Dziwi mnie tak wysoka ocena tej książki. W powieści mnóstwo jest absurdów. Świat opanowały kobiety, dosłownie - są wszędzie. Panów prawie brak. Pomyślałby kto, że nagle faceci przestali być dobrymi policjantami, dziennikarzami itp. Osobowość głównej bohaterki zmieniła się od czasów pierwszej części :D Jej brak empatii przeszedł w hipokryzję ;) Piękna sprawa. Autor pokazuje nam świat, w którym np. dziennikarzom wolno wszystko, łącznie z utrudnianiem śledztwa itd. A policjantka, która nie boi się morderców, oblewa się potem pod wpływem "gróźb" dziennikarki. Żenada. Najlepsza jest jednak jawna nienawiść pana pisarza do Polaków. Polacy to wyłącznie prostytutki i alfonsi. Rosjan i innych nacji brak. Wszędzie Polacy. Szkoda tylko, że ta nienawiść nie idzie ona w parze z wiedzą na nasz temat. Imiona Polaków są kuriozalne, a autor jeszcze bezczelnie używa określeń typu "to typowe polskie imię". Pan pisarz jest dla mnie skreślony. Styl średni, wiedzy niewiele i ksenofobia. Szkoda czasu.

Dziwi mnie tak wysoka ocena tej książki. W powieści mnóstwo jest absurdów. Świat opanowały kobiety, dosłownie - są wszędzie. Panów prawie brak. Pomyślałby kto, że nagle faceci przestali być dobrymi policjantami, dziennikarzami itp. Osobowość głównej bohaterki zmieniła się od czasów pierwszej części :D Jej brak empatii przeszedł w hipokryzję ;) Piękna sprawa. Autor pokazuje...

M.J.Arlidge słynnie z ciekawych tytułów I tom "Ene due śmierć"- porównanie śmierci do niewinnej dziecięcej zabawy, II tom "Powiedz Panno, gdzie Ty śpisz" to kontynuacja dobrej I części. Bohaterkę Helen Grace, czeka niełatwy czas: mierzy się ze śmiercą siostry- Marianne, współpracownika Marka Fullera oraz niełatwymi stosunkami, z dawną przyjaciółką Charlie Brooks,oraz nową przełożoną Carrie, ponadto stawia sobie za cel, sprowadzenie na dobrą drogę, Roberta Stonehilla, dwudziesto-parolatka, którego specjalnością jest "pakowanie się w kłopoty". W "Powiedz Panno, gdzie Ty śpisz" nie zabraknie, również wątku kryminalnego, gdzie "ofiarami" stają się tym razem - niewierni mężowie, korzystający z usług prostytutek, użytkownicy tajemniczego forum "Bitchfest". Kim jest tajemnicza Angel? Co zapoczątkowało serię zabójstw? Co sprawia, że ulubienica policjantów: dziennikarka- Emilia Garanita, zna każdy krok Helen Grace?

M.J.Arlidge słynnie z ciekawych tytułów I tom "Ene due śmierć"- porównanie śmierci do niewinnej dziecięcej zabawy, II tom "Powiedz Panno, gdzie Ty śpisz" to kontynuacja dobrej I części. Bohaterkę Helen Grace, czeka niełatwy czas: mierzy się ze śmiercą siostry- Marianne, współpracownika Marka Fullera oraz niełatwymi stosunkami, z dawną przyjaciółką Charlie Brooks,oraz nową...

Obydwie części świetne. Szkoda, że pozostałe nie zostały przetłumaczone

Obydwie części świetne. Szkoda, że pozostałe nie zostały przetłumaczone

Dawno żadna książka nie wywołała we mnie tylu negatywnych emocji. Uwaga, będzie bardzo dużo spoilerów.
Mamy tu tak wiele absurdów, nielogiczności, głupich postępowań policji, dziwnych dialogów,. Jestem bardzo zaskoczona, bo pierwsza część mi się podobała i wysoko ją oceniłam, a w tej absurd goni absurd.
*Policja znajduje ciało alfonsa, o którym wiedzą, że znęcał się i torturował prostytutki. Jednak zadają sobie pytania DLACZEGO ktoś mógł chcieć go zabić. Poważnie?
*Kobieta chce oddać dziecko do sierocińca. Słyszy, że muszą wezwać opiekę społeczną i wypełnić dokumenty. Zamiast zrobić cokolwiek - wcisnąć dziecko w ręce kobiety, czy położyć je przed nią na progu i uciec, ona je bierze i grzecznie odchodzi.
*Policja przesłuchuje dziewczynę, która już wcześniej opowiedziała im o szczegółach tortur i znęcanie się nad nią. Mimo to pytają "co ci zrobił? skrzywdził cię?"
*Nadwrażliwi policjanci, których wkurza byle głupota, a z równowagi wyprowadza ich to, że ktoś nie spojrzał im w oczy, albo się krzywo uśmiechnął. Jak oni przeszli testy psychologiczne?
*Bohaterzy chętnie i ze szczegółami opowiadają o wszystkim. Kobieta o tym, jak jej mąż torturował córkę, a córka o tym, jak planuje zabić swoje dziecko. Te opisy był tak nienaturalne, że aż czułam zażenowanie czytając je.
*Niemowlaki nie przecierają oczu piąstkami. Nie są zdolne do takiej motoryki.
*Pierwszą ofiarę zabiła jego córka. On ją obserwował przez dłuższy czas i nie rozpoznał w niej swojej córki. Ostatni raz widział ją pół roku wcześniej. Nawet z peruką i makijażem to wypada po prostu nieprawdopodobnie.
*Autor ma chyba jakąś niezdrową obsesję na punkcie Polaków, a przy okazji nie zrobił dobrego researchu na nasz temat. Niepolskie imiona, nieprawdziwe fakty (do niedawna Polacy mogli jechać do UK i mieszkać tam całkowicie legalnie, nie potrzebowali wizy. Tymczasem autor opisuje Polaków jako nielegalnych imigrantów). Nie pokwapił się nawet o wyszukanie poprawnego polskiego przekleństwa, przetłumaczył sobie angielskie "oh shit" na "oh gówno", choć my tak nie mówimy.
*Policjantka z całych sił pragnie uratować dziecko, a później z radością przyjmuje do wiadomości, że opiekować się nim będzie siostra zabójczyni, choć doskonale wie, że jej mąż jest takim samym tyranem, jak ojciec dziewczyn. Czyli dziecko ma spore szanse na znęcanie się i wychowanie na służącą dla mężczyzn.

