohaterami tej zawiłej, pokrętnej...