Ostatnio ku mojemu zdziwieniu dość często chadzam ścieżkami NA i YA. Wiecie, jakby ktoś kilka miesięcy temu powiedział mi że wpadnę w tę literaturę jak śliwka w kompot, wyśmiałabym go. A teraz kończąc jedną YA już rozglądam się za kolejną.
Tym razem wybór padł na książkę opartą na bajce o Kopciuszku. No bo błagam! Kto nie kocha Kopciuszka? :D

Bohaterowie znają się od początku książki, a właściwie nawet jeszcze dłużej niż akcja właściwa. Ale nie znają się osobiście ;) występuje tu motyw który naprawdę lubię – pisanie listów/emaili/smsów.
To jeden z wielu plusów tej powieści. Relacja bohaterów, same postacie Elli – Ellamary (rety to imię jest magiczne) Cindera – Briana, rodziny Elli, jej przyjaciół i agenta Briana to wielka siła tej książki. Niektóre postacie są takie że aż nie chce się ich lubić i chciałoby się widzieć ich mękę, inne powoli zaczynają zdobywać powoli sympatię czytelnika, a jeszcze inne kocha się od ich pierwszego pojawienia.

Do tego mamy cudowne dialogi. Mistrzowskie darcie kotów, ale i ogrom sympatii i przywiązania jakimi darzą się Cinder i Ella.
Potem pojawienie się Vivian i jej ojców i ogrom przyjaźni i miłości jakie okazali Elli oraz to jak ona mogła się z nimi swobodnie czuć, to cud! Na uwagę też zasługuje przemiana jednej z wiedźm-bliźniaczek ;)
Konstrukcja postaci na medal :P

Autorka nie raz mnie i wzruszyła i rozbawiła. Może nie że przepłakałam pół książki, ale serce mi się kilkukrotnie ścisnęło.
Właśnie. Zwłaszcza przy opisie obrażeń Elli, po wypadku który, raz że zawalił życie dziewczyny, a dwa był powodem przerwy w kontaktach bohaterów. Uważam że autorka trochę przesadziła z ilością ran i blizn Ellamary.
Bo w książce jest kilka przerysowań i przedobrzeń, ale żadne mnie nie raziło. Żadne prócz właśnie tego jednego. Za mocno.
Chociaż wszystko miało sens tak w ogólnym rozrachunku ;)

I co jeszcze. Strasznie, okropnie i w ogóle masakrycznie mocno chciałabym przeczytać ukochaną książkę Elli i Briana. A właściwie serię. Kurczę, zaintrygowała mnie :P

To kolejna pozycja z tych o nastolatkach nie tylko dla nastolatków. Chociaż mówi raczej już i tych starszych to jednak nadal mamy do czynienia ze środowiskiem szkolnym i kłopotami z tego wynikającymi, między innymi.
Polecam bardzo.

Ostatnio ku mojemu zdziwieniu dość często chadzam ścieżkami NA i YA. Wiecie, jakby ktoś kilka miesięcy temu powiedział mi że wpadnę w tę literaturę jak śliwka w kompot, wyśmiałabym go. A teraz kończąc jedną YA już rozglądam się za kolejną.
Tym razem wybór padł na książkę opartą na bajce o Kopciuszku. No bo błagam! Kto nie kocha Kopciuszka? :D

Bohaterowie znają się od...