Z ręką na sercu, jest to jedna z najgorszych książek, jakie w życiu czytałam.

Dawno żadna książka nie wywołała we mnie tylu negatywnych emocji. Uwaga, będzie bardzo dużo spoilerów.
Mamy tu tak wiele absurdów, nielogiczności, głupich postępowań policji, dziwnych dialogów,. Jestem bardzo zaskoczona, bo pierwsza część mi się podobała i wysoko ją oceniłam, a w tej absurd goni absurd.
*Policja znajduje ciało alfonsa, o którym wiedzą, że znęcał się i...

to samo co pierwsza część - pochłania

to samo co pierwsza część - pochłania

Byle jaki kryminał - postacie (typowe płaskie, nijaki durny zespół) ,zagadka drętwa - szybko poznajemy płeć zabójcy.
No i autor tępy Angol :) który się wyżył na Polakach -Żenujący banał.

Byle jaki kryminał - postacie (typowe płaskie, nijaki durny zespół) ,zagadka drętwa - szybko poznajemy płeć zabójcy.
No i autor tępy Angol :) który się wyżył na Polakach -Żenujący banał.

To jedna tych książek, od której w pewnym momencie nie można się oderwać.
Oprócz ciekawej zbrodni, znów mamy ukazane życiowe rozterki głównej bohaterki - policjantki Grace.
Wielka szkoda, że to ostatnia część cyklu, która została przetłumaczona na jezyk polski.

To jedna tych książek, od której w pewnym momencie nie można się oderwać.
Oprócz ciekawej zbrodni, znów mamy ukazane życiowe rozterki głównej bohaterki - policjantki Grace.
Wielka szkoda, że to ostatnia część cyklu, która została przetłumaczona na jezyk polski.

Zaczęłam czytać i długo nie mogłam się przekonać do tej książki. Myślałam sobie, że pobieżnie przelecę przez treść, ale nawet nie wiem kiedy to się stało, że akcja mnie wciągnęła i z wypiekami na twarzy zaczęłam śledzić przebieg akcji. Specyficzny styl autora - krótkie zdania i rozdziały - sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko. Do tego dochodzi ciekawa fabuła, więc polecam!

Zaczęłam czytać i długo nie mogłam się przekonać do tej książki. Myślałam sobie, że pobieżnie przelecę przez treść, ale nawet nie wiem kiedy to się stało, że akcja mnie wciągnęła i z wypiekami na twarzy zaczęłam śledzić przebieg akcji. Specyficzny styl autora - krótkie zdania i rozdziały - sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko. Do tego dochodzi ciekawa fabuła, więc...

Autor ma świetne pióro. Zasłużenie 10/10. Niesamowicie podoba mi się to, w jak zimny sposób autor potrafi prowadzić swoją historię. Rewelacyjne wątki kryminalne łączące się z życiem osobistym bohaterów. Poznajemy ich jeszcze lepiej. Lektura pochłania się sama.

Przez całą historię jesteś w akcji ani na chwilę nie będziesz chciał skończyć. Umiejętnie jesteś wodzony za nos myśląc, że wiele tam Cię nie zaskoczy. Przeżywasz szok, kiedy Helen wkracza w ostateczny pojedynek z mordercą. Targają Cię emocje, a wiesz, że to tylko książka. Morderca mnie przeraził!"Kurde rozumiem to, to zwykła kanalia, ale ten krok to za daleko"!

Kolejna gra Helen z seryjnym mordercą. Noc, ciemne angielskie ulice, a tam nieświadomii bestwialstwa. Chwila rozkoszy kończy się wyrwanym sercem, które trafia kurierem do rodziny. Tatuśkowie wielcy katolicy, a pod osłoną nocy? "Kanalia!". Jaką motywację odkryje Helen, kto będzie kopał pod nią dołki? Przekonaj się, przeczytaj!

Autor ma świetne pióro. Zasłużenie 10/10. Niesamowicie podoba mi się to, w jak zimny sposób autor potrafi prowadzić swoją historię. Rewelacyjne wątki kryminalne łączące się z życiem osobistym bohaterów. Poznajemy ich jeszcze lepiej. Lektura pochłania się sama.

Przez całą historię jesteś w akcji ani na chwilę nie będziesz chciał skończyć. Umiejętnie jesteś wodzony za nos...

Ciekawa, mroczna, krwawa. Niestety nie porwała mnie tak, jak pierwsza część.

Ciekawa, mroczna, krwawa. Niestety nie porwała mnie tak, jak pierwsza część.