Książka Ene, Due, śmierć M. J. Arlidge zaskoczyła mnie pozytywnie i świetnie się czytało. Ciekawa historia i postacie sprawiło, że mnie mocno wciagnęła. Dlatego chętnie sięnąłem po kontynuacje, gdy tylko zobaczyłem w bibliotece, że jest dostępna.

Helen Grace po poprzedniej sprawie dochodzi do siebie, ale również nie tylko w jej zyciu się coś zmieniło. W policji po porządkach stanowisko zostało objęte przez osobę, z którą główna bohaterka nie może się dogadać. Do tego dochodzi do makabrycznych zbrodni. Helen będzie musiała poradzić sobie ze swoimi demonami oraz rozwiązać sprawę morderstw.

Początek zapowiada się znakomicie. Tajemnicze i makabryczne morderstwo, którymi zajmuje się Helen jest zalążkiem kolejnej sprawy, gdzie policja nie posiada żadnych tropów ani śladów z miejsc zbrodni. Pomału mozolnie zbiera informacje, analizuje i wyciąga wnioski bohaterka, ale częściową zasługą jest to zespołu powołanego do zbadania sprawy. Drugim wątkiem jest relacje pomiędzy swoją przełożoną i Helen, które są dalekie od dobrych. Właściwie częściowo niepotrzebnie autor poszedł na pewną łatwiznę, bo takich wątków jest wszędzie pełno i wprowadził potyczki pomiędzy nimi kosztem rozwiązywaniem sprawy, co widać w połowie ksiązki. Zabrakło mi tutaj lepszego wywarzenia poszczególnych składników fabuły, ale cieszy mnie, że nie brakuje jednak mocniejszych scen.

Główna bohaterka Helen Grace musi poradzić sobie z traumą związaną z poprzednim sledztwem. Wszystko zaczyna się układać, ale relacje miedzy nią, a swoją szefową do udanych nie należą. Dostajemy postać świetnie skonstruowaną z bogatą przeszłością, którą mozna się zainteresować.
Kolejną osobą jest policjantka Charlie, której autor poświęca trochę więcej miejsca niż poprzednio. Może nie wysuwa się na pierwszy plan, ale zaraz po Helen jest to postać rozpoznawalna. Mająca swoje problemy i dylematy, ale sympatycznie wypada. Pod wzgledem psychologicznym i konstrukcji nie można jej nic zarzucić.
Pozostałe postacie jedne zostały bardzo dobrze nakreślone, inne mają do odegrania w książce role, jakie im przydzielił autor. Najciekawiej wypada czarny charakter, który robi niesamowite wrażenie. Relacje i dialogi nie rażą sztucznością i są poprawnie skonstruowane.

Akcję poprowadzono pomału nieraz z lekkim przyspieszeniem, ale dzieki wydarzeniom nie sposób się nudzić. Zawsze coś się po prostu dzieje i nie ma zbędnych opisów, które by przynudzały. Sama historia trochę nierówna, ale cóż się dziwić jesli autor poprzednią częścią podwyższył sobie poprzeczkę to też oczekiwania były większe.
W książce nie brakuje zwrotów akcji i podsuwania fałszywych tropów, które wprowadzają nowe fakty. Jeśli ktoś myśli, że wszystko jest jasne to zapewne będzie musiał po takim twiście ponownie spróbować ponownie odgadnąć zagadkę. Właśnie mi się takie rozwiązanie podobało bardzo i zaliczam je do plusów powieści. Zakończenie również zaskakujące, bo nie spodziewałem się takiego obrotu sprawy jakie zaserwował mi autor.
Wątek śledztwa został poprowadzony prawidłowo i nie raz nie wszystko jest jasne, bo autor podsuwa informacje pomału bez zdradzenia za dużo żeby czytelnik za szybko wszystkiego nie odgadł.
Pomimo drobnych mankamentów jakich nie ustrzegł się autor to jednak bardzo dobry thriller z ciekawą fabułą i zaskakującym zakończeniem godny polecenia wszystkim.

Książka Ene, Due, śmierć M. J. Arlidge zaskoczyła mnie pozytywnie i świetnie się czytało. Ciekawa historia i postacie sprawiło, że mnie mocno wciagnęła. Dlatego chętnie sięnąłem po kontynuacje, gdy tylko zobaczyłem w bibliotece, że jest dostępna.

Helen Grace po poprzedniej sprawie dochodzi do siebie, ale również nie tylko w jej zyciu się coś zmieniło. W policji po...