Klasyka. Przez duże K i ciut mniejsze l... czytałem tę książkę po raz drugi, pierwszy raz 10 lat temu i o dziwo większość wątków doskonale pamiętałem. To już świadczy o jej wyjątkowości. Historia młodego Anglika i młodej Australijki przepuszczona przez pryzmat greckiej wyspy na końcu świata, w której rządzi Starszy Pan, milioner, filozof, psycholog, koneser i wreszcie: skurwysyn. Opowieść o dojrzewaniu młodego mężczyzny, o dojrzałości miłości kobiecej, o konsekwencjach kłamstwa, o oszustwie, o sensie życia, nieskazitelności prawdy będącej podstawą związku, łatwowierności facetów, manipulacji władzy (bynajmniej nie tej państwowej) i pięknie Grecji... i jeszcze o tysiącu innych rzeczy, które można wyciągnąć z tej genialnej książki. Jej genialność polega głównie na emocjach, które wywołuje w czytelniku. Prawie nikt nie jest tu jednoznaczny, a każdy kat staje się po jakimś czasie ofiarą, nad którą litujemy się, gdyż "nie można nienawidzić kogoś, kto przed Tobą klęczy". Magiczna historia, oj magiczna... i tylko Alison, tylko ona jest niczym biała L'alysson maritime. Tylko ją polubiłem bez reszty, kruchą, zakochaną i szczerą... i szczerze oddaną. Cała reszta to pseudointelektualny bełkot (oczywiście niepozbawiony fajerwerków i smaczków), ubrana w masońskie szaty zabawa w boga w historii, która obnaża jedyny sens miłości: Prawdę. Tak właśnie to zrozumiałem...

Klasyka. Przez duże K i ciut mniejsze l... czytałem tę książkę po raz drugi, pierwszy raz 10 lat temu i o dziwo większość wątków doskonale pamiętałem. To już świadczy o jej wyjątkowości. Historia młodego Anglika i młodej Australijki przepuszczona przez pryzmat greckiej wyspy na końcu świata, w której rządzi Starszy Pan, milioner, filozof, psycholog, koneser i wreszcie:...