Rankov wprowadza czytelnika w świat bohaterki, Zuzany Laukovej, dość brutalnie i bez ostrzeżenia. Razem z nią zostajemy niesprawiedliwi oskarżeni o zdradę radzieckiego partyzanta i przewiezieni do Gułagu. Odczuwamy katorżniczą pracę na mrozie, głód, choroby, zmęczenie...

Zuzana przeżywa też w Gułagu swoje macierzyństwo. A raczej jego strzępki. Łaknie każdego kontaktu ze swoim synem, którego pod moralnym przymusem musiała się wyrzec. Aleksiej machający do niej w oknie oraz krótkie przytulenie między barakami - tak wyglądała radość z macierzyństwa Zuzany. "Macierzyństwo w sytuacji granicznej". Laukova walczyła o syna jak wilczyca o swoje młode.

Rzeczywistość czekająca na nią po wyzwoleniu z obozu nie do końca spełniła jej oczekiwania. Trudne stosunki z matką, sąsiadami, problemy z podjęciem pracy i brak syna przy boku przygniatały Zuzanę jak ścięte drzewo jedną z więźniarek...skutki tego były równie tragiczne. Nie zdradzając za wiele: decyzje, które musiała podjąć Laukova były dla niej gorsze niż niesprawiedliwy wyrok.

"Matki" były moim pierwszym doświadczeniem z literaturą słowacką i najzwyczajniej przerosły moje oczekiwania. Dużo cierpienia wylewa się z kartek, ale ile przy tym miłości i oddania dla własnego dziecka...nieocenione. Zakończenie również nie pozostawiło niedosytu. Czuć dobry wiatr. W końcu nawet blizny po odmrożeniach na palcach mogą się podobać... :)

Rankov wprowadza czytelnika w świat bohaterki, Zuzany Laukovej, dość brutalnie i bez ostrzeżenia. Razem z nią zostajemy niesprawiedliwi oskarżeni o zdradę radzieckiego partyzanta i przewiezieni do Gułagu. Odczuwamy katorżniczą pracę na mrozie, głód, choroby, zmęczenie...

Zuzana przeżywa też w Gułagu swoje macierzyństwo. A raczej jego strzępki. Łaknie każdego kontaktu ze...